२ सामुयेल
13:1 उपरांत दावीदाचो पूत अबसालोमाक एक गोंदळ जालो
भयण, जाचें नांव तामार; दावीदाचो पूत अम्नोन तिचो मोग करतालो.
13:2 आमनोन इतलो त्रासांत पडलो की तो आपली भयण तामारा खातीर दुयेंत पडलो; तिचे खातीर
कुमारी आशिल्ली; आनी आम्नोनाक तिचे कडेन कितेंय करप कठीण दिसलें.
13:3 पूण आमनोनाक एक इश्ट आशिल्लो, ताचें नांव योनादाब, शिमेयाचो पूत
दावीदाचो भाव: आनी जोनादाब एक बरोच सूक्ष्म मनीस आशिल्लो.
13:4 ताणें ताका म्हणलें, तूं राजाचो पूत जावन दिसांतल्यान कित्याक दुबळो जाता
आयज? तूं म्हाका सांगचो ना? आम्नोनान ताका म्हणलें: “हांव तामाराचो मोग करतां, म्हजो
भाव अबसालोमाची भयण.
13:5 तेदनां जोनादाबान ताका म्हळें, “तुका तुज्या खाटीर पडून तुका तयार कर.”
दुयेंत: आनी तुजो बापूय तुका पळोवंक येतकच ताका म्हण, तुका मागणें.
म्हजी भयण तामार येवन म्हाका मांस दिवंक आनी मांस म्हज्यांत घालूंक दिव
नदर, तें पळोवन तिच्या हातांत खावंक मेळचें म्हणून.
13:6 तेन्ना अम्नोन पडलो आनी दुयेंत पडलो आनी राजा पावलो तेन्ना
ताका पळय, आम्नोनान राजाक म्हणलें: “तुका विनवणी, म्हजी भयण तामाराक दिवची.”
येवन म्हाका म्हज्या नदरेक एक दोन केक कर, हांव तिचे कडेन जेवंक
हात.
13:7 तेन्ना दावीदान तामाराक घरा धाडलो आनी म्हळें: “आतां तुज्या भावाच्या अम्नोनाच्या घरा वच.”
घर, आनी ताका मांस न्हेसप.
13:8 तेन्ना तामार आपलो भाव अम्नोनाच्या घरा गेलो; आनी ताका पडलो. आनी
तिणें पिठो घेवन तें मळून ताच्या नदरेक केक तयार केलें आनी केलें
केक बेक करप.
13:9 तिणें एक कढई घेवन ताचे मुखार ओतले; पूण ताणें न्हयकार दिलो
खावप. आम्नोनान म्हणलें, “सगल्या मनशांक म्हजे कडल्यान भायर काड.” आनी ते दर एक भायर सरताले
ताचे कडल्यान मनीस.
13:10 अमोनोन तामाराक म्हणलें, “म्हाका मेळचें म्हणून जेवण कोठयेंत हाड.”
तुज्या हाताचें खावप. तामारान तिणें तयार केल्लीं केक घेतलीं आनी
तांकां तिच्या भावाक अम्नोनाक कोठयेंत हाडले.
13:11 तिणें तांकां जेवपाक हाडले उपरांत ताणें तिका धरली आनी
तिका म्हणलें, ये म्हज्या भयणी, म्हजे वांगडा न्हिदूंक.
13:12 तिणें ताका जाप दिली, “ना, म्हज्या भाव, म्हाका जबरदस्ती करुंक नाका; अशें ना म्हणून
इज्रायलांत करुंक जाय: हें मूर्खपण करुंक नाका.
13:13 आनी हांव, म्हजी लज खंय व्हरतलों? आनी तुजें म्हणल्यार तूं
इज्रायलांतल्या एका मूर्खा सारको जावचो. आतां, हांव तुका विनवणी करतां, उलोव
राजाक; कित्याक तो म्हाका तुजे कडल्यान आडावचो ना.
13:14 पूण तिचो आवाज आयकूंक ना, पूण ताचे परस बळिश्ट जावन
तिणें, तिका जबरदस्तीन घालून तिचे वांगडा पडली.
13:15 तेन्ना अम्नोनाक तिचो खूब द्वेष केलो; ताका लागून तो दुस्वास करतालो तो दुस्वास
ताणें तिचेर मोग केल्ल्या मोगा परस ती व्हडली आशिल्ली. आम्नोन म्हणलें
तिका, उठ, गेला.
13:16 तिणें ताका म्हळें, “कांयच कारण ना, म्हाका धाडून दिवपाचें हें वायट
तुवें म्हाका केल्ल्या दुसऱ्या परस व्हड आसा. पूण तो करचो ना
तिचें आयकून घेवचें.
13:17 तेन्ना ताणें आपल्या सेवकाच्या नोकराक आपयलो आनी म्हळें: आतां दवर
ही बायल म्हजे कडल्यान भायर सरून, तिचे फाटल्यान दार बोल्ट मारून.
13:18 तिचेर विंगड विंगड रंगांचो वस्त्र आशिल्लो, कारण अशा वस्त्रांनी
राजाच्यो धुवो आशिल्ल्यो जे कुमारिका न्हेसून आयल्यो. मागीर ताचो नोकर
तिका भायर हाडली, आनी तिचे फाटल्यान दार बोल्ट मारली.
13:19 तामारान तिचे तकलेर भस्म घाली आनी विंगड विंगड रंगांचो वस्त्र फाडलो
ती तिचेर आशिल्ली आनी तिचे तकलेर हात दवरून रडत रावली.
13:20 तिचो भाव अबसालोमान तिका म्हळें, “तुजो भाव अम्नोन ताचे वांगडा आशिल्लो काय?”
तुका? पूण आतां तुजी शांती दवर, म्हज्या भयणी, तो तुजो भाव; regard ना
ही गजाल. देखून तामार आपल्या भाव अबसालोमाच्या घरांत उध्वस्त उरली.
13:21 पूण राजा दावीद हें सगळें आयकून ताका खूब राग आयलो.
13:22 अबसालोमान आपल्या भाव अम्नोनाक बरें वा वायट उलोवंक ना
अबसालोमाक आमनोनाचो दुस्वास केलो, कारण ताणें आपली भयण तामाराक जबरदस्तीन घाल्ली.
13:23 पुराय दोन वर्सां उपरांत अबसालोमाक मेंढरां कातरपी आशिल्ले
एफ्रायमाच्या कुशीक आशिल्ल्या बालहसोरांत आनी अबसालोमान सगळ्यांक आपयलो
राजाचे पूत.
13:24 आनी अबसालोम राजा कडेन येवन म्हळें: “पळे, तुज्या नोकराक मेळ्ळां.”
मेंढरां कातरपी; राजा आनी ताच्या नोकरांक विनवणी करतां
तुजो सेवक.
13:25 राजान अबसालोमाक म्हळें: ना, म्हज्या पुता, आतां आमी सगळे वचूंक नाकात, नाजाल्यार
आमी तुजेर शुल्क घेवंक जाय. ताणें ताका दाबलो: तरी तो वचूंक ना.
पूण ताका आशीर्वाद दिलो.
13:26 तेन्ना अबसालोमान म्हणलें, “ना जाल्यार, म्हजो भाव अम्नोन आमचे वांगडा वचूंक दिवचो.”
राजान ताका म्हळें: तुज्या वांगडा कित्याक वचतलो?
13:27 पूण अबसालोमान ताका दाबलो आनी ताणें अमनोन आनी राजाच्या सगळ्या पुतांक सोडले
ताचे वांगडा.
13:28 अबसालोमान आपल्या नोकरांक आज्ञा केल्ली: “आम्नोनाच्या वेळार तुमी आतां चिन्न करात.”
काळीज सोऱ्यान खोशी जाता आनी जेन्नां हांव तुमकां सांगतां, आमनोनाक मार; मागीर
ताका मार, भियेवंक नाका: हांवें तुका आज्ञा दिवंक ना? धैर्यवान जावचें, आनी जावचें
पराक्रमी.
13:29 अबसालोमाच्या नोकरांनी अबसालोमान सांगिल्ले प्रमाणें अम्नोनाक केलें.
तेन्ना राजाचे सगळे पूत उठले आनी दरेकल्यान ताका खच्चराचेर बसलो.
आनी पळून गेलो.
13:30 ते वाटेर आसतना एक खबर आयली
दावीदान म्हणलें, अबसालोमान राजाच्या सगळ्या पुतांक मारले, पूण नात
तातूंतलो एकलो गेलो.
13:31 तेन्ना राजा उठलो आनी आपलीं वस्त्रां फाडून धर्तरेचेर पडलो; आनी
ताचे सगळे नोकर कपडे फाडून उबे रावले.
13:32 दावीदाच्या भावाच्या शिमेयाचो पूत जोनादाबान जाप दिली:
तांणी राजाच्या सगळ्या तरणाट्यांक मारले अशें म्हज्या स्वामीन समजूंक ना
पूत; कित्याक अम्नोन फकत मेल्लो, कित्याक अबसालोमाच्या नेमणुकेक लागून हें
ताणें आपली भयण तामाराक जबरदस्ती केल्ल्या दिसा सावन थारायला.
13:33 आतां म्हज्या स्वामी राजान ही गजाल काळजाक घेवंक नाका, ताका
राजाचे सगळे पूत मेले अशें समजून घेयात, कित्याक फकत आमनोन मेल्लो.
13:34 पूण अबसालोम पळून गेलो. आनी पळोवणी दवरपी तरणाट्यान आपलो उखललो
दोळे पळयले आनी पळे, वाटेर जायते लोक आयले
ताचे फाटल्यान दोंगरा वटेन.
13:35 योनादाबान राजाक म्हणलें, “पळे, राजाचे पूत येतात
नोकर म्हणालो, तशें आसा.
13:36 ताणें उलोवंक सोंपता म्हणसर,
पळे, राजाचे पूत येवन आवाज उबारून रडले
राजा आनी ताचे सगळे नोकर खूब रडले.
13:37 पूण अबसालोम पळून गेलो आनी अम्मीहूदाचो पूत तालमाय हांगा गेलो
गेशूर हांणी केला. दावीद दर दिसा आपल्या पुता खातीर शोक करतालो.
13:38 उपरांत अबसालोम पळून गेलो आनी गेशूराक गेलो आनी थंय तीन वर्सां रावलो.
13:39 दावीद राजाचो जीव अबसालोमा कडेन वचपाची आकांक्षा आशिल्ली, कारण तो आशिल्लो
अमनोन मेल्लो पळोवन ताका सांत्वन दिलें.