२ पेद्रू
2:1 पूण लोकां मदीं खोटे संदेष्टेय आसले, जशे आसतले
तुमच्या मधें खोट्या गुरू जावन रावात, जे गुप्तपणान निंदनीय हाडटले
पाखंडीपण, तांकां विकतें घेतिल्ल्या प्रभूक लेगीत नाकारून, ताचेर हाडून
स्वताक बेगीन नाश करतात.
2:2 आनी जायते जाण तांच्या वायट मार्गांक पाळो दितले; कोणाच्या कारणान मार्ग
सत्याचें वायट उलोवप जातलें.
2:3 आनी लोभांतल्यान ते फटीच्या उतरांनी वेपार करतले
तुमचे कडल्यान, तांचो न्याय आतां बऱ्याच काळासावन टिकना आनी तांचो
शाप न्हीदना.
2:4 कित्याक देवान पातक करपी देवदूतांक सोडयले नात, पूण तांकां सकयल उडयले जाल्यार
नरकांत दवरून तांकां काळखांतल्या साखळींत घालून दवरले
न्याय दिवप;
2:5 पोरन्या संवसाराक वाचयलो ना, पूण आठव्या मनशाक नोहाक वाचयलो, अ
धर्माचो प्रचारक, हुंवार हाडून संवसाराचेर
अभक्त;
2:6 सदोम आनी गमोरा शारांक भस्म करून तांचो निशेध केलो
एक उध्वस्त करून, उपरांत जाय आशिल्ल्यांक तांकां एक नमुनो करून
अभक्तपणान जगप;
2:7 आनी फकत लोटाक सोडलो, ताच्या गलिच्छ संवादाक लागून त्रासांत पडलो
पातकी:
2:8 (कारण तो नितीमान मनीस तांचे मदीं रावता, पळोवन आनी आयकून.
तांच्या बेकायदेशीर कर्तुबांनी ताच्या धर्मीक आत्म्याक दिसपट्टें त्रास दिताले;)
2:9 देवभक्तांक प्रलोभनांतल्यान कसो सोडवचो आनी तांकां कसो सोडवचो तें सर्वेस्पर जाणां
अन्यायी लोकांक ख्यास्त दिवपा खातीर न्यायाच्या दिसा मेरेन राखून दवरात.
2:10 पूण चड करून अशुध्दीच्या वासनान मासाक पाळो दिवपी लोक.
आनी सरकाराचो तिरस्कार करप. अभिमानी ते, स्वेच्छा, ते न्हय
स्वाभिमानाचें वायट उलोवपाक भियेता.
2:11 पूण देवदूत, जे चड बळगें आनी बळगें, ते गाळी घालना
तांकां प्रभू मुखार आरोप करप.
2:12 पूण हीं सैमीक पशू जनावरां जावन, धरून नाश करुंक केल्लीं.
तांकां समजनाशिल्ल्या गजालींचो वायट उलोवप; आनी पुरायपणान करतले
स्वताच्या भ्रश्टाचारांत नाश जातात;
2:13 आनी अनीतीचें इनाम मेळटलें, जशें तें मेजतात
दिसाच्या वेळार दंगल करपाक सुख. दाग ते आसात आनी दाग, खेळपी
तुमचे वांगडा मेजवानी करतना स्वताच्या फटवणूकांनी;
2:14 व्यभिचारान भरिल्ले दोळे आनी पातक सोडून वचूंक शकनात; मोहित करपी
अस्थीर जीव: तांणी लोभी आचरणांनी व्यायाम केल्लें काळीज;
शापित भुरगीं: १.
2:15 जे योग्य मार्ग सोडून गेले आनी वाट चुकून गेले आनी तांकां पाळो दिवन
बोसोराचो पूत बिलामाचो मार्ग, जो अनीतीच्या पगाराचेर मोग करतालो;
2:16 पूण ताच्या वायटाक लागून ताका धिटाय दिली: मनशाच्या आवाजान उलयताली मुके गांड
संदेष्ट्याच्या पिशेंपणाक बंदी घाली.
2:17 हीं उदक नाशिल्लीं बांय, वादळान व्हरपी मेघ;
जाका काळखांतलो धुकें सदांखातीर राखून दवरला.
2:18 कित्याक ते जेन्ना व्हडलीशीं सुजणीं व्यर्थ उतरां उलयतात तेन्नां तीं लोभयतात
मासाचीं कामां, खूब बेकायदेशीरपणांतल्यान, तीं निवळ आशिल्लीं
चुकींत रावपी लोकां कडल्यान सुटले.
2:19 ते तांकां स्वातंत्र्य दिवपाचें उतर दिताना, ते स्वताचे सेवक
भ्रश्टाचार: जाचे खातीर मनीस जिखता, तोच ताका हाडला
बंधनकारकता.
2:20 कित्याक ते संवसारांतल्या प्रदुशणांतल्यान सुटले उपरांत
प्रभू आनी सोडवणदार जेजू क्रिस्ताचें गिन्यान, ते परतून गुंथतात
तातूंत, आनी जिखून, उपरांतचो शेवट तांचे कडेन वायट आसता
सुरवात.
2:21 कित्याक तांकां चो मार्ग कळूंक नासलो जाल्यार बरें
नीतिमत्व, तांकां कळ्ळ्या उपरांत पवित्रांतल्यान वळपा परस
तांकां दिली आज्ञा.
2:22 पूण तांकां खरे म्हणी प्रमाणें घडलें, सुणो आसा
परतून स्वताच्या उलटीं कडेन वळलो; आनी तिका धुवन गेल्ली सोव
दलदलींत घुंवडावप.