२ मक्काबी
7:1 सात भावांक तांच्या आवय वांगडा धरले.
आनी राजान कायद्या आड दुकराचें मांस चखपाक सक्ती केली आनी
त्रास आनी चाबकान त्रास दिताले.
7:2 पूण पयली उलयिल्ल्यां मदल्या एका मनशान अशें म्हणलें: “तुमी कितें मागतात वा?”
आमचे कडल्यान शिकप? आमी मरपाक तयार आसात, कायदे उल्लंघन करचे परस
आमच्या बापायक.
7:3 तेन्ना राजान रागान भरून, कढई आनी कवटी तयार करपाची आज्ञा दिली
गरम:
7:4 तें रोखडेंच तापून ताणें ताची जीब कापून उडोवपाची आज्ञा दिली
जो पयलीं उलयलो आनी ताच्या आंगाचे सगळ्यांत चड भाग कापून उडोवपाक, उरिल्ले
ताच्या भावांक आनी ताचे आवयक पळयतना.
7:5 जेन्नां तो आपल्या सगळ्या अवयवांनी अपंग जालो आनी ताणें ताका आज्ञा केली
तरी जिवें उज्याक हाडपाक आनी कढईत तळपाक: आनी म्हणून
कढईची वाफ बऱ्या जाग्या खातीर शिंपडिल्ली, तांणी एक उलो मारलो
दुसरो आवय वांगडा दादलेपणान मरपाक अशें म्हणत,
7:6 सर्वेस्पर देव आमकां पळयता आनी मोयजेसा सारको आमकां खऱ्यांनीच सांत्वन दिता
ताच्या गीतांत, जें तांच्या तोंडाक गवाय दितालें, जाहीर केलें, आनी तो
ताच्या नोकरांनी सांत्वन मेळटलो.
7:7 ह्या संख्ये उपरांत पयलो मेलो तेन्ना तांणी दुसर् याक हाडलो
ताका एक फकाणां करपी स्टॉक कर: आनी जेन्ना तांणी ताची कात काडली
तकली केंसांनी, तांणी ताका विचारलें, तूं जावचे पयलीं जेवतलो काय?
तुज्या कुडीच्या दर एका अवयवाक ख्यास्त?
7:8 पूण ताणें आपल्या भाशेंतल्यान जाप दिली आनी म्हळें: ना, देखून तोय
पयल्याक केल्ले भशेन फुडली त्रास क्रमवारीन मेळ्ळी.
7:9 निमाणे हांसपाक लागलो तेन्ना ताणें म्हणलें, तूं आमकां रागाच्या सारको व्हरता
ह्या सद्याच्या जिवितांतल्यान भायर सरून, पूण संवसाराचो राजा आमकां जिवंत करतलो.
जे ताच्या कायद्यां खातीर मेले, सासणाच्या जिविता खातीर.
7:10 ताचे उपरांत तिसऱ्यान फकाणां केलो आनी ताका जाय तेन्ना.
ताणें जीब भायर काडली आनी तें रोखडेंच हात फुडें करून
दादलेपणान.
7:11 आनी ताणें धैरान म्हणलें: हीं म्हाका सर्गा थावन मेळ्ळीं; आनी ताच्या कायद्यां खातीर I
तांकां तिरस्कार करप; आनी ताचे कडल्यान परतून तीं मेळपाची आस्त बाळगता.
7:12 राजा आनी ताचे वांगडा आशिल्ले लोक ताचेर आश्चर्यचकित जाले
तरणाट्याचें धैर, ते खातीर ताणें वेदनां कांयच पळयली ना.
7:13 हो मनीस मेलो आनी चवथ्या मनशाक त्रास दिलो आनी काडलो
अशेच तरेन.
7:14 तेदना तो मरपाक तयार जालो तेन्ना ताणें अशें म्हणलें: “बरें, मरण आयलें.”
मनशां कडल्यान, देवा कडल्यान ताचे कडल्यान परतून उबो रावपाची आस्त सोदप: as for
तुका, तुका जिणेंत पुनर्जिवंतपण मेळचें ना.
7:15 उपरांत तांणी पांचव्याकय हाडून ताका काडलो.
7:16 तेन्ना ताणें राजा कडेन पळयलें आनी म्हणलें, तुका मनशांचेर अधिकार आसा
नाशवंत आसा, तुका जाय तें तूं करता; तरी आमचें अशें समजून घेवचें न्हय
राष्ट्र देवा कडल्यान सोडून दिल्लें;
7:17 पूण थोडो वेळ राव आनी ताची व्हडली शक्त पळय, तो तुका कसो त्रास दितलो
आनी तुजें बीं.
7:18 ताचे उपरांत सव्याकय हाडलो आनी ताणें मरपाक तयार जावन म्हळें: “जा!”
कारणा बगर फटोवंक ना, कित्याक आमी स्वता खातीर हीं कश्टां भोगतात.
आमच्या देवा आड पातक केल्यात, देखून अजापां करतात
आमकां.
7:19 पूण देवा आड झगडपाक हात धरपी तूं, अशें समजून घेवचें न्हय
ख्यास्त नासतना सुटतले.
7:20 पूण आवय सगळ्यां परस अजापीत करपी आनी मानाची पात्र आशिल्ली
याद: कारण जेन्ना तिणें आपल्या सात पुतांक एकाच अंतराचेर मारून उडयल्ले पळयले
दिसा, तिणें तें बऱ्या धैरान उक्तें केलें, तिका आशिल्ले आशेक लागून
प्रभूंत.
7:21 हय, तिणें तांकां दरेकल्याक आपल्या भाशेंतल्यान उलो मारलो आनी भरून
धैर्यवान आत्मे; आनी दादल्यापणान आपले स्त्रीविचार उलोवप
पोटाक, तिणें तांकां म्हणलें.
7:22 तुमी म्हज्या पोटांत कशे आयले तें सांगूंक जायना, कित्याक हांव तुमकां उस्वास दिलो ना
तशेंच जिवीत, तुमच्यांतल्या दरेकल्याचे अवयव तयार करपी हांव न्हय;
7:23 पूण निःसंशय संवसाराचो रचणार, जांणी पिळगी तयार केली
मनशाक, आनी सगळ्या गजालींची सुरवात कळ्ळी, ती स्वताचीय इत्सा करतलो
दया तुमकां परतून उस्वास आनी जिवीत दिता, जसो तुमी आतां तुमच्याच गजालींक माननात
आपल्या कायद्यां खातीर स्वताक.
7:24 आंतिओकस स्वताक तिरस्कार करता अशें समजून आनी ताचो दुबाव आयलो की तो अ
धाकटो जिवो आसतनाच निंदा करपी उलोवप फकत अशें ना
ताका उतरांनी उलो मारलो, पूण सोपूत करूनय आश्वासन दिलो, की तो करतलो
ताका गिरेस्त आनी सुखी मनीस, जर तो आपल्या कायद्यां पासून वळटालो जाल्यार
बापूय; आनी तेंय तो ताका आपलो इश्ट म्हणून घेवन ताचेर विस्वास दवरतलो
प्रकरणांवांगडा.
7:25 पूण जेन्ना त्या तरणाट्यान ताचें आयकूंक ना, तेन्ना राजा
ताचे आवयक आपयली आनी ती त्या तरणाट्याक सल्लो दितली असो उलो मारलो
ताचो जीव वाटावपाखातीर.
7:26 ताणें तिका जायत्या उतरांनी उलो मारलो आनी तिणें ताका उतर दिलें की ती
आपल्या पुताक सल्लो दिताली.
7:27 पूण ती ताचे कडेन नमस्कार करून क्रूर अत्याचारीक तिरस्कार करपाक हांसता.
अशे तरेन तिच्या देशांतल्या भाशेंत उलयली; हे माझ्या पुता, दया कर
तुका म्हज्या पोटांत णव म्हयने जल्म दिलो आनी तुका अशे तीन म्हयने दिले
वर्सां, आनी तुका पोसलो आनी तुका ह्या युगांत वाडयलो आनी
शिक्षणाचे त्रास सोंसले.
7:28 म्हज्या पुता, हांव तुका विनवणी करतां, सर्ग आनी पृथ्वी आनी तें सगळें पळय
तातूंत आसा, आनी देवान तांकां नाशिल्ल्या वस्तूंतल्यान तयार केल्यात अशें समजून घेयात; आनी
तशेंच मनीसजातूय तसोच तयार जाल्लो.
7:29 ह्या त्रास दिवप्याक भियेवंक नाका, पूण तुज्या भावांक फावो जावन तुजें घे
तुज्या भावांक परतून दयाळपणान तुका घेवंक मेळचें म्हूण मरण.
7:30 ती अजून हीं उतरां उलयताना, त्या तरणाट्यान म्हणलें, कोणाक वाट पळय
तुमी खातीर? हांव राजाची आज्ञा पाळचो ना, पूण हांव पाळतलों
मोयजेसान आमच्या बापायंक दिल्ल्या कायद्याची आज्ञा.
7:31 आनी तूं, इब्रानी लोकां आड सगळो दुश्ट करपी.
देवाच्या हातांतल्यान सुटचें ना.
7:32 कित्याक आमी आमच्या पातकांक लागून त्रास सोंसतात.
7:33 आनी जिवो प्रभू आमच्या खातीर थोडो वेळ आमचेर राग आयलो तरी
शिस्त आनी सुदारप, तरी लेगीत तो आपल्या कडेन परतून एकवट आसतलो
नोकरांक.
७:३४ पूण तूं, हे अभक्त मनीस आनी हेर सगळ्या वायट मनशां मदलो, उबो रावूंक नाका
कारण नासतना, अनिश्चीत आशेन फुगून, हात उखलून
देवाच्या सेवकां आड:
7:35 कित्याक तूं अजून पळोवपी सर्वशक्तिमान देवाच्या न्याया पासून सुटलो ना
सगळ्यो वस्तू.
7:36 कित्याक आमचे भाव, जे आतां थोड्याच वेळान त्रास सोंसले, ते सकयल मेले
देवाचो सासणाच्या जिविताचो करार, पूण तूं, न्याया वरवीं
देवा, तुज्या अभिमानाची न्याय्य ख्यास्त मेळटली.
7:37 पूण हांव म्हज्या भावांक म्हूण आमच्या कायद्यां खातीर म्हजी कूड आनी जिवीत अर्पण करतां
बापूय, देवा कडेन विनवणी करून, तो बेगीन आमच्या कडेन दयाळू जावचो
राष्ट्र; आनी तूं त्रास आनी प्लेगांनी कबूल करुंक शकता, तो
एकलोच देव;
7:38 आनी तें म्हजें आनी म्हज्या भावांनी सर्वशक्तिमानाच्या रागान, जें आसा
न्यायान आमच्या राष्ट्राचेर हाडिल्लें, बंद जावं येता.
7:39 राजान' रागान भरिल्ल्या परस, ताका हेर सगळ्यां परस वायट हातांत दिलो आनी
ताची फकाणां जाली अशें दुख्खान घेतलें.
7:40 म्हणून हो मनीस निर्विघ्न मेलो आनी आपलो सगळो विस्वास प्रभूचेर दवरलो.
7:41 निमाणें पुतां उपरांत आवय मेली.
7:42 आतां हें पुरो जावंक जाय, मूर्तीपुजेच्या मेजवानीं विशीं उलोवंक जाय.
आनी अत्यंत छळ करप.