२ एस्द्रास
12:1 शींव गरुडाक हीं उतरां उलयताना, हांव
खरवत,
12:2 आनी पळे, उरिल्ली तकली आनी चार पांखां आनीक दिसली ना.
दोगूय थंय वचून राज्य करपाक लागले आनी तांचो
राज्य ल्हान आशिल्लें आनी बोवाळ भरून आशिल्लें.
12:3 आनी हांवें पळेलें आनी पळेलें, ते आनीक दिसले नात आनी सगळें कुडीचें
गरुड जळ्ळो म्हणजे धर्तरेक व्हड भिरांत जाली: मागीर हांव जागयलो
म्हज्या मनाच्या त्रासाचो आनी समाधीचो आनी व्हड भंयांतल्यान आनी म्हणलें
माझ्या आत्म्याक, २.
12:4 पळे, तुवें म्हाका हें केलां, तुवें वाट सोदून काडटा
सगळ्यांत उंचेलो.
12:5 पळे, तरी हांव म्हज्या मनांत थकलां आनी म्हज्या आत्म्यान सामको दुबळो; आनी उणें
बळ म्हज्यांत आसा, हांव ज्या व्हड भंयाक त्रास दितालो
ह्या राती.
12:6 देखून हांव आतां सर्वोच्चाक विनवणी करतलों, तो म्हाका सांत्वन दितलो
शेवट हें.
12:7 आनी हांवें म्हणलें, “राज्य पालव दिवपी प्रभू, तुज्या मुखार म्हाका कृपा मेळ्ळ्या जाल्यार.”
नदर, आनी हांव तुज्या वांगडा जायत्या जाणां मुखार नितीमान जालो जाल्यार आनी म्हजो
मागणें खरेंच तुज्या तोंडा मुखार येवचें;
12:8 मागीर म्हाका सांत्वन दिव आनी तुज्या सेवकाक ताचो अर्थ आनी स्पश्ट दाखव
ह्या भंयकर दर्शनाचो फरक, तुवें म्हज्या पुरायपणान सांत्वन दिवपा खातीर
आत्मो.
12:9 कित्याक तुवें म्हाका निमाणे वेळ दाखोवंक फावो अशें थारायलां.
12:10 ताणें म्हाका म्हणलें, “दृष्टीचो अर्थ असो;
12:11 दर्या थावन वयर येताना तुवें पळेलें गरुड, तें राज्य जें
तुज्या भाव दानीएलाच्या दर्शनांत दिसली.
12:12 पूण तें ताका स्पश्ट जावंक ना, देखून आतां हांव तुका सांगतां.
12:13 पळे, ते दीस येतले, ताचेर राज्य उबें जातलें
धर्तरेक, आनी आदल्या सगळ्या राज्यां परस ती भियेतली
तें.
12:14 त्याच वेळार एका फाटल्यान एक बारा राजा राज्य करतले.
12:15 तातूंतलो दुसरो राज्य करपाक लागतलो आनी ताका ताचे परस चड वेळ मेळटलो
बारा मदलो खंयचोय एक.
12:16 आनी बारा पांखां हें दाखयता, जें तुवें पळयलें.
12:17 तुवें आयकल्लो आवाज उलयता आनी तुका दिसलो ना
तकलेंतल्यान भायर सरप पूण ताच्या आंगाच्या मदल्यान, हें
ताचो अर्थ लावप: १.
12:18 त्या राज्याच्या काळा उपरांत व्हड झगडीं जातलीं.
आनी तो अपेस येवपाच्या धोक्यांत उबो रावतलो, तरी लेगीत तेन्ना तो उबो रावचो ना
पडटलो, पूण परतून ताच्या सुरवातीक परतून मेळटलो.
12:19 आनी तुवें तिका चिकटून आशिल्लीं आठ ल्हान सकयल पिसां पळयलीं
पांखां, असो अर्थ: १.
12:20 तातूंत आठ राजा उबे जातले आनी तांचो काळ फकत उरतलो
ल्हान, आनी तांचीं वर्सां वेगान चलतात.
12:21 तातूंतले दोन नाश जातले, मदलो काळ लागीं पावतलो आनी चार जातले
तांचो शेवट लागीं पावूंक लागता मेरेन दवरतात, पूण दोन जाणांक दवरतले
समाप्ती.
12:22 आनी तुवें तीन तकली आराम केल्लीं पळयलीं, ताचो अर्थ असो.
12:23 ताच्या निमाण्या दिसांनी सगळ्यांत उंचलो तीन राज्यां उबारतलो आनी नूतनीकरण करतलो
तातूंत जायतीं वस्तू, आनी तांकां धर्तरेचेर राज्य मेळटलें.
12:24 आनी तातूंत रावपी लोकांक सगळ्यां परस चड जुलूम करून
तांकां आदीं आशिल्लीं, देखून तांकां गरुडाचीं तकलीं म्हणटात.
12:25 कित्याक ताचे वायटपण पुराय करपी तेच
ताचो निमाणो शेवट सोंपता.
12:26 आनी व्हडली तकली आनीक दिसली ना हें तुवें पळयलें, तें
तातूंतलो एकलो आपल्या खाटीर मरतलो आनी तरी लेगीत वेदनेन मरतलो अशें दाखयता.
12:27 कित्याक उरिल्ले दोगांक तलवारीन मारतले.
12:28 कित्याक एकल्याची तलवार दुसऱ्याक खातली, पूण निमाणें ती खातली
तो स्वता तलवारींतल्यान पडटा.
12:29 आनी तुवें पांखां सकयल दोन पिसां पळयलीं, तीं 12:29
उजवे वटेन आशिल्ली तकली;
12:30 हीं तेच, जांकां सगळ्यांत उंचेल्या मनशान आपल्याक दवरल्यात अशें दाखयता
शेवट: हें ल्हान राज्य आनी संकश्टान भरिल्लें, तुवें पळयल्लें तशें.
12:31 आनी शींव रानांतल्यान उठून गर्जना करताना पळयलो.
आनी गरुडा कडेन उलयतना आनी तिच्या अनीती खातीर तिका धिटाय दिवप
तूं आयकल्लीं सगळीं उतरां;
12:32 हो अभिषिक्त, जो सर्वोच्चान तांकां आनी तांचे खातीर दवरला
वायटपण निमाणे मेरेन, तो तांकां धिटाय दितलो आनी तांकां धिटाय दितलो
तांच्या क्रूरपणान.
12:33 कित्याक तो तांकां जिवें आपल्या मुखार दवरतलो आनी ताका धिटाय दितलो
तांकां, आनी तांकां दुरुस्त करप.
12:34 कित्याक म्हज्या उरिल्ल्या लोकांक तो दयाळपणान सोडयतलो
म्हज्या शिमेचेर दाबले आनी तो तांकां खोशी करतलो जो मेरेन
न्यायाच्या दिसाचो येवप, जाचे विशीं हांवें तुका सांगलां
सुरवात जाली.
12:35 हें तुवें पळयल्लें सपन आनी हीं अर्थां.
12:36 तुका फकत सर्वोच्च मनशाचें हें गुपीत कळपाक मेळ्ळां.
12:37 देखून तुवें पळयल्लीं हीं सगळीं गजालीं पुस्तकांत बरोवन लिपोवन दवर
तांकां:
12:38 आनी ज्या लोकांचीं काळजां तुका खबर आसा, तांकां शिकय
हीं गुपीत समजून घेवप आनी दवरप.
12:39 पूण तें दाखोवंक मेळचें म्हूण तुमी हांगा आनीक सात दीस वाट पळय
तुका, जें कितें सांगपाक सर्वोच्चाक आवडटा तें तुका. आनी सह
तो आपले वाटेन गेलो अशें.
12:40 तेन्ना सगळ्या लोकांक दिसले की सात दीस जाले
फाटल्यान, आनी हांव परत शारांत येवंक ना, तांणी सगळ्यांक एकठांय केलें
ल्हान ते व्हडल्या मेरेन एकठांय येवन म्हजे कडेन येवन म्हणलें.
12:41 आमी तुका कितें अपमान केला? आनी आमी तुजेर कितें वायट केलां,
तूं आमकां सोडून हांगा ह्या जाग्यार बसला अशें?
12:42 कित्याक सगळ्या संदेष्ट्यां मदलो तूं फकत आमकां सोडून गेला, एक चोमो जावन
विंटेज, आनी काळखांतल्या सुवातेर मेणवाती म्हणून आनी आश्रयस्थान वा तारवटी म्हणून
वादळापसून सांबाळून दवरतात.
12:43 आमकां आयिल्लीं वायटां पुरो जायनात?
12:44 तूं आमकां सोडून गेले जाल्यार आमकां कितलें बरें आसतलें, आमींय
सियोनाच्या मदीं लासून उडयल्लो?
12:45 कित्याक थंय मेल्ल्या लोकां परस आमी बरे न्हय. आनी ते अ
मोठ्या आवाजांत. तेन्ना हांवें तांकां जाप दिली आनी म्हळें:
12:46 हे इज्रायल, बरी सांत्वन मेळ; जाकोबाचो घराणो, जड जावंक नाका.
12:47 कित्याक सगळ्यांत उंचल्या मनशाची याद आसा आनी पराक्रमी मनशाक ना
प्रलोभनांत तुका विसरलो.
12:48 म्हजें म्हणल्यार, हांव तुका सोडून दिवंक ना, आनी हांव तुजे कडल्यान पयस गेल्लो ना, पूण
हांव ह्या जाग्यार आयलां, सियोनाच्या उध्वस्तीकरणा खातीर मागणें करुंक आनी हांव
तुमच्या अभयारण्याच्या उण्या वसाहती खातीर दया मागूं येता.
12:49 आतां दरेकल्यान घरा वचात आनी ह्या दिसांनी हांव येतलों
तुमकां.
12:50 हांवें सांगिल्ले प्रमाण लोक शारांत गेले.
12:51 पूण देवदूतान सांगिल्ले प्रमाण सात दीस शेतांत रावलो;
आनी शेतांतल्या फुलांचोच त्या दिसांनी खातालो आनी म्हजें आशिल्लें
जडीबूटीचें मांस