२ एस्द्रास
10:1 आनी अशें जालें की म्हजो पूत ताच्या लग्नांत गेलो
चेंबरांत पडलो आनी ताका मरण आयलें.
10:2 मागीर आमी सगळ्यांनी लायटी उडयली आनी म्हजे सगळे शेजारी वयर सरले
म्हाका सांत्वन दिलो, म्हणून हांवें रातच्या दुसऱ्या दिसा मेरेन विसव घेतलो.
10:3 ते सगळे म्हाका सांत्वन दिवपाक सोडून गेले उपरांत, ते
शेवट हांव शांत आसूं येता; मागीर रातच्या वेळार उठून पळून गेलो आनी हांगा आयलो
ह्या शेतांत, तुका दिसता तशें.
10:4 आनी हांव आतां शारांत परत वचपाचो न्हय, पूण हांगा रावपाचो, आनी
खावंक आनी पियेवंक ना, पूण हांव जायसर सदांच शोक करुंक आनी उपास करुंक
मरण.
10:5 मागीर हांव आशिल्लीं ध्यानां सोडून, रागान तिचे कडेन उलयलो.
म्हणत, २.
10:6 तूं सगळ्यां परस मूर्ख बायल, तुका आमचें शोक पळोवंक ना आनी
आमकां कितें जाता?
10:7 आमची आवय सियोन सगळ्या जडपणांनी भरिल्ली आनी खूब नम्र आसा.
शोक खूप दुखता?
10:8 आतां आमी सगळे शोक करतात आनी दुख्खी जातात, कित्याक आमी सगळे जड जाल्यात.
एकाच पुताक लागून तूं दुख्ख जाता?
10:9 कित्याक धर्तरेक विचार, ती तुका सांगतली, तीच जावंक जाय
तिचेर वाडपी इतल्या लोकांच्या पतनाचो शोक करप.
10:10 कित्याक पयलीं सगळे तिच्यांतल्यान आयले आनी हेर सगळे तिच्यांतल्यान भायर सरतले
येवन, पळे, ते चड करून सगळे नाशांत वतात आनी अ
तांची गर्दी पुरायपणान मुळासकट काडून उडयल्या.
10:11 इतले व्हडले गमावपी तिचे परस चड शोक कोण करुंक जाय
गर्दी; आनी तूं न्हय, जो एकल्याक सोडून दुस्वास करता?
10:12 पूण तुवें म्हाका म्हणलें जाल्यार, म्हजें विलाप धर्तरेच्या विलाप सारकें न्हय.
कारण हांवें म्हज्या पोटाचें फळ सोडून दिलां, जें हांवें घेवन जल्माक हाडलें
वेदना, आनी दुख्खां कडेन उक्ते;
10:13 पूण धर्तरेक तशें न्हय, कित्याक तातूंतल्या लोकांचो आंकडो
धर्तरेचो मार्ग आयलो तसो गेलो.
10:14 मागीर हांव तुका म्हणटां, जशें तुवें श्रम करून जल्म दिला; तरीय
तशें धर्तरेनय आपलें फळ म्हळ्यार मनीस, तेन्नासावन
तिका तयार केल्ल्या मनशाक सुरवात.
10:15 आतां तुजें दुख्ख तुज्या कडेन दवर आनी बऱ्या धैरान सोंस
जें तुजेर पडलां तें.
10:16 कित्याक तुमी देवाचो निश्चीत नितीमत्व मानलो जाल्यार, तूं
दोगांकय तुज्या पुताक वेळार मेळटलें आनी बायलां मदीं ताची तोखणाय जातली.
10:17 मागीर तुज्या घोवा कडेन शारांत वच.
10:18 आनी तिणें म्हाका म्हणलें, हांव तशें करचो ना, हांव शारांत वचचो ना.
पूण हांगा हांव मरतलों.
10:19 हांव तिचे कडेन फुडें उलयलो आनी म्हळें:
10:20 तशें करुंक नाका, पूण सल्लो दिवचो. म्हजे कडल्यान: कितले संकश्टां खातीर
सायन? जेरुसलेमाच्या दुख्खा संबंदीं सांत्वन मेळचें.
10:21 कित्याक तुका दिसता आमचो पवित्रस्थान उध्वस्त जाला, आमची वेदी मोडून उडयल्या.
आमचें देवूळ नश्ट जालें;
10:22 आमचें स्तोत्र जमनीर घालून, आमचें गीत ओगी दवरलां, आमचें...
खोशी सोंपता, आमच्या मेणवातीचो उजवाड बंद जाला, तारवटी
आमचो करार लुटला, आमचीं पवित्र वस्तू दूषित जाल्यांत आनी नांव
जें आमचेर आपयलां तें जवळजवळ अपवित्र जालां: आमच्या भुरग्यांक घालतात
लज, आमचे याजक जळ्ळे, आमचे लेवी बंदखणींत गेले, आमचे
कुमारिका अशुध्द जातात आनी आमच्यो बायलो लुटतात; आमच्या धर्मी मनशांनी व्हरून व्हेले
पयस, आमच्या ल्हान भुरग्यांक नश्ट, आमच्या तरणाट्यांक बंधनांत हाडले,
आनी आमचे बळवंत मनीस दुबळे जाल्यात;
10:23 आनी, सगळ्यांत व्हडली, सियोनाची मुद्रा आतां तिका गमायल्या
भौमान; कित्याक ती आमचो दुस्वास करपी लोकांच्या हातांत दिल्या.
10:24 आनी देखून तुजें व्हडलें भार हालोवन लोकांक पयस कर
दुख्खांचो, पराक्रमी परत तुजेर दयाळू जावचो आनी
सगळ्यांत उंचेलो तुका तुज्या श्रमांतल्यान विसव आनी सुशेग दितलो.
10:25 हांवें तिचे कडेन उलयतना पळेलें, तिचें तोंड
अचकीत अत्यंत चकचकीत जालें आनी तिचें मुखामळ झिलमिललें, जाका लागून हांव
तिका भियेतालो आनी कितें आसूं येता हाचेर चिंतन करतालो.
10:26 आनी पळे, अचकीत तिणें खूब भिरांकूळ रडलो
बायलेच्या आवाजाक लागून धर्तरी हालोवंक लागली.
10:27 हांवें पळेलें आनी पळेलें, ती बायल म्हाका आनीक दिसली ना, पूण थंयच
बांदिल्लें शार आशिल्लें आनी एक व्हडली सुवात सावन दाखयली
बुन्यादीं: मागीर हांव भियेलो आनी मोठ्या आवाजान रडलो आनी म्हणलें.
10:28 पयलीं म्हजे कडेन आयिल्लो उरीएल देवदूत खंय आसा? कारण ताका आसा
म्हाका जायत्या समाधींनी पडलो आनी म्हजो शेवट रुपांतरीत जाला
भ्रश्टाचार, आनी धिटाय दिवपाचें म्हजें प्रार्थना.
10:29 हांव हीं उतरां उलयताना पळे, तो म्हजे कडेन आयलो आनी पळेलो
माझ्यार.
10:30 आनी पळे, हांव मेल्ल्या मनशा भशेन पडलो आनी म्हजी समजूत आशिल्ली
म्हाका काडून घेतिल्लो, आनी ताणें म्हाका उजव्या हाताक धरलो आनी म्हाका सांत्वन दिलो आनी
म्हाका पांयांचेर बसयलो आनी म्हाका म्हळें:
10:31 तुका कितें दुयेंस जाता? आनी तूं कित्याक इतलो त्रासांत आसा? आनी तुजें कित्याक
समजणी त्रासांत, आनी तुज्या काळजाचे विचार?
10:32 आनी हांवें म्हणलें, कित्याक तूं म्हाका सोडून गेलो आनी तरी लेगीत हांव तशें केलें
तुजीं उतरां, आनी हांव शेतांत गेलो, आनी पळे, हांवें पळयलां, तरी लेगीत पळय.
जें हांव व्यक्त करूंक शकना.
10:33 ताणें म्हाका म्हणलें, दादलेपणान उबो राव आनी हांव तुका सल्लो दितलों.
10:34 तेन्ना हांवें म्हणलें, म्हज्या स्वामी, म्हजे भितर उलो; फकत म्हाका सोडून वचूंक नाका, नाजाल्यार हांव मरूंक ना
म्हज्या आशेक निराश करपी.
10:35 कित्याक हांवें पळेलां की हांव वळखनाशिल्लो आनी आयकलां की हांव कळना.
10:36 वा म्हजी इंद्रीय फटल्या, वा म्हजो जीव सपनांत आसा?
10:37 आतां हांव तुका विनवणी करतां, तुज्या नोकराक हें दाखोवंक
नदर.
10:38 ताणें म्हाका जाप दिली आनी म्हणलें, म्हाका आयक, हांव तुका कळयतलों आनी
तूं कित्याक भियेता तें सांग, कित्याक सगळ्यांत उंचेलो जायते जाण उक्ते करतलो
गुपीत गजाली तुका.
10:39 तुजी वाट बरी आसा हें ताणें पळयलां, कित्याक तूं सदांच दुख्ख जाता
तुज्या लोकां खातीर आनी सियोना खातीर व्हड विलाप करतात.
१०:४० ताका लागून तुवें हालींच पळयल्ल्या दर्शनाचो अर्थ असो.
10:41 तुवें एक बायल शोक करताना पळेली आनी तुवें तिका सांत्वन दिवंक सुरवात केली.
10:42 पूण आतां तुका त्या बायलेचें सारकें दिसना, पूण थंय दिसली
तुका एक शार बांदलें.
10:43 आनी तिणें तुका आपल्या पुताच्या मरणाची खबर सांगली, ताचेर उपाय हो.
10:44 तुवें पळयल्ली ही बायल सियोन.
तुका जें शार बांदिल्लें दिसता तें लेगीत,
10:45 हांव म्हणटां, तिणें तुका सांगलें, तीस वर्सां जालीं
वांझ: तीं तीस वर्सां, जातूंत अर्पण जावंक नाशिल्लो
तिचें.
10:46 पूण तीस वर्सां उपरांत सोलोमनान शार बांदलें आनी अर्पण दिले.
आनी मागीर वांझ मनशाक पूत जालो.
10:47 आनी तिणें तुका सांगिल्लें की तिणें ताका श्रम करून पोसलो
जेरुसलेमांतलें राबितो.
10:48 पूण तिणें तुका सांगिल्लें, म्हजो पूत आपल्या लग्नांत येतलो
चेंबर घडलें एक फेल जालें, आनी मेलें: होच नाश आशिल्लो तो
जेरुसलेमांत आयलो.
10:49 पळे, तुका तिचें सारकें दिसलें आनी तिणें तिचे खातीर शोक केलो म्हणून
पुता, तूं तिका सांत्वन दिवंक लागलो आनी ह्या गजालीं विशीं
संयोगान हीं तुका उगडपाचीं आसात.
10:50 कित्याक आतां सगळ्यांत उंचेलो पळेता की तूं बेधडक दुख्खी जाला आनी
तिचे खातीर तुज्या सगळ्या काळजान त्रास सोंस, अशें ताणें तुका दाखयलां
तिच्या वैभवाची तेज आनी तिच्या सोबीतकायेची सोबीतकाय.
10:51 आनी ताका लागून हांवें तुका घर नाशिल्ल्या शेतांत रावपाक सांगलें
बांदलेले: १.
10:52 कित्याक सगळ्यांत उंचेलो तुका हें दाखयतलो हें म्हाका खबर आशिल्लें.
10:53 देखून हांवें तुका शेतांत वचपाची आज्ञा दिली, जंय बुन्याद ना
खंयचीय इमारत आशिल्ली.
10:54 कित्याक सगळ्यांत उंचेलो मनीस आपलें शार दाखोवंक लागता त्या जाग्यार थंय
खंयच्याच मनशाची इमारत उबी रावंक शकना.
10:55 आनी देखून भियेवंक नाका, तुजें काळीज भियेचें न्हय, पूण तुजें वच
way in, आनी इमारतीची सोबीतकाय आनी व्हडपण पळोवप, जितलें
तुज्या दोळ्यांक पळोवंक मेळटलें.
10:56 आनी मागीर तुज्या कानाक समजता तितलेंच तुका आयकूंक मेळटलें.
10:57 कित्याक तूं हेरां परस चड धन्य जाला आनी सगळ्यांत उंचेल्या मनशान आपयला;
आनी तशेंच थोडेच आसात.
10:58 पूण फाल्यां रातीं तूं हांगाच रावपाचो;
10:59 आनी अशेंच सर्वोच्च तुमकां उंचल्या गजालींचीं दर्शनां दाखयतलो, जीं
निमाण्या दिसांनी पृथ्वीचेर रावपी लोकांक सगळ्यांत उंचेलो करतलो.
देखून हांवें ती रात आनी दुसरी, ताणें म्हाका सांगिल्ले प्रमाणें न्हिदिल्लें.