२ एस्द्रास
९:१ तेन्ना ताणें म्हाका जाप दिली आनी म्हळें, “काळ मेजपाक यत्न कर.”
स्वता: आनी जेन्ना तुका फाटल्या चिन्नांचो एक भाग दिसता, जो हांवें सांगला
तुका आदीं, २.
९:२ मागीर तुका समजतलें की तोच वेळ, जाचो
उच्चतम ताणें तयार केल्ल्या संवसाराक भेट दिवपाक लागतलो.
9:3 देखून जेन्ना लोकांचो भूंयकांप आनी बोवाळ दिसतले
जगांत: १.
९:४ मागीर तुका बरो समजतलें की सगळ्यांत उंचेलो मनीस तांकां उलयतालो
तुज्या आदल्या काळा थावन, सुरवाती सावन.
9:5 कित्याक संवसारांत तयार जाल्ल्या सगळ्या वस्तूंची सुरवात आनी शेवट आसा.
आनी शेवट प्रगट जाता: १.
9:6 तशेंच सर्वोच्च मनशाच्या काळाकय अजापीतपणान सुरवात जाता
आनी बळिश्ट कृती, आनी परिणाम आनी चिन्नां मदीं शेवट.
9:7 आनी जो कोण वांचतलो आनी ताच्या मार्गान सुटका मेळटलो
कर्तुबां आनी भावार्था वरवीं तुमी विस्वास दवरल्यात.
९:८ उल्लेख केल्ल्या संकश्टां थावन राखून दवरतले आनी म्हज्या मोक्षांत पळोवंक मेळटले
म्हजी देश आनी म्हज्या शिमे भितर, कित्याक हांवें तांकां म्हजे खातीर पवित्र केल्यात
सुरवात जाली.
9:9 तेन्ना आतां म्हज्या मार्गांचो गैरवापर केल्ल्या ते करुण प्रसंगांत पडटले
जे लोक तांकां वायटपणान उडयतात ते त्रासांत रावतले.
9:10 कित्याक तांकां आपल्या जिवितांत फायदो मेळ्ळा आनी तांणी म्हाका वळखूंक ना;
9:11 आनी जे म्हज्या कायद्याक तिरस्कार करतात, तांकां अजून मेकळीक आसतना आनी केन्ना
अजून पश्चात्तापाची सुवात तांकां उक्ती आशिल्ली, समजली ना, पूण
तिरस्कार केलो;
9:12 ताकाच वेदनेन मरण आयल्या उपरांत तें कळपाक जाय.
9:13 आनी ताका लागून अभक्तांक कशी ख्यास्त मेळटली, आनी...
केन्ना: पूण नितीमान कसो तारण मेळटलो, संवसार जाचो, अशें विचारात.
आनी जाचे खातीर संवसार निर्माण जाला.
9:14 मागीर हांवें जाप दिली आनी म्हणलें:
9:15 हांव आदीं सांगलां आनी आतां उलयतां आनी फुडेंय उलयतां.
नाश जावपी लोकां परस, नाश जावपी लोकां परस चड आसतले
वाचवप: १.
9:16 जशें ल्हार थेंब्या परस व्हड आसता.
9:17 ताणें म्हाका जाप दिली: शेत जशें, तशें बीं;
फुलां जशीं आसतात, तशीं रंगूय आसतात; जशें कामगार आसता, .
अशेंय काम; आनी जसो शेतकार स्वताक ls, तसोच ताचो
शेतीय: कित्याक तो संवसाराचो काळ आशिल्लो.
9:18 आनी आतां जेन्नां हांवें अजून तयार जावंक नाशिल्लो संवसार तांकां तयार केलो
आतां जियेता त्यांत रावपाक, कोणेंच म्हजे आड उलयलो ना.
9:19 कित्याक तेन्ना दरेकल्यान पाळ्ळें, पूण आतां रचिल्ल्या लोकांची शिश्टाचार पाळ्ळी
ह्या जगांत जें तयार जाता तें सासणाचें बीं, आनी अ
कायदो जो सोदूंक शकना तो स्वताक सुटका.
9:20 म्हणून हांवें संवसाराचेर विचार केलो आनी पळे, ताका लागून धोको निर्माण जालो
तातूंत आयिल्लीं साधनां.
9:21 आनी हांवें पळयलें आनी ताका खूब वाचयलो आनी म्हाका द्राक्षांचें एक द्राक्ष सांबाळ्ळां
चोमो, आनी व्हड लोकांची एक वनस्पत.
9:22 मागीर व्यर्थ जल्मल्ल्या लोकांचो नाश जावचो; आनी म्हजें द्राक्षां दिवचें
सांबाळून दवर, आनी म्हजी वनस्पत; कित्याक हांवें व्हड कश्टान तें परिपूर्ण केलां.
9:23 तरी, तुवें आनीक सात दीस बंद केलें जाल्यार, (पूण तुवें सोडटलें
तातूंत उपास ना, .
9:24 पूण फुलांच्या शेतांत वचून घर बांदूंक ना आनी फकत जेवचें
शेतांतलीं फुलां; मांसाची चव घेवंक ना, सोरो पियेवंक ना, पूण फुलां खावचीं
फकत;)
9:25 आनी सदांच सर्वोच्चाक मागणें कर, मागीर हांव येवन ताचे कडेन उलयतलों
तुका.
9:26 ताका लागून हांव ताचे सारको अर्दाथ नांवाच्या शेतांत गेलो
म्हाका आज्ञा केली; आनी थंय हांव फुलां मदीं बसून फुलां खाल्लें
शेतांतलीं जडीबूटी, आनी त्याच मांसान म्हाका तृप्त केलें.
9:27 सात दिसांनी हांव तणाचेर बसलो आनी म्हजें काळीज म्हज्या भितर त्रासांत पडलें.
आदले भशेन: १.
9:28 आनी हांव म्हजें तोंड उगडलें आनी सगळ्यांत उंचेल्या मनशा मुखार उलोवंक लागलो आनी म्हणलें.
९:२९ हे प्रभू, तूं आमकां दाखयता, तूं आमकां दाखयलो
बापूय रानांत, कोणूच पावल घालना त्या जाग्यार, वांझ वाठारांत
जागो, जेन्ना ते इजिप्तांतल्यान भायर सरले.
९:३० आनी तूं म्हळें: “हे इज्रायल, म्हाका आयक; आनी म्हज्या उतरांचेर चिन्न, तूं बीज
जेकोब हाचो.
9:31 कित्याक, पळे, हांव म्हजो कायदो तुमच्यांत पेरतां आनी तो तुमच्यांत फळां दितलो आनी
तातूंत तुमकां सदांकाळ मान मेळटलो.
9:32 पूण आमच्या बापायनी कायदो पाळलो ना आनी पाळलो ना
तुज्या नेमांक, आनी तुज्या कायद्याचें फळ जरी ना जालें तरी ना
ताका शक्य जालें, कारण तें तुजें आशिल्लें;
9:33 तरी तें मेळिल्ले लोक ना जाले, कारण तांणी ती गजाल पाळूंक ना
तातूंत पेरलें.
9:34 आनी पळय, जमनीक बीं वा दर्याक मेळटा तेन्ना एक चाल आसा
एक तारवटी, वा खंयचेंय पात्र मांस वा पेय, तें, जें नाश जाल्लें ज्यांत
तो पेरलो वा तातूंत घालतालो, .
9:35 पेरली वा तातूंत उडयल्ली वा मेळिल्ली ती वस्तूय करता
नाश जावन आमचे कडेन उरना, पूण आमचे कडेन तशें जावंक ना.
9:36 कित्याक कायदो मेळिल्लो आमी पातकांतल्यान आनी आमचें काळीज नाशतात
ज्याका तो मेळ्ळो
९:३७ तरी कायदो नाश जायना, पूण ताच्या बळग्यान उरता.
9:38 जेन्नां हांवें म्हज्या काळजांत हीं गजाली उलयलीं तेन्नां हांवें दोळ्यांनी फाटीं पळयलें.
आनी उजवे वटेन हांवें एक बायल पळयली आनी पळय ती शोक करताली आनी रडटाली
मोठ्या आवाजान, आनी काळजान खूब दुख्खी जाली आनी तिचे कपडे आशिल्ले
भाडें जालें आनी तिचे तकलेर भस्म आशिल्ली.
9:39 मागीर हांव म्हज्या विचारांक सोडून दिलो आनी म्हाका तिचे कडेन वळयलो.
९:४० आनी तिका म्हळें, “तुमी कित्याक रडटा? कित्याक तूं इतलो दुख्खी आसा
तुजें मन?
९:४१ आनी तिणें म्हाका म्हणलें, “साहेब, म्हाका सोडून दिवचो, हांव स्वताक शोक करुंक आनी...
म्हज्या दुख्खाक वाड, कारण हांव म्हज्या मनांत त्रासांत आसां आनी खूब हाडलां
कमी.
9:42 आनी हांवें तिका म्हळें, तुका कितें दुयेंस जालां? म्हाका सांगात.
9:43 तिणें म्हाका म्हणलें, हांव तुजो सेवक वांझ जावन भुरगें ना.
तीस वर्सांचो घोव आसलो तरी,
9:44 आनी तीं तीस वर्सां हांवें दीस आनी रात आनी दर वराक आनीक कांयच केलें ना.
पूण म्हजी, सर्वोच्चाक प्रार्थना करात.
9:45 तीस वर्सां उपरांत देवान म्हाका तुज्या दासीक आयकलें, म्हज्या दुख्खाक पळयलें.
म्हज्या संकश्टाचो विचार केलो आनी म्हाका एक पूत दिलो आनी हांव ताचेर खूब खोशी जालो, अशें
म्हजो घोव आनी सगळे शेजारी आशिल्ले आनी आमी व्हड मान दिलो
सर्वशक्तिमानाक.
9:46 आनी हांवें ताका व्हड त्रासान पोसलो.
9:47 म्हणून तो व्हड जालो आनी ताका बायल मेळपाच्या वेळार पावलो तेन्ना हांव
मेजवानी केली.