२ एस्द्रास 7:1 हांवें हीं उतरां सांगून सोंपयतकच, तांकां धाडलो म्हाका आदले रातीं म्हाका धाडिल्लो देवदूत. ७:२ ताणें म्हाका म्हणलें, एस्द्रा, उठ आनी हांव आयिल्लीं उतरां आयक सांग तुका. 7:3 आनी हांव म्हणलें, म्हज्या देवा, उलयत राव. तेन्ना ताणें म्हाका म्हणलें, दर्या अ रूंद सुवात, ती खोल आनी व्हडली आसूंक जाय. 7:4 पूण दवरल्यार प्रवेशदार अरुंद आनी न्हंय सारको आशिल्लो; 7:5 मागीर ताका पळोवंक आनी ताचेर राज्य करुंक कोण दर्यांत वचूंक शकतालो? जर तो अरुंदांतल्यान गेलो ना, तो रूंदांत कसो येवंक शकतालो? ७:६ आनीक एक गजालय आसा; एक शार बांदतात आनी रुंदाचेर बसयतात शेत, आनी सगळ्या बऱ्या वस्तूंनी भरिल्लें आसा. 7:7 ताचो प्रवेशदार अरुंद आनी पडपाक धोक्याचे सुवातेर दवरला. उजव्या हाताक उजो आनी डाव्या हाताक खोल आशिल्ल्यावरी उदक: 7:8 आनी दोगांय मदीं एकूच मार्ग, उजो आनी उज्या मदीं लेगीत उदक, इतलें ल्हान की थंय एकाच वेळार फकत एक मनीस वचूंक शकतालो. 7:9 हें शार आतां मनशाक वारसो म्हूण दिल्लें जाल्यार, जर ताणें केन्नाच वारसो दिवंक नासलो जाल्यार ताचे मुखार दवरिल्लो धोको पास करतलो, ताका हें कशें मेळटलें दायज? 7:10 आनी हांवें म्हणलें, अशें आसा, प्रभू. तेन्ना ताणें म्हाका म्हणलें: तशेंच आसा इझ्राएलचो भाग. 7:11 कारण तांकां लागून हांवें संवसार तयार केलो आनी आदामान म्हजें उल्लंघन केलें तेन्नां कायदे, मागीर आतां जाता अशें फरमान जालें. 7:12 मागीर ह्या संवसाराचे प्रवेशदार अरुंद केल्ले, दुख्खान भरिल्ले आनी travail: ते फकत थोडे आनी वायट, धोक्यांनी भरिल्ले,: आनी खूब वेदनादायक. 7:13 कित्याक जाण्ट्या संवसाराचे प्रवेशदार रूंद आनी निश्चीत आशिल्ले आनी हाडले अमर फळ. 7:14 जर जियेवपी लोक ह्या संकश्ट आनी व्यर्थ गजालींनी भितर सरपाक कश्ट करिनात जाल्यार. तांचे खातीर दवरिल्लीं तांकां केन्नाच मेळूंक शकनात. 7:15 आतां तूं कित्याक चिंतता, कित्याक तूं फकत अ भ्रश्ट मनीस? आनी तूं कित्याक हालता, जाल्यार तूं फकत मर्णाचो? 7:16 येवपाची गजाल तुज्या मनांत कित्याक विचारूंक ना? जें हाजीर आसा ताचे परस? 7:17 तेन्ना हांवें जाप दिली आनी म्हणलें, हे प्रभू, राज्य करप, तुवें थारायलां तुज्या कायद्यांत, नितीमानांक ह्यो गजाली वारसा मेळच्यो, पूण लोकांक अभक्तांक नाश जावंक जाय. 7:18 तरी नितीमानांक त्रास सोंसचे पडटले आनी ताची आस्त बाळगूंक मेळटली रूंद, कित्याक वायटकारांक त्रास सोंसले. आनी तरी लेगीत रूंद पळोवंक मेळचें ना. ७:१९ आनी ताणें म्हाका म्हणलें. देवा परस चड न्यायाधीश ना आनी ताचे कडेन आशिल्लो कोणूच ना सर्वोच्चा परस चड समजून घेवप. 7:20 कित्याक ह्या जिवितांत जायते जाण नाशतात, कारण ते कायद्याक तुच्छ करतात तांचे मुखार दवरिल्ल्या देवाचो. 7:21 कित्याक आयिल्ल्यांक देवान खर आज्ञा दिल्या, तांकां कितें जाय जियेवंक करात, जशें ते आयल्यात तशें, आनी तांणी टाळपाक कितें पाळचें ख्यास्त दिवप. ७:२२ तरी ते ताचें आज्ञापालन करूंक नाशिल्ले; पूण ताचे आड उलयले आनी कल्पना केल्लीं व्यर्थ वस्तू; ७:२३ आनी आपल्या वायट कर्तुबांनी स्वताक फटोवन घेतले; आनी चडांत चड सांगिल्लें ऊंच, तो ना म्हण; आनी ताचीं मार्गां कळ्ळीं नात. 7:24 पूण ताच्या कायद्याक तांणी तिरस्कार केलो आनी ताच्या करारांक न्हयकार दिलो; ताच्यांत कायदे ते विस्वासू जावंक नात आनी ताचीं कर्तुबां केल्लीं नात. 7:25 आनी देखून, एस्द्रा, कित्याक रितीं रितीं वस्तू आनी भरपूर पूर्ण गजाली आसात. 7:26 पळे, हांवें तुका सांगिल्लीं हीं चिन्नां येवपाचो वेळ येतलो घडटली आनी न्हवरो दिसतली आनी ती भायर येतली आतां धर्तरेंतल्यान फाटीं पडलां तें दिसतलें. 7:27 आनी जो कोण मुखार सांगिल्ल्या वायटपणांतल्यान सुटता, ताका म्हजीं अजापां दिसतलीं. 7:28 कित्याक म्हजो पूत जेजू ताचे वांगडा आशिल्ल्यां वांगडा आनी ते लोकां वांगडा प्रगट जातलो उरिल्ले चारशें वर्सां भितर खोशी जातले. 7:29 ह्या वर्सां उपरांत म्हजो पूत ख्रिस्त आनी जिवीत आशिल्ले सगळे मनीस मरतले. 7:30 आनी संवसार सात दीस पोरन्या मौनांत रुपांतरीत जातलो, जशें आदल्या न्यायांत कोणूच उरचो ना. 7:31 सात दिसांनी अजून जागो नाशिल्लो संवसार जिवंत जातलो वयर, आनी तो भ्रश्ट जाल्लो मरतलो 7:32 आनी धर्तरे तिच्या भितर न्हिदिल्ल्यांक परतून हाडटली आनी तशीच करतली धुल्ल मौनांत रावपी आनी गुपीत सुवाती तांकां सोंपयिल्ल्या जिवांक सोडव. 7:33 आनी सगळ्यांत उंचलो न्यायाच्या आसनाचेर आनी दुख्खाच्या आसनाचेर दिसतलो वचतलें आनी दीर्घ कश्ट सोंपता. 7:34 पूण फकत न्याय उरतलो, सत्य उबें उरतलो आनी भावार्थ वाडटलो बळिश्ट: 7:35 उपरांत काम येतलें आनी ताचें इनाम आनी बरें दाखयतले कर्तुबां बळजबरीं आसतलीं आनी वायट कर्तुबांक कसलोच नेम आसचो ना. 7:36 मागीर हांवें म्हणलें, अब्राहामान पयलीं सदोम्यां खातीर आनी मोयजेसान सदोम्यां खातीर मागणें केलें रानांत पातक करपी बापूय. 7:37 आकानाच्या काळार जेजू इज्रायला खातीर. 7:38 सामुयेल आनी दावीद नाशा खातीर आनी सोलोमन तांकां नाश करपा खातीर अभयारण्यांत येवंक जाय: १. 7:39 आनी पावस पडल्ल्यां खातीर हेलियास; आनी मेल्ल्या मनशां खातीर, ताका मेळचें म्हणून जिवें: 7:40 आनी सेनाहेरीबाच्या काळार लोकां खातीर इजेकियास आनी जायत्या जाणांक खुबशे. 7:41 तशेंच आतां भ्रश्टाचार वाडला आनी वायटपण वाडलां तें पळोवन. आनी नितीमानांनी अभक्तां खातीर मागणें केलां, तें कित्याक जावचें ना म्हणजे आतांय? 7:42 ताणें म्हाका जाप दिली आनी म्हणलें, हें सद्याचें जिवीत शेवट न्हय वैभव तिगून उरता; देखून तांणी दुबळ्यां खातीर मागणें केलां. 7:43 पूण प्रलयाचो दीस ह्या काळाचो शेवट आनी सुरवात जातलो येवपा खातीर अमरत्व, जातूंत भ्रश्टाचार गेला, 7:44 संयम सोंपता, बेविश्वास कापता, नीतिमत्व आसा वाडले, आनी सत्य उदेता. 7:45 मागीर कोणाकच नाश जाल्ल्या मनशाक वाचवंक मेळचो ना आनी जुलूम करपाक मेळचो ना ताका जैत मेळ्ळां. 7:46 हांवें तेन्ना जाप दिली आनी म्हणलें, ही म्हजी पयली आनी निमाणी म्हण, जी ताका आशिल्ली धर्तरी आदामाक दिवंक नासली जाल्यार बरें, नाजाल्यार ती आशिल्ली तेन्ना ताका दिल्लें, ताका पातक करपाक आडावपाक. 7:47 आतां ह्या काळार मनशांक जियेवंक कितलो फायदो जडपण, आनी मरणा उपरांत ख्यास्त सोदप? 7:48 हे आदाम, तूं कितें केलां? कित्याक तुवें पातक केलें तरी, तूं एकलोच पडलो ना, पूण तुजे कडल्यान आयिल्ले आमी सगळे. 7:49 आमकां अमर काळ वचन दिल्लें जाल्यार आमकां कितलो फायदो? जशें आमी मरण हाडपी कामां केल्यात? 7:50 आनी आमकां सासणाची आशा आसा अशें उतर दिलां, जाल्यार आमकां चडशे वायट जावन व्यर्थ जातात? 7:51 आनी आमचे खातीर भलायकेक आनी सुरक्षीत रावपाचीं घरां दवरल्यांत. आमी वायट रितीन जियेल्यात? 7:52 आनी जें आसा तांकां राखून दवरपाक सगळ्यांत उंचेल्या मनशाचो महिमा राखून दवरतात सावधान जिवीत जगलें, जाल्यार आमी सगळ्यांत वायट मार्गांनी चलल्यात? 7:53 आनी एक परादीस दाखोवंक जाय, जाचें फळ टिकून उरता केन्नाच, जातूंत सुरक्षीतताय आनी वखद आसा, कारण आमी भितर सरचे नात तें? ७:५४ (कारण आमी अप्रिय सुवातींनी चलल्यात.) 7:55 आनी संयम वापरिल्ल्यांचीं तोंडां वयर चकचकीत जातलीं नखेत्रां, जाल्यार आमचें तोंड काळखांतल्यान काळें आसतलें? 7:56 कित्याक आमी जियेताना आनी वायट करताना, आमी अशें मानले नात मरणा उपरांत ताचे खातीर त्रास सोंसपाक सुरवात करची. 7:57 तेन्ना ताणें म्हाका जाप दिली आनी म्हणलें, झुजाची स्थिती अशी आसा. पृथ्वीचेर जल्मल्लो खंयचो मनीस झुजतलो; 7:58 ताका जिखलो जाल्यार, तुवें सांगिल्ले प्रमाणें ताका त्रास सोंसचो पडटलो जैत मेळोवचें, हांवें सांगिल्ली गजाल ताका मेळटली. 7:59 कित्याक मोयजेसान जियेवन लोकां कडेन उलयिल्लें जिवीत हें. म्हणत: तुका जिवीत वेंचून काड, तुका जियेवंक मेळचें म्हणून. 7:60 तरी तांणी ताचेर विस्वास दवरलो ना आनी ताच्या उपरांतच्या संदेष्ट्यांनीय, ना तशेंच तांकां उलयिल्लो हांव. ७:६१ तांच्या नाशांत इतलें जडपण नासचें, जशें जातलें मोक्ष मेळोवपाक समजून घेतिल्ल्यांचेर खोशी जावची. 7:62 तेन्ना हांवें जाप दिली आनी म्हणलें, “प्रभु, सगळ्यांत उंचल्या मनशाक आपयलां हें म्हाका खबर आसा.” दयाळू, कित्याक तो अजून भितर सरूंक नाशिल्ल्यांचेर दया करता संवसार, २. 7:63 आनी ताच्या कायद्या कडेन वळपी लोकांचेरूय; 7:64 आनी तो धीर धरता आनी पातक केल्ल्यांक चड सोंसता अशें ताचे प्राणी; 7:65 आनी तो उदार आसा, कारण ताका जाय थंय दिवपाक तो तयार आसा; 7:66 आनी तो व्हड दयाळ आसा, कारण तो चडांत चड दयाळपण वाडयता हाजीर आशिल्ल्यांक आनी भूतकाळांतल्यांक आनी आशिल्ल्यांकय येवपाक जाय. 7:67 कित्याक ताणें आपलीं दया वाडोवंक ना जाल्यार संवसार तिगून उरचो नासलो तातूंत वारसो मेळपी लोकां वांगडा. 7:68 आनी तो माफी दिता; कारण ताणें आपल्या बऱ्यापणा विशीं तशें केलें ना जाल्यार, ते जे अधर्म केल्यात तांकां सोंपें जावंक शकता, धा हजारवें दादल्यांचो एक भाग जिवो उरचो न्हय. 7:69 आनी न्यायाधीश जावन, ताणें आपल्या वांगडा बरे जाल्ल्यांक माफ करूंक ना जाल्यार उतर दिवन, वादाच्या गर्दींक पयस करुंक, 7:70 असंख्य गर्देंत घडये सामकेच उणे उरिल्ले आसूंक जाय.