२ एस्द्रास
५:१ तरी लेगीत चिन्नां येतले तशे, पळे, दीस येतले, की
पृथ्वीचेर रावपी लोकांक व्हड प्रमाणांत धरतले आनी
सत्याची वाट लिपून उरतली आनी देश भावार्थान वांझ जातलो.
५:२ पूण आतां तुका पळे ल्ल्या वा ताचे परस वायटपण वाडटलें
तुवें खूब आदीं आयकलां.
५:३ आनी तुका आतां मुळां दिसपी देश, तुका उध्वस्त जाल्लो दिसतलो
अचकीत.
5:4 पूण सगळ्यांत उंचेल्या मनशान तुका जियेवंक दिलो जाल्यार, तिसऱ्या उपरांत तुका दिसतलें
रातच्या वेळार परत अचकीत सुर्याचो उजवाड पडटलो असो तुरही आनी
दिसांत तीन फावटीं चंद्र: १.
5:5 लांकडांतल्यान रगत पडटलें आनी फातर आवाज दितलो.
आनी लोक त्रासांत पडटले.
5:6 आनी तो लेगीत राज्य करतलो, जाका ते पळयनात, जे ताचेर रावतात
धर्तरी आनी सुकणीं एकठांय पळून वचतली.
5:7 सदोमाचो दर्या नुस्तें भायर काडटलो आनी बोवाळ करतलो
रात, जी जायत्यांक खबर ना, पूण सगळ्यांक आवाज आयकूंक मेळटलो
तातूंतल्यान मेळटा.
५:८ जायत्या सुवातींनीय गोंदळ जातलो आनी उजो आसतलो
जायते फावटीं परतून धाडटात आनी रानवटी जनावरां आपली सुवात बदलतले आनी
मासिक पाळी आशिल्ल्यो बायलो राक्षसांक जल्म दितले:
५:९ गोड उदकांत मीठ उदक मेळटलें आनी सगळे इश्ट मेळटले
एकामेकांचो नाश करप; मागीर बुद्धी स्वताक लिपून उरतली आनी समजून घेतली
ताच्या गुपीत कोठयेंत स्वताक फाटीं सरप,
५:१० आनी जायत्या जाणांक सोदतले, पूण मेळचे नात
अनीती आनी असंयम धर्तरेचेर वाडूं.
5:11 एक देश दुसऱ्या देशाक विचारतलो आनी म्हणटलो: “अ
मनीस नीतिमान तुज्या मदल्यान गेलो? आनी म्हणटलो, ना.
5:12 त्याच वेळार मनीस आशेतले, पूण कांयच मेळचें ना.
पूण तांचीं मार्गां मुखार वचचीं नात.
5:13 तुका अशीं चिन्नां दाखोवंक म्हाका सोडून दिल्या; आनी परत मागणें करुंक जाय जाल्यार आनी
आतां सारकें रडचें आनी दीस उपास कर, तुका आनीक व्हडली गजाल आयकूंक मेळटली.
5:14 मागीर हांव जागो जालो आनी म्हज्या सगळ्या कुडींतल्यान एक अत्यंत भंय गेलो आनी
मन त्रासांत पडलें, देखून तें बेसुद जालें.
5:15 म्हजे कडेन उलोवपाक आयिल्ल्या देवदूतान म्हाका धरलो, म्हाका सांत्वन दिलो आनी
म्हाका पांयांचेर बसयलो.
5:16 दुसरे राती, सलाथिएल, ताचो मुखेली
लोक म्हजे कडेन येवन म्हणपाक लागले, तूं खंय गेलो? आनी तुजें कित्याक
मुखामळ इतलें जड?
5:17 इज्रायल तुका तांच्या देशांत सोंपयला हें तुका खबर ना
बंदखणींत रावप?
5:18 मागीर उठून, भाकरी खा, आनी सोडून वचपी गोठाणी सारके आमकां सोडून दिवंक नाका
क्रूर वागांच्या हातांत ताचो कळप.
5:19 तेन्ना हांवें ताका म्हळें: “तुमी वाटेर वच आनी म्हजे लागीं येवंक नाका.” आनी तो
हांवें सांगिल्लें आयकून म्हजे कडल्यान गेलो.
5:20 आनी अशें हांव सात दीस उपास केलो, शोक आनी रडून, उरीएलाच्या सारको
देवदूतान म्हाका आज्ञा केली.
5:21 सात दिसांनी अशें जालें आनी म्हज्या काळजाचे विचार खूब जाले
परतून म्हाका दुख्खी, .
5:22 म्हज्या जिवाक समजून घेवपाची भावना परत मेळ्ळी आनी हांव उलोवंक लागलो
परतून सगळ्यांत उंचेल्या वांगडा,
5:23 आनी म्हणलें, हे प्रभू, पृथ्वीचेर आनी सगळ्या रानांचेर राज्य करपी
ताचीं सगळीं झाडां, तुका एकूच द्राक्षवेली वेंचून काडल्या.
५:२४ आनी सगळ्या संवसारांतल्या सगळ्या देशांतल्यान तुका एक खड्डो वेंचून काडला
ताच्या सगळ्या फुलांमदीं एक कुमुद.
5:25 दर्याच्या सगळ्या खोलायेन तुका एक न्हंय भरल्या
तुमी बांदिल्लीं सगळीं शारां सियोनाक स्वता खातीर पवित्र केल्यात.
5:26 आनी सगळ्या सुकण्यां मदें तुवें तुका एक पारवें नांव दिलां
तयार जाल्ल्या सगळ्या गोरवांतल्यान तुका एक मेंढर दिली.
5:27 आनी सगळ्या लोकां मदें तुका एक लोक मेळ्ळां.
तुवें मोग केल्ल्या ह्या लोकांक तुवें एक कायदो दिलो
सगळ्यांक मान्यताय मेळ्ळी.
5:28 आनी आतां हे प्रभू, तुवें ह्या एकाच लोकांक जायत्या जाणांक कित्याक दिलें? आनी
एका मुळार तूं हेरांक तयार केल्यात आनी कित्याक शिंपडल्यात
जायत्या लोकां मदीं तुजो एकलोच?
5:29 तुज्या आश्वासनांक विरोध करपी आनी तुज्या करारांचेर विस्वास दवरलेले नात.
तांकां पांयांनी मारून उडयल्यात.
5:30 तुज्या लोकांचो इतलो दुस्वास केलो जाल्यार तांकां ख्यास्त दिवंक जाय
तुज्याच हातान.
5:31 आतां हांवें हीं उतरां सांगून रातच्या वेळार म्हजे कडेन आयिल्लो देवदूत
afore म्हाका धाडलो, .
५:३२ आनी म्हाका म्हणलें, म्हाका आयक, हांव तुका शिकयतलों; आयकून घेवप हें
गजाल हांव सांगतां आनी हांव तुका आनीक सांगतलों.
5:33 आनी हांवें म्हणलें, म्हज्या प्रभू, उलयत राव. तेन्ना ताणें म्हाका म्हणलें, तुका दुखता
इज्रायलाच्या निमतान मनांत त्रासांत पडला: त्या लोकां परस तूं चड मोग करता
तांकां तयार करपी तो?
5:34 आनी हांवें म्हणलें, ना, प्रभू, पूण हांवें खूब दुख्खाचें उलयलां, म्हज्या ताब्यांत त्रास जाता
म्हाका दर वराक, सगळ्यांत उंचेल्या मनशाचो मार्ग समजून घेवपाक श्रम करताना,
आनी ताच्या न्यायाचो एक भाग सोदप.
५:३५ ताणें म्हाका म्हणलें, तुका शक्य ना. आनी हांवें म्हणलें, कित्याक प्रभू?
तेन्ना हांव खंयच्यान जल्मल्लो? वा आवयचें पोट मागीर म्हजें कित्याक नाशिल्लें
कबर, जाकोबाचो त्रास पळोवंक मेळचो नासलो आनी
इज्रायलाच्या स्टॉकाचो थकबाकीचो कश्ट?
5:36 ताणें म्हाका म्हणलें, अजून येवंक नाशिल्लीं वस्तू म्हाका मेज, एकठांय कर
म्हाका एकठांय शिंपडून गेल्ले कोळ, म्हाका फुलां कर
परत पाचवे जे सुकलेले,
5:37 बंद आशिल्लीं सुवाती म्हाका उगडात आनी भितर येवपी वारें म्हाका भायर हाड
तांकां बंद दवरल्यात, म्हाका आवाजाची प्रतिमा दाखोवची आनी मागीर हांव जाहीर करतलों
तूं जाणून घेवपाक कश्ट करता ती गजाल तुका.
5:38 आनी हांवें म्हणलें, हे राज्य करपी प्रभू, हीं गजाली कोणाक खबर आसतली, पूण तोच
मनशां कडेन आपलें राबितो ना?
5:39 म्हजे विशीं हांव अबुद्धीमान, मागीर हांव ह्या गजालीं विशीं कसो उलोवंक शकता
तूं म्हाका विचारता?
5:40 तेन्ना ताणें म्हाका म्हणलें, “तुका शक्य तितलें हें एकूय काम हांव करूंक शकना.”
उलयलां, तशेंच तुका म्हजो निर्णय, वा तातूंत
हांवें म्हज्या लोकांक दिल्लो मोग सोंपवचो.
5:41 आनी हांवें म्हणलें, पळय, हे प्रभू, तूं तरी राखून दवरल्ल्या लोकां लागीं आसा
शेवटाक मेरेन, आनी म्हजे आदीं आशिल्लें वा आमी कितें करतले
ते आतां आसूं वा आमच्या उपरांत येतले?
5:42 ताणें म्हाका म्हणलें, “हांव म्हज्या न्यायाची तुळा एक मुदये कडेन करतलों
निमाण्याची शिथिलताय ना, तरी लेगीत पयल्याची वेग ना.
5:43 ताका लागून हांवें जाप दिली आनी म्हणलें, “तुका जे आशिल्ले तांकां करपाक मेळचे नात?”
तयार, आनी आतां आसप, आनी जे येवपाचे आसात, एकाच वेळार; तुका शक्य जावचें म्हणून
तुजो न्याय जितलो बेगीन दाखोवंक?
5:44 तेन्ना ताणें म्हाका जाप दिली आनी म्हळें: प्राण्याक उतावळ करुंक जायना
निर्मातो; तशेंच संवसार तांकां एकाच वेळार धरूंक शकना जें निर्माण जातलें
तातूंत.
५:४५ आनी हांवें म्हणलें, तुवें तुज्या नोकराक सांगिल्लें तशें, तुवें, जो दिता
सगळ्यांक जिवीत, तुज्या कडेन आशिल्ल्या प्राण्याक एकाच वेळार जिवीत दिलां
रचलो आनी प्राण्यान तो उक्तो केलो: तशेंच आतां तोय तांकां सोंसूंक शकता
की आतां एकाच वेळार हाजीर रावप.
५:४६ आनी ताणें म्हाका म्हणलें, बायलेची पोट मागून तिका सांग, तूं जाल्यार
भुरगीं जातात, तूं तें एकठांय कित्याक करिना, पूण एकल्या उपरांत
दुसरें? देखून तिका एकाच वेळार धा भुरगीं जावचीं अशें मागणें करात.
5:47 आनी हांवें म्हणलें, तिका शक्य ना, पूण वेळाच्या अंतरान करुंक जाय.
5:48 तेन्ना ताणें म्हाका म्हणलें, “तशेंच हांवें धर्तरेचें पोट दिलां.”
तातूंत जे आपल्या काळांत पेरतात.
5:49 कित्याक ल्हान भुरग्या भशेन ताचीं वस्तू जल्माक हाडूंक शकनात
जाण्टे, तशेंच हांवें निर्माण केल्लो संवसार हांवें विल्हेवला.
5:50 आनी हांवें विचारलें आनी म्हणलें, तुवें आतां म्हाका वाट दिल्या उपरांत हांव दितलों
तुज्या मुखार उलोवंक वच: तुवें म्हाका सांगिल्ल्या आमच्या आवय खातीर
ती तरणाटी आसा, आतां पिरायेक लागीं पावल्या.
5:51 ताणें म्हाका जाप दिली आनी म्हणलें, भुरगीं जावपी बायलेक विचार आनी ती
सांगतले तुका.
५:५२ तिका म्हण, तुवें आतां जल्माक हाडल्ल्या लोकांक कित्याक आसा
आदीं आशिल्ल्या, पूण उंचायेचे सारके?
५:५३ आनी ती तुका जाप दितली, “जांचो बळगें जल्माक आयल्यात
तरणाटेपण एकेच प्रकारचे आनी युगांत जल्मल्ले,
जेन्ना गर्भाशय अपेस येता तेन्ना हेर तरेन आसतात.
5:54 देखून तुमी तांचे परस उणे कशे आसात हाचोय विचार करात
जे तुज्या आदीं आशिल्लीं.
5:55 आनी तुमच्या फाटल्यान येवपी लोक तुमच्या परस उणे, जे प्राणी
आतां जाण्टे जावंक लागतात, आनी तरणाट्यापणाच्या बळग्याचेर वचून गेले.
5:56 तेदनां हांवें म्हणलें, प्रभू, तुज्या नदरेक म्हाका कृपा मेळ्ळी जाल्यार तुका विनवणी करतां.
तुज्या सेवकाक दाखोव, जाचेवरवीं तुज्या प्राण्याक भेट दिता.