१ तिमोताक
५:१ जाण्ट्याक धिटाय दिवंक नाका, पूण ताका बापाय सारकी विनवणी कर; आनी तरणाटे दादले अशें
भावांक;
५:२ जाण्टी बायलो आवय म्हूण; धाकले भयणी म्हणून, सगळ्या शुध्दतेन.
5:3 खरेंच विधवा आशिल्ल्या विधवांक मान दिवचो.
5:4 पूण खंयच्याय विधवेक भुरगीं वा भयणीं आसल्यार, तांणी पयलीं दाखोवंक शिकचें
घरांत धर्मपरायणताय, आनी आवय-बापायक बदलप: कारण तें बरें आनी
देवा मुखार मान्य आशिल्लें.
5:5 खरेंच विधवा आनी उध्वस्त जाल्ली ती देवा कडेन विस्वास दवरता आनी
रात दीस विनवणी आनी प्रार्थनेंत चालू उरता.
5:6 पूण सुखांत जियेवपी ती जिवी आसतना मेल्ली.
5:7 आनी हीं गजालीं निदोशी जावंक दिवंक दिवचीं.
5:8 पूण कोणेंय आपल्याच आनी खास करून आपल्याच मनशां खातीर पळोवणी करिना जाल्यार
घर, ताणें भावार्थ नाकारला आनी काफिरा परस वायट आसा.
5:9 साठ वर्सां सकयल्या विधवेक घेवंक नाकात.
एका मनशाची बायल जावन,
5:10 बऱ्या कर्तुबां खातीर बरी खबर; भुरगीं वाडयल्यांत जाल्यार, तिणें
तिणें संतांचो पांय धुवन घेतला जाल्यार, परक्यांक रावपाक लायल्यात
दुख्खी मनशाक सुटका दिली, जर तिणें दर एका बऱ्या वावराक मेहनतीन पाळ्ळां.
5:11 पूण धाकल्यो विधवा न्हयकारतात, कारण जेन्नां तीं वायट जावंक लागल्यांत
क्रिस्ता आड, ते लग्न जातले;
5:12 तांकां शाप मेळ्ळा, कारण तांणी आपलो पयलो भावार्थ सोडून दिला.
5:13 आनी ते उपरांत घरांतल्यान घरांत भोंवत निश्क्रीय रावपाक शिकतात;
आनी फकत निश्क्रीय न्हय, तर टॅटलर्स आनी व्यस्त, गजाली उलयतात
जें तांकां फावना.
5:14 हांव तरणाट्या बायलांक लग्न जावंक, भुरगीं जावंक, मार्गदर्शन करुंक जाय
घरांत, विरोधकाक निंदा करपी उलोवपाची खंयचीच संद दिवची न्हय.
5:15 कित्याक कांय जाण सैताना फाटल्यान पयलींच वळ्ळ्यात.
5:16 भावार्थी दादल्याक वा बायलेक विधवा आसल्यार, तांकां सुटका दिवची.
आनी इगर्जेक आरोप जावंक नाकात; ताका लागून जे आसात तांकां सुटका मेळटली
विधवां खरेंच.
5:17 बरें राज्य करपी जाण्ट्यांक दुप्पट मान मेळूंक जाय;
खास करून उतरांत आनी सिध्दांतांत श्रम करपी.
5:18 कित्याक शास्त्रांत म्हळां: भायर सरपी बैलाक तुवें तोंड बंद करचे न्हय
मको हें द्रव्य. आनी, मजूर ताच्या इनामाक फावो.
5:19 जाण्ट्याचेर आरोप लावचो न्हय, पूण दोन वा तीन लोकां मुखार
साक्षीदारांक मेळ्ळे.
5:20 पातक करपी लोकांक सगळ्यां मुखार धिटाय दितात, जाका लागून हेरांकय भियेवंक मेळटलें.
5:21 हांव तुका देवा मुखार, प्रभू जेजू क्रिस्ता मुखार आनी वेंचून आयिल्ल्या लोकां मुखार आज्ञा करतां
देवदूत, आदीं एकल्याक पसंत करिनासतना हीं गजालीं पाळचीं
दुसरो, पक्षपात करून कांयच करिनासतना.
5:22 अचकीत कोणाचेर हात घालूंक नाकात आनी दुसऱ्यांच्या पातकांत वांटो घेवंक नाकात.
स्वताक शुध्द दवर.
5:23 आतां उदक पियेवंक नाकात, पूण पोटा खातीर थोडो सोरो वापरात आनी
तुजीं चड करून दुर्बलताय.
5:24 कांय मनशांचीं पात्कां आदींच उक्तीं जातात आनी न्याया मुखार वतात; आनी कांय जाण
दादल्यांक ते फाटल्यान वतात.
5:25 तशेंच कांय जाणांचीं बरीं कर्तुबां आदींच प्रगट जातात; आनी ते
जे हेर तरेन लिपोवंक मेळनात.