१ तिमोताक
4:1 आतां आत्मो स्पश्टपणान सांगता, उपरांतच्या काळांत कांय जाणांक येतले
फटोवपी आत्म्यांक आनी सिध्दांतांक लक्ष दिवन भावार्थांतल्यान पयस वचचें
सैतानांचो;
४:२ उलोवप हें पाखंडांत; तांचो विवेक गरमान लासून घेतिल्लो
लोखंड;
4:3 लग्न जावंक बंदी घालप, आनी जेवणां पासून पयस रावपाची आज्ञा दिवप, जें देव
भावार्थी लोकांक उपकार मानून घेवंक रचला आनी
सत्य जाणून घेवचें.
4:4 कित्याक देवाचो दर एक प्राणी बरो, आनी नाका म्हणपाचें कांयच ना
उपकार मानून घेतिल्लें: १.
4:5 कित्याक तें देवाच्या उतरान आनी प्रार्थनेन पवित्र जाता.
4:6 भावांक ह्या गजालींचो उगडास केल्यार, तूं अ
जेजू क्रिस्ताचो बरो सेवक, भावार्थाच्या उतरांनी आनी च्या
बरें शिकवण, जें तुका मेळ्ळां.
4:7 पूण अशुध्द आनी जाण्ट्या बायलांच्यो कथा न्हयकारून, ताचे परस व्यायाम कर
देवभक्तीकडेन.
4:8 कित्याक कुडीच्या व्यायामाक उणोच फायदो जाता, पूण देवभक्तीचो फायदो
सगळ्यो वस्तू, आतां आशिल्ल्या जिविताची आनी जीण आशिल्ल्या जिविताची आश्वासन दिवन
येवपाक जाय.
4:9 ही एक विस्वासू उतर आनी सगळ्यांक मान्य करपा सारकी.
4:10 कित्याक आमी कश्ट घेतात आनी तिरस्कार भोगतात, कारण आमी विस्वास दवरतात
जिवो देव, जो सगळ्या मनशांचो, खास करून जे
विस्वास.
4:11 ह्यो गजाली आज्ञा करतात आनी शिकयतात.
4:12 तुज्या तरणाट्यापणाक कोणेंच तुच्छ करचो न्हय; पूण तूं भावार्थी लोकांचो आदर्श जा.
उतरांत, संवादांत, दानांत, आत्म्यांत, भावार्थांत, शुध्दतायेंत.
4:13 हांव येयसर वाचपाक, उपदेशाक आनी शिकवणेक लक्ष दिवचें.
4:14 तुज्यांत जें दान आसा, तें तुका भाकीत करून दिल्लें, ताचे कडेन दुर्लक्ष करुंक नाका.
प्रेस्बिटेरीच्या हातांचेर घालून.
4:15 ह्या गजालींचो मनन करात; तांकां पुरायपणान स्वताक दिवचें; की तुझें
फायदो मेळप सगळ्यांक दिसूं येता.
4:16 स्वताची आनी शिकवणाची जतनाय घेयात; तातूंत चालू दवरात: for in
अशें करतना तूं स्वताक आनी तुजें आयकपी लोकांक वाचयतलो.