१ सामुयेल
26:1 तेदनां झीफी लोक सावलाक गिबियाक पावले आनी म्हणपाक लागले: “दावीद लिपून रावना?”
जेशीमोनाच्या मुखार आशिल्ल्या हाकिला दोंगुल्लेत?
26:2 मागीर सावलू उठलो आनी तीन जाणांक घेवन जिफाच्या रानांत देंवलो
ताचे वांगडा इज्रायलांतले हजार वेंचून काडिल्ले मनीस दावीदाक रानांत सोदपाक
जिफ हांचो आस्पाव जाता.
26:3 आनी सावलान येशिमोनाच्या मुखार आशिल्ल्या हाकीलाच्या दोंगुल्लेचेर रावलो
वाट. पूण दावीद रानांत रावलो आनी ताणें पळयलें की सावल आयला
ताचे उपरांत रानांत गेलो.
26:4 ताका लागून दावीदान गुप्तचर धाडले आनी सावल भितर आयला हें समजलें
खूप कर्म.
26:5 दावीद उठलो आनी सावलान गांव घाल्ल्या जाग्यार पावलो आनी दावीद
सावल आनी नेराचो पूत अबनेर, तो सेनापती पळेलो
ताच्या सैन्याचो, आनी सावलू खंदकांत पडलो आनी लोकांनी भोंवतणीं रावपाक सुरवात केली
ताचेविशीं.
26:6 तेन्ना दावीदान जाप दिली आनी हित्ती अहिमेलेकाक आनी अबीशाक सांगलें
योआबाचो भाव जरुयाचो पूत म्हणालो: “कोण म्हजे वांगडा देंवतलो.”
सावलाक शिबिराक? अबीशाय म्हणालो: “हांव तुज्या वांगडा देंवतलों.”
26:7 तेन्ना दावीद आनी अबीशाय रातच्या वेळार लोकां कडेन आयले आनी पळे, सावल पडलो
खंदकांत न्हिदिल्लो आनी ताचे कडेन ताचें भालें जमनींत अडकलें
bolster: पूण अबनेर आनी लोक ताचे भोंवतणीं पडले.
26:8 अबीशान दावीदाक म्हणलें, देवान तुज्या दुस्मानाक तुज्या हातांत दिला
हात आयज: आतां ताका लागून हांव ताका मारूंक दितां, तुका विनवणी करतां
एकाच वेळार धर्तरेक लेगीत भालो घालचो आनी हांव ताका दुसरो मारचो ना
वेळ.
26:9 दावीदान अबीशाक म्हणलें, “ताका नाश करुंक नाका, कित्याक ताणून घेवंक शकता.”
ताचो हात सर्वेस्पराच्या अभिषिक्त मनशां आड, आनी निरपराधी जावंक?
26:10 दावीदान फुडें म्हणलें, “जशें सर्वेस्पर जियेता तसो, सर्वेस्पर ताका मारतलो; वा
ताचो दीस मरपाक येतलो; वा तो झुजांत देंवून नाश जातलो.
26:11 हांव सर्वेस्पराच्या हाताक हात वाडोवंक नाका
अभिषिक्त: पूण, तुका विनवणी करतां, आतां ताचे कडेन आशिल्लें भालें घे
बोल्स्टर, आनी उदकाचो क्रूस, आनी आमी वचूंक दिवचे.
26:12 तेदनां दावीदान सावलाच्या खांद्यांतल्यान भालो आनी उदकाचो कुडको काडलो; आनी
तांणी तांकां पयस केलें आनी कोणाकच तें पळेलें ना, कळ्ळें ना आनी जागो जालो ना
ते सगळे न्हिदिल्ले; कित्याक सर्वेस्पराची खोल न्हीद पडली
तांकां.
26:13 मागीर दावीद दुसरे वटेन गेलो आनी एका दोंगराच्या माथ्यार उबो रावलो
पयसुल्ल्यान; तांचे मदीं एक व्हडली सुवात आसप:
26:14 दावीदान लोकांक आनी नेराचो पूत अबनेराक म्हणलें.
अब्नेर, तूं जाप दिवंक ना? तेन्ना अबनेरान जाप दिली: तूं कोण
राजाक तें रडप?
26:15 दावीदान अबनेराक म्हणलें, “तुमी वीर मनीस न्हय?” आनी कोणाक आवडटा
तुका इज्रायलांत? मागीर तुज्या स्वामी राजाक कित्याक सांबाळूंक ना? खातीर
तुज्या स्वामी राजाक नाश करुंक लोकां मदलो एकलो भितर आयलो.
26:16 तुवें केल्ली ही गजाल बरी न्हय. जशें सर्वेस्पर जियेता, तशें तुमी आसात
तुमी तुमच्या मालकाक, सर्वेस्पराचो सांबाळ करूंक नाशिल्ल्यान मरपाक पात्र
अभिषिक्त. आनी आतां पळय राजाचो भालो खंय आसा, आनी उदकाचो क्रूस
तें ताच्या बोल्स्टराचेर आशिल्लें.
26:17 सावलान दावीदाचो आवाज कळ्ळो आनी ताणें म्हणलें, “म्हज्या पुता दावीद, हो तुजो आवाज?”
दावीदान म्हळें: “हे राजा, म्हज्या स्वामी, म्हजो आवाज.”
26:18 ताणें म्हणलें, “म्हजो स्वामी आपल्या नोकराचो असो फाटोफाट कित्याक करता? खातीर
हांवें कितें केलां? वा म्हज्या हातांत कितें वायट आसा?
26:19 आतां माझ्या स्वामी राजान आपलीं उतरां आयकूंक जाय
नोकर. जर सर्वेस्परान तुका म्हजे आड उलो मारला जाल्यार ताणें एक स्वीकार करुंक जाय
अर्पण: पूण ते मनशांचीं भुरगीं जाल्यार, तांकां शापित जावं
देव; कारण तांणी म्हाका आयज धांवडावन घाला
“जा, हेर देवांची सेवा कर” अशें म्हणत सर्वेस्पराचो वारसो.
26:20 आतां म्हजें रगत धर्तरेचेर पडूंक दिवचें न्हय
सर्वेस्पर: कित्याक इज्रायलाचो राजा पिसो सोदपाक भायर सरला, जशें एक पिसो सोदपाक
दोंगरांत तीतराची शिकार करता.
26:21 तेदनां सावलान म्हणलें, “हांवें पातक केलां, म्हजो पूत दावीद, परत परत, कित्याक हांव आनीक पातक करचो ना.”
तुका वायट कर, कित्याक म्हजो जीव आयज तुज्या नदरेंत मोलादीक आशिल्लो.
पळय, हांव मूर्ख खेळ्ळां आनी व्हडली चूक केल्या.
26:22 दावीदान जाप दिली, “पळयात राजाचें भालें! आनी तातूंतलो एक
तरणाटे वयर येवन हाडटात.
26:23 सर्वेस्पर दरेकल्याक ताचें नीतिमत्व आनी विस्वासूपण दिता; खातीर
आयज सर्वेस्परान तुका म्हज्या हातांत दिलो, पूण हांव ताणून घेवंक ना
सर्वेस्पराच्या अभिषिक्त मनशां आड म्हजो हात फुडें कर.
26:24 आनी पळय, आज मेरेन तुजें जिवीत म्हज्या नदरेंत चड दवरलां, तशें करूं
म्हजो जीव सर्वेस्पराच्या नदरेंत चड उरलो आनी ताणें म्हाका सोडय
सगळ्या संकश्टांतल्यान भायर सरून.
26:25 मागीर सावलान दावीदाक म्हळें: “म्हज्या पूत दावीद, तुका धन्य जावं
व्हड व्हड कामां करात, आनी तशेंच अजूनय जैतिवंत जातले. देखून दावीद आपल्या वाटेर गेलो.
आनी सावल आपल्या जाग्यार परतलो.