१ सामुयेल 20:1 दावीद रामा हांगाच्या नायोत थावन पळून गेलो आनी जोनासाच्या मुखार येवन म्हणालो. हांवें कितें केलां? म्हजें अधर्म म्हणल्यार कितें? आनी तुज्या मुखार म्हजें पातक कितें बापूय, तो म्हजो जीव सोदता? २०:२ ताणें ताका म्हणलें, देवान नाका; तूं मरचो ना, पळय, म्हज्या बापाय व्हड वा ल्हान कांयच करचो ना, पूण तो म्हाका दाखोवन दितलो म्हज्या बापायन ही गजाल म्हजे कडल्यान कित्याक लिपोवन दवरची? तशें न्हय. २०:३ आनी दावीदान सोपूत घेतलो आनी म्हणलें, “हांव हें तुज्या बापायक खरेंच खबर आसा.” तुज्या दोळ्यांत कृपा मेळ्ळा; आनी तो म्हणटा, “जोनातान कळूंक दिवचें न्हय.” हें, ताका दुख्ख जावचें न्हय, पूण खरेंच सर्वेस्पर जियेता आनी तुज्या जिवा प्रमाणें जियेता, म्हजे आनी मरण हांचे मदीं फकत एक पावल आसा. २०:४ तेदनां जोनातान दावीदाक म्हणलें, “तुज्या जिवाक जें कितें जाय तें हांव सांज करुंक सोदतां.” तुजे खातीर कर. 20:5 दावीदान जोनासाक म्हळें: “पळे, फाल्यां अमावस्या आनी हांव जेवणा वेळार राजा वांगडा बसपाक सोडून दिवंक फावना, पूण म्हाका वचूंक दिवचें, म्हाका मेळचें म्हणून तिसऱ्या दिसा सांजवेळा मेरेन शेतांत लिपून रावतां. 20:6 तुज्या बापायक म्हाका याद जाता जाल्यार म्हणात, दावीदान खरपणान सुटी मागली तो आपल्या शाराक बेथलेहेमाक धांवून वचूंक म्हाका; सगळ्या कुटुंबा खातीर थंय बळी दिवप. 20:7 तो अशें म्हणटा जाल्यार बरें; तुज्या नोकराक शांती मेळटली खूब राग, मागीर वायट ताचे कडल्यान थारायतात हाची खात्री करात. २०:८ देखून तुज्या नोकराक तुवें दयाळपण करचें; कित्याक तुवें हाडलां तुज्या सेवकाक तुजे कडेन सर्वेस्पराचो करार केलो, तरी लेगीत जर म्हजे भितर अधर्म आसूं, म्हाका स्वता मार; कित्याक तुवें कित्याक हाडचें म्हाका तुज्या बापायक? २०:९ जोनातान म्हणलें, “तुका पयस राव, कित्याक म्हाका हें खरें कळ्ळें जाल्यार.” वायट तुजेर येवपाचें म्हज्या बापायन थारायल्लें, मागीर हांव ना सांग तुका? 20:10 तेन्ना दावीदान जोनासाक म्हळें: म्हाका कोण सांगतलो? वा तुजो बापूय जाल्यार कितें तुका अदमासाक जाप दिवप? 20:11 तेदनां जोनातान दावीदाक म्हणलें, “ये, आमी शेतांत वचूंया.” ते दोगूय शेतांत भायर सरले. 20:12 आनी जोनातान दावीडाक म्हणलें, “हे इज्रायलाचो देवा सर्वेस्पर, हांव वादळ घालतां.” फाल्यां खंयच्याय वेळार, वा तिसऱ्या दिसा म्हजो बापूय आनी पळय, जर दावीदाक बरें जावं, मागीर हांव तुका धाडून दाखोवंक ना तुका; 20:13 सर्वेस्पर जोनासाक तशें आनी ताचे परस चड कर, पूण म्हज्या बापायक जाय जाल्यार तुका वायट कर, मागीर हांव तुका दाखोवन दितलों आनी तुका धाडटलो, की तूं शांतीपणान वचूंक शकता, आनी सर्वेस्पर म्हजे वांगडा आसलो तसो तुज्या वांगडा आसूं बापूय. 20:14 आनी हांव जियेतानाच तूं म्हाका दयाळपण दाखोवंक ना सर्वेस्पर, हांव मरूंक ना. 20:15 पूण तुजी दयाळपण म्हज्या घरांतल्यान सदांकाळ कापून उडोवंक ना. जेन्ना सर्वेस्परान दावीदाच्या दुस्मानांक दरेकल्याक काडून उडयले तेन्ना न्हय धर्तरेचें मुखामळ. 20:16 तेदनां जोनातान दावीदाच्या घराण्यां कडेन करार केलो आनी म्हळें: दावीदाच्या दुस्मानाच्या हातांतल्यान लेगीत सर्वेस्पर मागतात. 20:17 जोनातान दावीदाक परतून सोपूत घालो, कारण ताणें ताचो मोग केलो ताणें आपल्या आत्म्याचो मोग केल्लो तसोच ताचेर मोग केलो. 20:18 तेदनां जोनातान दावीदाक म्हणलें, फाल्यां अमावस्या येतलो आनी तूं करतलो चुकून वच, कारण तुजें आसन रितें जातलें. 20:19 तीन दीस रावले उपरांत बेगीन सकयल देंवतले. आनी वेवसाय करतना तुवें लिपलां त्या जाग्यार येयात हातांत आशिल्लो आनी फातराच्या कुशीक उरतलो एझेल. 20:20 आनी हांव ताचे कुशीक तीन बाण मारतलों, जशें हांव एक चिन्न. 20:21 आनी पळे, हांव एक भुरग्याक धाडटलो, “जा, बाण सोदून काडात.” जर हांव त्या भुरग्याक स्पश्टपणान म्हणचें, पळे, बाण तुज्या वटेन आसात. तांकां घेवप; मागीर तूं ये, कित्याक तुका शांती आसा आनी कसलीच दुख्ख ना; तेच प्रमाण सर्वेस्पर जियेता. 20:22 पूण तरणाट्याक अशें म्हणलें जाल्यार, पळे, बाण पयस आसात तुका; वच, कित्याक सर्वेस्परान तुका धाडला. 20:23 आनी तूं आनी हांव ज्या गजाली विशीं उलयल्यात ताचे विशीं पळे सर्वेस्पर सदांकाळ तुज्या आनी म्हजे मदीं राव. 20:24 तेदनां दावीद शेतांत लिपून रावलो आनी अमासाचो चंद्र आयलो तेन्ना... राजान ताका मांस खावपाक बसयलो. 20:25 राजा हेर वेळा प्रमाण आपल्या आसनाचेर बसलो वण्टीक: आनी जोनास उठलो आनी अबनेर सावलाच्या आनी दावीदाच्या कुशीक बसलो जागो रितो आशिल्लो. 20:26 तरी त्या दिसा सावलान कांयच उलोवंक ना, कित्याक ताका दिसलें. ताचेर कितें तरी जालां, तो निवळ ना; खात्रीन तो निवळ ना. 20:27 आनी दुसऱ्या दिसा, तो दुसर् या दिसा म्हयन्यांत दावीदाची सुवात रिती आशिल्ली आनी सावलान जोनासाक आपली सुवात म्हळें पूत, जेसीचो पूत काल वा जेवंक कित्याक येना? तशेंच आयज लेगीत? 20:28 जोनातान सावलाक जाप दिली, दावीदान म्हाका वचपाक खरपणान सुटी मागली बेथलेहेम : १. 20:29 ताणें म्हणलें, “म्हाका सोडून दिवं; कारण आमच्या कुटमांत एक बळी आसा शार हें शार; आनी म्हज्या भावाक, ताणें म्हाका थंय आसपाची आज्ञा दिल्या: आनी आतां, जर तुज्या दोळ्यांत म्हाका अनुग्रह मेळ्ळा, म्हाका पयस वचूंक दिवचें, तुका विनवणी करतां आनी पळय म्हज्या भावांक. देखून तो राजाच्या मेजार येना. २०:३० तेदनां सावलाचो राग जोनासाचेर पेटलो आनी ताणें ताका म्हळें. तूं विकृत बंडखोर बायलेचो पूत, तुका आसा हें म्हाका खबर ना जेसेच्या पुताक तुज्याच गोंदळाक आनी गोंदळाक वेंचून काडलो तुज्या आवयच्या नग्नतायेचो? २०:३१ जोस मेरेन जेसेचो पूत जमनीर जियेता तो मेरेन तुवें करचें न्हय स्थापन जा, ना तुजें राज्य. देखून आतां ताका धाडून हाड म्हाका, कित्याक तो नक्कीच मरतलो. २०:३२ आनी जोनातान आपल्या बापाय सावलाक जाप दिली आनी ताका म्हळें: कित्याक ताका मारून उडयतलो काय? ताणें कितें केलां? २०:३३ आनी ताका मारुंक सावलान ताचेर भालो घालो आनी ताका लागून जोनास हें कळ्ळें दावीदाक मारपाचो ताच्या बापायन थारायल्लो. 20:34 तेदनां जोनास खर रागान मेजार थावन उठलो आनी ताणें मांस खावंक ना म्हयन्याच्या दुसऱ्या दिसा, कित्याक तो दावीदा खातीर दुख्खी जालो, कारण ताचो बापायन ताका लज केल्ली. 20:35 सकाळीं जोनाथन भायर सरलो दावीदा वांगडा थारायिल्ल्या वेळार शेत आनी ताचे वांगडा एक ल्हान भुरगो. 20:36 ताणें आपल्या भुरग्याक म्हणलें, “धांव, आतां हांव मारता ते बाण सोदून काडात.” आनी तो भुरगो धांवता आसतना ताणें आपल्या फाटल्यान बाण मारलो. 20:37 तो भुरगो जोनासाच्या बाणाच्या जाग्यार पावलो गोळी मारली, जोनास त्या भुरग्या फाटल्यान रडलो आनी म्हणलें, बाण पलतडीं ना तुका? 20:38 जोनासनान त्या भुरग्या फाटल्यान रडलो: “वेग कर, बेगीन कर, राव नाका.” आनी जोनासाचो भुरगो बाण एकठांय करून आपल्या धनया कडेन आयलो. 20:39 पूण त्या भुरग्याक कांयच कळ्ळें ना, फकत जोनाथन आनी दावीदाक ही गजाल कळ्ळी. 20:40 जोनातान आपली तोफखानो आपल्या भुरग्याक दिली आनी ताका म्हळें: “जा, तांकां शारांत व्हरतात. 20:41 तो भुरगो गेले बरोबर दावीद एका जाग्या थावन उदेंते वटेन उठलो दक्षिणेक तोंड करून जमनीर पडलो आनी तीन नमस्कार केलो वेळार: आनी ते एकामेकांक चुंबन घेतले आनी एकामेकांक रडले, जो मेरेन दावीद ताचे परस चड जालो. 20:42 जोनातान दावीदाक म्हणलें, आमी दोगांयचो सोपूत घेतला म्हणून शांतीपणान वच आमकां सर्वेस्पराच्या नांवान म्हणत: सर्वेस्पर म्हजे आनी तुज्या मदीं राव. आनी म्हज्या संतती आनी तुज्या संतती मदीं सदांकाळ. आनी तो उठून गेलो. जोनास शारांत गेलो.