१ सामुयेल ९:१ बेंजामिनांतलो एक मनीस आसलो, ताचें नांव कीश, अबीएलाचो पूत. झेरोराचो पूत, बेकोराताचो पूत, आफियाचो पूत, बेंजामिनाचो पूत. एक पराक्रमी मनीस. 9:2 ताका एक पूत जालो, ताचो नांव सावलो, तो एक बरो तरणाटो आनी बरो. आनी इज्रायलाच्या लोकां मदीं ताचे परस बरो मनीस नाशिल्लो तो: खांद्यासावन वयर तो खंयच्याय लोकांपरस उंच आशिल्लो. 9:3 आनी किश सावलाच्या बापायचे गांड गमले. किशान सावलाक आपलें म्हणलें पूत, आतां एका नोकराक आपल्या वांगडा घेवन उठ, वचून सोद गांड. ९:४ आनी तो एफ्रायम पर्वतांतल्यान वचून 19:10 च्या देशांतल्यान गेलो शालीशा, पूण तांकां मेळूंक ना, मागीर ते 1990 च्या देशांतल्यान गेले शालीम, आनी थंय ते नाशिल्ले, आनी तो देशांतल्यान गेलो बेंजामीत, पूण तांकां ते मेळूंक नाशिल्ले. ९:५ ते ज़ूफ देशांत पावले उपरांत सावलान आपल्या नोकराक सांगलें तें ताचे वांगडा आशिल्लें, येयात आनी आमी परत वचूंया; बापूय काळजी घेवन वचूंक नाका म्हणून गाढवां खातीर, आनी आमचे खातीर विचार करात. ९:६ ताणें ताका म्हळें: पळे, ह्या शारांत देवाचो एक मनीस आसा. आनी तो एक मानाची मनीस; तो सांगता तें सगळें खरें घडटा. आतां आमी थंय वचूंया; घडये तो आमकां आमची वाट दाखोवंक शकता की आमी वचूंक जाय. 9:7 तेदनां सावलान आपल्या नोकराक म्हणलें, पूण पळय, आमी वचत जाल्यार आमी कितें? मनशाक हाडप? कारण भाकरी आमच्या आयदनांनी सोंपता आनी एक ना देवाच्या मनशाक हाडपाक हाजीर: आमकां कितें आसा? ९:८ आनी नोकरान परतून सावलाक जाप दिली आनी म्हणलें: पळे , हांव हांगा आसां एक शेकेल रुप्याचो चवथो भाग हातांत दिवचो, तो हांव त्या मनशाक दितलों देवाचें, आमची वाट सांगपाक. ९:९ (इज्रायलांत आदीं जेन्ना मनीस देवा कडेन विचारपाक वतालो तेन्ना ताणें अशें उलयलें. येयात आनी आमी द्रष्ट्या कडेन वचूंया, कित्याक आतां संदेष्टो म्हणटात तो आशिल्लो आदीं द्रष्टा म्हण्टाले.) ९:१० तेदनां सावलान आपल्या नोकराक म्हणलें, बरें म्हणलें; ये, आमी वचूंया. म्हणून ते गेले देवाचो मनीस आशिल्ल्या शाराक. 9:11 दोंगरार चडून शारांत वतना तांकां तरणाट्यो चलयो वतना दिसल्यो उदक काडपाक भायर सरून तांकां म्हळें: “द्रष्टी हांगा आसा?” 9:12 तांणी तांकां जाप दिली: “तो आसा; पळे, तो तुमच्या मुखार आसा: कर आतां बेगीन करात, कित्याक तो आयज शारांत आयलो; कारण थंय एक बळी आसा आयज उंचल्या जाग्यार लोक: 9:13 तुमी शारांत पावतकच ताका रोखडोच मेळटलो. तो उंच सुवातेर जेवंक वचचे पयलीं, कित्याक लोक जेवचे नात तो येयसर, कित्याक तो बळीक आशीर्वाद दिता; आनी उपरांत ते खावप की बोली लावची. आतां तुका उठ; कारण ह्याच वेळार तुमी ताका मेळटलो. 9:14 ते शारांत चडले आनी शारांत पावले उपरांत. पळे, सामुयेल उंच जाग्यार वचूंक तांकां आड भायर सरलो. 9:15 सावल येवचे एक दीस आदीं सर्वेस्परान सामुयेलाक ताच्या कानांत सांगिल्लें. 9:16 फाल्यां ह्याच वेळार हांव तुका एक मनीस धाडटलो बेंजामिन आनी ताका म्हज्या लोक इज्रायलाचो सरदार म्हूण अभिषेक कर. ताका म्हज्या लोकांक पलिस्तींच्या हातांतल्यान वाटावंक मेळटलो, कित्याक हांव म्हज्या लोकां कडेन पळयलां, कारण तांचें रडप म्हजे कडेन आयलां. 9:17 सामुयेलान सावलाक पळे वन, सर्वेस्परान ताका म्हळें: “पळयात, हांव जाल्लो मनीस तुका उलयलें! होच म्हज्या लोकांचेर राज्य करतलो. 9:18 तेदनां सावूल दारांत सामुयेलाक लागीं पावलो आनी म्हणपाक लागलो, “म्हजें सांग, हांव मागणें करतां.” तुका, जंय द्रष्ट्याचें घर आसा. 9:19 सामुयेलान सावलाक जाप दिली आनी म्हणलें, “हांव द्रष्टा, म्हजे आदीं वच ऊंच जागो; कित्याक तुमी आयज म्हजे वांगडा जेवतले आनी फाल्यां हांव जेवतलों तुका सोडून, तुज्या काळजांतलें सगळें तुका सांगतलो. 9:20 आनी तीन दीस आदीं गमावल्ल्या तुज्या गाढवां विशीं, तुजें मन करुंक नाका तांचेर; कारण ते मेळटात. आनी इज्रायलाची सगळी इत्सा कोणाचेर आसा? आसा तुजेर आनी तुज्या बापायच्या सगळ्या घराचेर न्हय? 9:21 आनी सावलान जाप दिली: “हांव बेंजामीन न्हय, सगळ्यांत ल्हान भुरगो इज्रायलांतल्या जमातींक? आनी म्हजें कुटुंब सगळ्यांत उणें कुटुंबांतल्या बेंजामिनाची जमात? मागीर तूं म्हजे कडेन अशें कित्याक सांगता? 9:22 सामुयेलान सावलाक आनी ताच्या नोकराक घेवन तांकां पालवांत हाडले. आनी तांकां आपयल्ल्या लोकां मदीं सगळ्यांत मुखेल सुवातेर बसयले. जीं सुमार तीस व्यक्ती आशिल्लीं. 9:23 सामुयेलान रांदपी मनशाक म्हणलें, “हांवें तुका दिल्लो भाग हाड.” जें हांवें तुका सांगिल्लें, तुज्या लागीं दवर. 9:24 रांदपीन खांदो आनी ताचेर आशिल्लें तें उखलून बसलें तो सावला मुखार. सामुयेल म्हणालो: “पळे उरलां! तो सेट करचो तुज्या मुखार आनी जेव, कित्याक तें तुज्या काळा खातीर दवरलां हांवें सांगिल्ल्यान लोकांक आपयलां. देखून सावल सामुयेला वांगडा जेवलो त्या दिसा. 9:25 ते ऊंच जाग्या थावन शारांत देंवले उपरांत सामुयेल घराच्या माथ्यार सावला कडेन संवाद सादलो. 9:26 ते पयलींच उठले आनी दिसाच्या वसंत ऋतूच्या सुमाराक जालें. ताका लागून सामुयेलान सावलाक घराच्या माथ्यार आपयलो आनी म्हळें: उठ, म्हाका मेळचें म्हणून तुका पयस धाड. सावल उठलो आनी दोगूय भायर सरले, तो आनी सॅम्युएल, परदेशांत. 9:27 ते शाराच्या शेवटाक देंवतना सामुयेलान सावलाक सांगलें. नोकराक आमचे मुखार वचपाक सांग, (आनी तो फुडें गेलो), पूण तूं उबो राव अजून थोडो वेळ, हांव तुका देवाचें उतर दाखोवंक.