१ कोरिंतकारांक 2:1 भावांनो, हांव तुमचे कडेन येवन उत्तीम उलोवपान आयलो ना वा बुद्धीची, देवाची गवाय तुमकां सांगून. 2:2 कित्याक हांवें थारायलां की जेजू क्रिस्ता सोडल्यार तुमचे मदीं कांयच कळचें ना आनी ताका खुर्सार मारलो. 2:3 हांव दुबळेपणांत, भियेवन आनी खूब थरथरून तुमचे वांगडा आशिल्लो. 2:4 म्हजें उलोवप आनी म्हजें प्रचार मनशाच्या लोभोवपी उतरांनी न्हय बुद्धी, पूण आत्म्याचें आनी बळगें दाखोवपा खातीर. 2:5 तुमचो भावार्थ मनशाच्या बुद्धींत उबो रावचो न्हय, पूण बळग्याचेर उबो रावचो देवाचें. 2:6 पूण आमी परिपूर्ण लोकां मदीं बुद्धी उलयतात, तरीपूण बुद्धी उलयनात ह्या संवसारांतल्या राजकुंवरांचो वा निरर्थक जावंक ना. 2:7 पूण आमी देवाची बुद्धी गूढपणान उलयतात, ती म्हणल्यार लिपल्ली बुद्धी. जे देवान संवसारा मुखार आमच्या महिमे खातीर नेमले. 2:8 हें संवसारांतल्या कोणाकूच कळ्ळें ना, कित्याक तांकां तें कळ्ळें. तांणी वैभवाच्या प्रभूक खुर्सार मारचो नासलो. 2:9 पूण बरयल्लें तशें, दोळ्यांनी पळेलें ना, कानान आयकलें ना आनी आयकूंक ना देवान तयार केल्लीं गजालीं मनशाच्या काळजांत भितर सरलीं ताचेर मोग करपी तांकां. 2:10 पूण देवान तांकां आपल्या आत्म्या वरवीं आमकां प्रगट केल्यात, आत्म्या खातीर सगळ्या गजालींचो, हय, देवाच्या खोल गजालींचो सोद घेता. 2:11 कित्याक मनीस मनशाच्यो गजाली जाणात, पूण मनशाचो आत्मो सोडून तातूंत आसा? तशेंच देवाच्यो गजाली कोणाकूच वळखना, पूण ताचो आत्मो देव. 2:12 आतां आमकां संवसाराचो आत्मो न्हय, पूण तो आत्मो मेळ्ळा देवाचें आसा; आमकां मुक्तपणान दिल्ल्यो वस्तू आमकां कळपाक मेळची म्हणून देव. 2:13 हीं गजाली आमी उलयतात, मनशाच्या बुद्धीच्या उतरांनी न्हय शिकयता, पूण पवित्र आत्मो शिकयता; आध्यात्मिक गजालींची तुळा करप आध्यात्मिक आशिल्लें. 2:14 पूण सैमीक मनीस देवाच्या आत्म्याच्यो गजाली घेना, कित्याक ते ताका मूर्खपण, आनी ताका तीं वळखूंक मेळनात, कारण तीं आध्यात्मिक नदरेन वळखतात. 2:15 पूण आत्म्याचो मनीस सगळ्या गजालींचो न्याय करता, तरी ताचोच न्याय जाता ना मनीस. 2:16 कित्याक प्रभूचें मन कोणाक कळ्ळां, ताका शिकयता? पूण आमकां क्रिस्ताचें मन आसा.