Zacarías 10:1 Pedirlle ao Señor choiva no tempo da choiva tardía; así o Señor fará nubes brillantes e darálle choivas a todos herba no campo. 10:2 Porque os ídolos falaron vanidade, e os adiviños viron unha mentira e contar soños falsos; consolan en balde: por iso foron os seus como un rabaño, estaban turbados, porque non había pastor. 10:3 Encendeuse a miña ira contra os pastores, e castiguei as cabras: porque o Señor dos exércitos visitou o seu rabaño a casa de Xudá e fíxoos como o seu fermoso cabalo na batalla. 10:4 Del saíu o canto, del o cravo, del o arco de batalla, fóra del todo opresor xuntos. 10:5 E serán como homes poderosos que pisan aos seus inimigos na terra lodo das rúas na batalla: e loitarán, porque o O Señor está con eles, e os xinetes dos cabalos serán avergonzados. 10:6 E fortalecerei a casa de Xudá e salvarei a casa de Xosé, e traereinos de novo para colocalos; pois teño misericordia eles: e serán coma se eu non os botase, porque eu son o Señor, o seu Deus, e escoitaraos. 10:7 E os de Efraím serán coma un home poderoso, e o seu corazón alegraranse coma a través do viño: si, os seus fillos verano e alegraranse; o seu corazón alegrarase no Señor. 10:8 Vou asubiar por eles e reuniraos; pois eu os redimín: e aumentarán a medida que aumentaron. 10:9 E sementareinos entre o pobo, e lembraranse de min lonxe países; e vivirán cos seus fillos e volverán. 10:10 Traereinos tamén de novo da terra de Exipto e reuniraos fóra de Asiria; e levarinos á terra de Galaad e Líbano; e non se lles atopará lugar. 10:11 E atravesará o mar con aflición e ferir ondas no mar, e todas as profundidades do río secarán: e o o orgullo de Asiria será derrubado e o cetro de Exipto marchar lonxe. 10:12 E fortalecereinos no Señor; e andarán arriba e abaixo no seu nome, di o Señor.