Zacarías
10:1 Pedirlle ao Señor choiva no tempo da choiva tardía; así o Señor
fará nubes brillantes e darálle choivas a todos
herba no campo.
10:2 Porque os ídolos falaron vanidade, e os adiviños viron unha mentira e
contar soños falsos; consolan en balde: por iso foron os seus
como un rabaño, estaban turbados, porque non había pastor.
10:3 Encendeuse a miña ira contra os pastores, e castiguei as cabras:
porque o Señor dos exércitos visitou o seu rabaño a casa de Xudá e
fíxoos como o seu fermoso cabalo na batalla.
10:4 Del saíu o canto, del o cravo, del o
arco de batalla, fóra del todo opresor xuntos.
10:5 E serán como homes poderosos que pisan aos seus inimigos na terra
lodo das rúas na batalla: e loitarán, porque o
O Señor está con eles, e os xinetes dos cabalos serán avergonzados.
10:6 E fortalecerei a casa de Xudá e salvarei a casa de
Xosé, e traereinos de novo para colocalos; pois teño misericordia
eles: e serán coma se eu non os botase, porque eu son o
Señor, o seu Deus, e escoitaraos.
10:7 E os de Efraím serán coma un home poderoso, e o seu corazón
alegraranse coma a través do viño: si, os seus fillos verano e alegraranse;
o seu corazón alegrarase no Señor.
10:8 Vou asubiar por eles e reuniraos; pois eu os redimín: e
aumentarán a medida que aumentaron.
10:9 E sementareinos entre o pobo, e lembraranse de min lonxe
países; e vivirán cos seus fillos e volverán.
10:10 Traereinos tamén de novo da terra de Exipto e reuniraos
fóra de Asiria; e levarinos á terra de Galaad e
Líbano; e non se lles atopará lugar.
10:11 E atravesará o mar con aflición e ferir
ondas no mar, e todas as profundidades do río secarán: e o
o orgullo de Asiria será derrubado e o cetro de Exipto
marchar lonxe.
10:12 E fortalecereinos no Señor; e andarán arriba e abaixo
no seu nome, di o Señor.