Sirach 49:1 O recordo de Josias é como a composición do perfume que hai feita pola arte do boticario: é doce coma o mel en todas as bocas, e como músico nun banquete de viño. 49:2 Comportouse con rectitud na conversión do pobo, e tomou afasta as abominacións da iniquidade. 49:3 Dirixiu o seu corazón ao Señor, e no tempo dos impíos estableceu o culto a Deus. 49:4 Todos, agás David, Ezequías e Josias, eran defectuosos: porque eles abandonou a lei do Altísimo, ata os reis de Xuda fallaron. 49:5 Por iso deu o seu poder a outros, e a súa gloria a un estraño nación. 49:6 Queimaron a cidade escollida do santuario e fixeron rúas desolado, segundo a profecía de Xeremías. 49:7 Porque lle imploraban o mal, que con todo era un profeta, santificado no ventre da súa nai, para arrancar, aflixir e destruír; e para que tamén edificase e plantase. 49:8 Foi Ezequiel quen viu a gloriosa visión que se lle mostrou o carro dos querubíns. 49:9 Porque fixo mención aos inimigos baixo a figura da choiva, e dirixiunos que foron ben. 49:10 E dos doce profetas sexa bendito o recordo, e que os seus os ósos florecen de novo do seu lugar: porque consolaron a Xacob e entregounos con esperanza segura. 49:11 Como magnificaremos a Zorobabel? mesmo estaba como selo á dereita man: 49:12 Así foi Xesús, fillo de Iosedec: quen no seu tempo construíu a casa, e construíu un templo santo ao Señor, para o que estaba preparado gloria eterna. 49:13 E entre os elixidos estaba Neemias, cuxa fama é grande, que levantou para nós os muros que caeron, e puxeron as portas e as reixas, e levantamos de novo as nosas ruínas. 49:14 Pero sobre a terra ningún home foi creado como Enoc; pois foi sacado de a terra. 49:15 Tampouco houbo un mozo como Xosé, gobernador seu irmáns, unha estancia do pobo, cuxos ósos eran considerados polo Señor. 49:16 Sem e Set tiñan gran honra entre os homes, e Adán por riba de todos ser vivo na creación.