Sirach
49:1 O recordo de Josias é como a composición do perfume que hai
feita pola arte do boticario: é doce coma o mel en todas as bocas,
e como músico nun banquete de viño.
49:2 Comportouse con rectitud na conversión do pobo, e tomou
afasta as abominacións da iniquidade.
49:3 Dirixiu o seu corazón ao Señor, e no tempo dos impíos
estableceu o culto a Deus.
49:4 Todos, agás David, Ezequías e Josias, eran defectuosos: porque eles
abandonou a lei do Altísimo, ata os reis de Xuda fallaron.
49:5 Por iso deu o seu poder a outros, e a súa gloria a un estraño
nación.
49:6 Queimaron a cidade escollida do santuario e fixeron rúas
desolado, segundo a profecía de Xeremías.
49:7 Porque lle imploraban o mal, que con todo era un profeta, santificado
no ventre da súa nai, para arrancar, aflixir e destruír;
e para que tamén edificase e plantase.
49:8 Foi Ezequiel quen viu a gloriosa visión que se lle mostrou
o carro dos querubíns.
49:9 Porque fixo mención aos inimigos baixo a figura da choiva, e
dirixiunos que foron ben.
49:10 E dos doce profetas sexa bendito o recordo, e que os seus
os ósos florecen de novo do seu lugar: porque consolaron a Xacob e
entregounos con esperanza segura.
49:11 Como magnificaremos a Zorobabel? mesmo estaba como selo á dereita
man:
49:12 Así foi Xesús, fillo de Iosedec: quen no seu tempo construíu a casa,
e construíu un templo santo ao Señor, para o que estaba preparado
gloria eterna.
49:13 E entre os elixidos estaba Neemias, cuxa fama é grande, que levantou
para nós os muros que caeron, e puxeron as portas e as reixas,
e levantamos de novo as nosas ruínas.
49:14 Pero sobre a terra ningún home foi creado como Enoc; pois foi sacado de
a terra.
49:15 Tampouco houbo un mozo como Xosé, gobernador seu
irmáns, unha estancia do pobo, cuxos ósos eran considerados polo Señor.
49:16 Sem e Set tiñan gran honra entre os homes, e Adán por riba de todos
ser vivo na creación.