Sirach
47:1 Tras el levantouse Natán para profetizar en tempos de David.
47:2 Como se quita a graxa da ofrenda de paz, David foi elixido
dos fillos de Israel.
47:3 Xogaba con leóns coma con cabritos, e cos osos coma con cordeiros.
47:4 Non matou un xigante cando aínda era novo? e non quitou
reproche do pobo, cando ergueu a man coa pedra dentro
a honda, e vencer a jactancia de Goliat?
47:5 Porque invocou ao Señor Altísimo; e deulle forza nas súas
man dereita para matar a ese poderoso guerreiro e levantar o seu corno
persoas.
47:6 Entón o pobo honrouno con dez mil, e louvárono no
bendicións do Señor, en que lle deu unha coroa de gloria.
47:7 Porque destruíu os inimigos por todas partes, e anulou os
Filisteos os seus adversarios, e romperon o seu corno para iso
día.
47:8 En todas as súas obras eloxiou ao Santo Altísimo con palabras de gloria;
de todo corazón cantaba cancións, e amaba o que o fixo.
47:9 Tamén puxo cantores diante do altar, para que coas súas voces puidesen
fai doces melodías e cantan diariamente loanzas nas súas cancións.
47:10 El embeleceu as súas festas, e puxo en orde os tempos solemnes ata o
fin, para que enxalzaran o seu santo nome e para que o templo
son dende a mañá.
47:11 O Señor quitou os seus pecados e exaltou o seu corno para sempre; deulle
un pacto de reis e un trono de gloria en Israel.
47:12 Tras el levantouse un fillo sabio, e por el habitou en liberdade.
47:13 Salomón reinou nun tempo de paz e foi honrado; pois Deus fixo todo
tranquilo arredor del, para que construíse unha casa no seu nome, e
prepara o seu santuario para sempre.
47:14 Que sabio eras na túa mocidade e, como un diluvio, cheo de
comprensión!
47:15 A túa alma cubriu a terra enteira, e encheches de escuridade
parábolas.
47:16 O teu nome chegou ata as illas; e pola túa paz fuches amado.
47:17 As terras marabilláronse de ti polos teus cantos, proverbios e
parábolas e interpretacións.
47:18 Polo nome do Señor Deus, que se chama o Señor Deus de Israel,
colleches o ouro coma o estaño e multiplicaches a prata coma o chumbo.
47:19 Dobraches os teus lombos ante as mulleres, e o teu corpo foi traído
en suxeición.
47:20 Manchaches a túa honra e contaminaches a túa descendencia;
provocou a ira sobre os teus fillos e entristeceches a túa insensatez.
47:21 Entón o reino dividiuse, e de Efraím gobernou un rebelde
reino.
47:22 Pero o Señor nunca deixará a súa misericordia, nin ningún da súa
as obras perecen, tampouco abolirá a posteridade dos seus elixidos e
a semente de quen o ama non lle quitará: por iso deu
un remanente para Xacob, e del unha raíz para David.
47:23 Así descansou Salomón cos seus pais, e deixou a súa descendencia
Roboam, ata a tolemia da xente, e unha que non tiña
comprensión, que afastaba o pobo co seu consello. Houbo
tamén Ieroboam, fillo de Nabat, que fixo pecar a Israel e mostrou
Efraín o camiño do pecado:
47:24 E os seus pecados multiplicáronse en extremo, e foron expulsados
a terra.
47:25 Porque buscaron toda a maldade, ata que a vinganza chegou sobre eles.