Sirach 47:1 Tras el levantouse Natán para profetizar en tempos de David. 47:2 Como se quita a graxa da ofrenda de paz, David foi elixido dos fillos de Israel. 47:3 Xogaba con leóns coma con cabritos, e cos osos coma con cordeiros. 47:4 Non matou un xigante cando aínda era novo? e non quitou reproche do pobo, cando ergueu a man coa pedra dentro a honda, e vencer a jactancia de Goliat? 47:5 Porque invocou ao Señor Altísimo; e deulle forza nas súas man dereita para matar a ese poderoso guerreiro e levantar o seu corno persoas. 47:6 Entón o pobo honrouno con dez mil, e louvárono no bendicións do Señor, en que lle deu unha coroa de gloria. 47:7 Porque destruíu os inimigos por todas partes, e anulou os Filisteos os seus adversarios, e romperon o seu corno para iso día. 47:8 En todas as súas obras eloxiou ao Santo Altísimo con palabras de gloria; de todo corazón cantaba cancións, e amaba o que o fixo. 47:9 Tamén puxo cantores diante do altar, para que coas súas voces puidesen fai doces melodías e cantan diariamente loanzas nas súas cancións. 47:10 El embeleceu as súas festas, e puxo en orde os tempos solemnes ata o fin, para que enxalzaran o seu santo nome e para que o templo son dende a mañá. 47:11 O Señor quitou os seus pecados e exaltou o seu corno para sempre; deulle un pacto de reis e un trono de gloria en Israel. 47:12 Tras el levantouse un fillo sabio, e por el habitou en liberdade. 47:13 Salomón reinou nun tempo de paz e foi honrado; pois Deus fixo todo tranquilo arredor del, para que construíse unha casa no seu nome, e prepara o seu santuario para sempre. 47:14 Que sabio eras na túa mocidade e, como un diluvio, cheo de comprensión! 47:15 A túa alma cubriu a terra enteira, e encheches de escuridade parábolas. 47:16 O teu nome chegou ata as illas; e pola túa paz fuches amado. 47:17 As terras marabilláronse de ti polos teus cantos, proverbios e parábolas e interpretacións. 47:18 Polo nome do Señor Deus, que se chama o Señor Deus de Israel, colleches o ouro coma o estaño e multiplicaches a prata coma o chumbo. 47:19 Dobraches os teus lombos ante as mulleres, e o teu corpo foi traído en suxeición. 47:20 Manchaches a túa honra e contaminaches a túa descendencia; provocou a ira sobre os teus fillos e entristeceches a túa insensatez. 47:21 Entón o reino dividiuse, e de Efraím gobernou un rebelde reino. 47:22 Pero o Señor nunca deixará a súa misericordia, nin ningún da súa as obras perecen, tampouco abolirá a posteridade dos seus elixidos e a semente de quen o ama non lle quitará: por iso deu un remanente para Xacob, e del unha raíz para David. 47:23 Así descansou Salomón cos seus pais, e deixou a súa descendencia Roboam, ata a tolemia da xente, e unha que non tiña comprensión, que afastaba o pobo co seu consello. Houbo tamén Ieroboam, fillo de Nabat, que fixo pecar a Israel e mostrou Efraín o camiño do pecado: 47:24 E os seus pecados multiplicáronse en extremo, e foron expulsados a terra. 47:25 Porque buscaron toda a maldade, ata que a vinganza chegou sobre eles.