Sirach 10:1 Un xuíz sabio instruirá ao seu pobo; e o goberno dun prudente o home está ben ordenado. 10:2 Como o xuíz do pobo é el mesmo, así son os seus funcionarios; e que modo de home é o gobernante da cidade, tales son todos os que moran nel. 10:3 Un rei imprudente destrúe o seu pobo; senón pola prudencia deles que teñan autoridade a cidade estará habitada. 10:4 O poder da terra está na man do Señor, e el no seu tempo poñerá sobre ela un que resulte rendible. 10:5 Na man de Deus está a prosperidade do home, e sobre a persoa do escriba depositará a súa honra. 10:6 Non teñas odio ao teu próximo por calquera mal; e non facer nada por prácticas lesivas. 10:7 A soberbia é odiosa diante de Deus e dos homes, e por ambos un comete iniquidade. 10:8 Por mor de tratos inxustos, danos e riquezas obtidas por engano, o reino tradúcese dun pobo a outro. 10:9 Por que se enorgullecen a terra e as cinzas? Non hai cousa máis malvada que a home cobizoso: pois aquel vende a súa propia alma; porque mentres vive bota as súas entrañas. 10:10 O médico corta unha longa enfermidade; e o que hoxe é rei mañá morrerá. 10:11 Porque cando un home morre, herdará reptiles, animais e vermes. 10:12 O principio da soberbia é cando un se afasta de Deus, e o seu corazón está apartouse do seu Creador. 10:13 Porque a soberbia é o principio do pecado, e quen o ten derramará abominación: e por iso o Señor trouxo sobre eles un estraño calamidades, e derrubounos por completo. 10:14 O Señor derrubou os tronos dos príncipes soberbios, e puxo os mansos no seu lugar. 10:15 O Señor arrincou as raíces das nacións soberbias e plantou humildes no seu lugar. 10:16 O Señor derrocou os países dos pagáns, e destruíunos para os fundamentos da terra. 10:17 El levou algúns deles, e destruíunos, e fixo os seus memorial para cesar da terra. 10:18 Non se fixo o orgullo para os homes, nin a ira furiosa para os que naceron unha muller. 10:19 Os que temen ao Señor son unha semente segura, e os que o aman planta honrada: os que non respectan a lei son unha semente deshonrosa; os que transgreden os mandamentos son unha semente enganosa. 10:20 Entre os irmáns o que é o principal é honrado; tamén o son os que temen Señor nos seus ollos. 10:21 O temor do Señor vai antes da obtención de autoridade, pero a rudeza e o orgullo é a súa perda. 10:22 Sexa rico, nobre ou pobre, a súa gloria é o temor do Señor. 10:23 Non convén desprezar o pobre que ten entendemento; nin é conveniente magnificar un home pecador. 10:24 Serán honrados homes grandes, xuíces e potentados; aínda está aí ningún deles é maior que o que teme ao Señor. 10:25 Ao servo sabio faránlle servizo os libres; e o que ten coñecemento non se resentirá cando sexa reformado. 10:26 Non sexas excesivamente sabio ao facer os teus negocios; e non te glories no tempo da túa angustia. 10:27 Mellor é o que traballa e abunda en todas as cousas que o que gárdase de si mesmo e quere pan. 10:28 Meu fillo, glorifica a túa alma con mansedume e honra segundo a dignidade do mesmo. 10:29 Quen vai xustificar o que peca contra a súa propia alma? e quen o fará honrar a quen deshonra a súa propia vida? 10:30 O pobre é honrado pola súa habilidade, e o rico é honrado pola súa habilidade as súas riquezas. 10:31 O que é honrado na pobreza, canto máis en riquezas? e el que é deshonrosa en riquezas, canto máis na pobreza?