Sirach
10:1 Un xuíz sabio instruirá ao seu pobo; e o goberno dun prudente
o home está ben ordenado.
10:2 Como o xuíz do pobo é el mesmo, así son os seus funcionarios; e que
modo de home é o gobernante da cidade, tales son todos os que moran
nel.
10:3 Un rei imprudente destrúe o seu pobo; senón pola prudencia deles
que teñan autoridade a cidade estará habitada.
10:4 O poder da terra está na man do Señor, e el no seu tempo
poñerá sobre ela un que resulte rendible.
10:5 Na man de Deus está a prosperidade do home, e sobre a persoa do
escriba depositará a súa honra.
10:6 Non teñas odio ao teu próximo por calquera mal; e non facer nada
por prácticas lesivas.
10:7 A soberbia é odiosa diante de Deus e dos homes, e por ambos un comete
iniquidade.
10:8 Por mor de tratos inxustos, danos e riquezas obtidas por engano, o
reino tradúcese dun pobo a outro.
10:9 Por que se enorgullecen a terra e as cinzas? Non hai cousa máis malvada que a
home cobizoso: pois aquel vende a súa propia alma; porque
mentres vive bota as súas entrañas.
10:10 O médico corta unha longa enfermidade; e o que hoxe é rei
mañá morrerá.
10:11 Porque cando un home morre, herdará reptiles, animais e
vermes.
10:12 O principio da soberbia é cando un se afasta de Deus, e o seu corazón está
apartouse do seu Creador.
10:13 Porque a soberbia é o principio do pecado, e quen o ten derramará
abominación: e por iso o Señor trouxo sobre eles un estraño
calamidades, e derrubounos por completo.
10:14 O Señor derrubou os tronos dos príncipes soberbios, e puxo os
mansos no seu lugar.
10:15 O Señor arrincou as raíces das nacións soberbias e plantou
humildes no seu lugar.
10:16 O Señor derrocou os países dos pagáns, e destruíunos para os
fundamentos da terra.
10:17 El levou algúns deles, e destruíunos, e fixo os seus
memorial para cesar da terra.
10:18 Non se fixo o orgullo para os homes, nin a ira furiosa para os que naceron
unha muller.
10:19 Os que temen ao Señor son unha semente segura, e os que o aman
planta honrada: os que non respectan a lei son unha semente deshonrosa;
os que transgreden os mandamentos son unha semente enganosa.
10:20 Entre os irmáns o que é o principal é honrado; tamén o son os que temen
Señor nos seus ollos.
10:21 O temor do Señor vai antes da obtención de autoridade, pero
a rudeza e o orgullo é a súa perda.
10:22 Sexa rico, nobre ou pobre, a súa gloria é o temor do Señor.
10:23 Non convén desprezar o pobre que ten entendemento; nin
é conveniente magnificar un home pecador.
10:24 Serán honrados homes grandes, xuíces e potentados; aínda está aí
ningún deles é maior que o que teme ao Señor.
10:25 Ao servo sabio faránlle servizo os libres; e
o que ten coñecemento non se resentirá cando sexa reformado.
10:26 Non sexas excesivamente sabio ao facer os teus negocios; e non te glories no tempo
da túa angustia.
10:27 Mellor é o que traballa e abunda en todas as cousas que o que
gárdase de si mesmo e quere pan.
10:28 Meu fillo, glorifica a túa alma con mansedume e honra segundo
a dignidade do mesmo.
10:29 Quen vai xustificar o que peca contra a súa propia alma? e quen o fará
honrar a quen deshonra a súa propia vida?
10:30 O pobre é honrado pola súa habilidade, e o rico é honrado pola súa habilidade
as súas riquezas.
10:31 O que é honrado na pobreza, canto máis en riquezas? e el que é
deshonrosa en riquezas, canto máis na pobreza?