Cantar de Salomón 5:1 Cheguei ao meu xardín, miña irmá, miña esposa: recollín a miña mirra coa miña especia; Eu comín o meu panal co meu mel; Bebín o meu viño co meu leite: comede, amigos; bebe, si, bebe abundantemente, O amada. 5:2 Durmo, pero o meu corazón esperta: é a voz do meu amado bate, dicindo: Ábreme, miña irmá, meu amor, miña pomba, miña sen mancha. porque a miña cabeza está chea de orballo, e os meus pechos coas pingas do noite. 5:3 Quiteime o abrigo; como o poño? lavei os pés; como os contaminarei? 5:4 O meu amado puxo na súa man polo burato da porta, e as miñas entrañas estaban moveuse por el. 5:5 Levanteime para abrir ao meu amado; e as miñas mans caían de mirra, e as miñas dedos con mirra de doce cheiro, sobre as asas do peche. 5:6 Abrín ao meu amado; pero o meu amado retirouse, e foi ido: a miña alma fallou cando falou: busqueino, pero non atopei el; Chameino, pero non me deu resposta. 5:7 Os vixiantes que percorreron a cidade atopáronme, batéronme, eles feriume; os gardas das murallas quitáronme o veo. 5:8 Pódovos, fillas de Xerusalén, que se atopades ao meu amado dille que estou farto de amor. 5:9 Que é o teu amado máis que outro amado? mulleres? que é o teu amado máis que outro amado, que ti o fagas cobrarnos? 5:10 O meu amado é branco e rubio, o principal entre dez mil. 5:11 A súa cabeza é como o ouro máis fino, os seus meitos son arbustos e negros coma un corvo. 5:12 Os seus ollos son como ollos de pombas xunto aos ríos das augas, lavados con leite e ben fixado. 5:13 As súas meixelas son como un leito de aromas, como doces flores: os seus beizos son coma lirios, deixando caer mirra de doce cheiro. 5:14 As súas mans son como aneis de ouro engastados con berilo: o seu ventre brilla marfil cuberto de zafiros. 5:15 As súas pernas son como pilares de mármore, colocadas sobre bases de ouro fino: as súas o semblante é coma o Líbano, excelente coma os cedros. 5:16 A súa boca é doce: si, é encantador. Este é o meu amados, e este é o meu amigo, fillas de Xerusalén.