Cantar de Salomón
5:1 Cheguei ao meu xardín, miña irmá, miña esposa: recollín a miña mirra
coa miña especia; Eu comín o meu panal co meu mel; Bebín o meu
viño co meu leite: comede, amigos; bebe, si, bebe abundantemente, O
amada.
5:2 Durmo, pero o meu corazón esperta: é a voz do meu amado
bate, dicindo: Ábreme, miña irmá, meu amor, miña pomba, miña sen mancha.
porque a miña cabeza está chea de orballo, e os meus pechos coas pingas do
noite.
5:3 Quiteime o abrigo; como o poño? lavei os pés;
como os contaminarei?
5:4 O meu amado puxo na súa man polo burato da porta, e as miñas entrañas estaban
moveuse por el.
5:5 Levanteime para abrir ao meu amado; e as miñas mans caían de mirra, e as miñas
dedos con mirra de doce cheiro, sobre as asas do peche.
5:6 Abrín ao meu amado; pero o meu amado retirouse, e foi
ido: a miña alma fallou cando falou: busqueino, pero non atopei
el; Chameino, pero non me deu resposta.
5:7 Os vixiantes que percorreron a cidade atopáronme, batéronme, eles
feriume; os gardas das murallas quitáronme o veo.
5:8 Pódovos, fillas de Xerusalén, que se atopades ao meu amado
dille que estou farto de amor.
5:9 Que é o teu amado máis que outro amado?
mulleres? que é o teu amado máis que outro amado, que ti o fagas
cobrarnos?
5:10 O meu amado é branco e rubio, o principal entre dez mil.
5:11 A súa cabeza é como o ouro máis fino, os seus meitos son arbustos e negros coma un
corvo.
5:12 Os seus ollos son como ollos de pombas xunto aos ríos das augas, lavados con
leite e ben fixado.
5:13 As súas meixelas son como un leito de aromas, como doces flores: os seus beizos son coma
lirios, deixando caer mirra de doce cheiro.
5:14 As súas mans son como aneis de ouro engastados con berilo: o seu ventre brilla
marfil cuberto de zafiros.
5:15 As súas pernas son como pilares de mármore, colocadas sobre bases de ouro fino: as súas
o semblante é coma o Líbano, excelente coma os cedros.
5:16 A súa boca é doce: si, é encantador. Este é o meu
amados, e este é o meu amigo, fillas de Xerusalén.