Cantar de Salomón
2:1 Eu son a rosa de Sarón e o lirio dos vales.
2:2 Como o lirio entre espiños, así é o meu amor entre as fillas.
2:3 Como a maceira entre as árbores do bosque, así é o meu amado entre
os fillos. Senteime á súa sombra con gran deleite e o seu froito
foi doce para o meu gusto.
2:4 Levoume á casa do banquete, e o seu estandarte sobre min era o amor.
2:5 Quédame con copas, consoládeme con mazás, porque estou farto de amor.
2:6 A súa man esquerda está debaixo da miña cabeza, e a súa man dereita abrazame.
2:7 Encargovos, fillas de Xerusalén, polas corvas e polas corvas
do campo, que non me despertes, nin espertes o meu amor, ata que el queira.
2:8 A voz do meu amado! velaquí que vén saltando sobre as montañas,
saltando polos outeiros.
2:9 O meu amado é coma un corzo ou un cervo novo: velaquí, está detrás do noso
parede, mira para as fiestras, mostrándose a través do
celosía.
2:10 O meu amado falou e díxome: Levántate, meu amor, meu fermoso, e
ven lonxe.
2:11 Porque, velaquí, o inverno pasou, a choiva acabou e desapareceu;
2:12 As flores aparecen na terra; o tempo do canto dos paxaros é
ven, e escóitase a voz da tartaruga na nosa terra;
2:13 A figueira saca os seus figos verdes, e as viñas co tenro.
a uva dá un bo cheiro. Levántate, meu amor, miña fermosa, e ven.
2:14 Oh miña pomba, que estás nas fendas da rocha, nos lugares secretos de
as escaleiras, déixame ver o teu rostro, déixame escoitar a túa voz; para doce
é a túa voz, e o teu rostro é fermoso.
2:15 Tómanos os raposos, os raposos pequenos, que estragan as vides: polas nosas viñas.
ter uvas tenras.
2:16 O meu amado é meu, e eu son del: el apacenta entre os lírios.
2:17 Ata que amanece o día, e as sombras foxen, volve, meu amado, e
ti coma un corzo ou un cervo novo nas montañas de Beter.