Cantar de Salomón 2:1 Eu son a rosa de Sarón e o lirio dos vales. 2:2 Como o lirio entre espiños, así é o meu amor entre as fillas. 2:3 Como a maceira entre as árbores do bosque, así é o meu amado entre os fillos. Senteime á súa sombra con gran deleite e o seu froito foi doce para o meu gusto. 2:4 Levoume á casa do banquete, e o seu estandarte sobre min era o amor. 2:5 Quédame con copas, consoládeme con mazás, porque estou farto de amor. 2:6 A súa man esquerda está debaixo da miña cabeza, e a súa man dereita abrazame. 2:7 Encargovos, fillas de Xerusalén, polas corvas e polas corvas do campo, que non me despertes, nin espertes o meu amor, ata que el queira. 2:8 A voz do meu amado! velaquí que vén saltando sobre as montañas, saltando polos outeiros. 2:9 O meu amado é coma un corzo ou un cervo novo: velaquí, está detrás do noso parede, mira para as fiestras, mostrándose a través do celosía. 2:10 O meu amado falou e díxome: Levántate, meu amor, meu fermoso, e ven lonxe. 2:11 Porque, velaquí, o inverno pasou, a choiva acabou e desapareceu; 2:12 As flores aparecen na terra; o tempo do canto dos paxaros é ven, e escóitase a voz da tartaruga na nosa terra; 2:13 A figueira saca os seus figos verdes, e as viñas co tenro. a uva dá un bo cheiro. Levántate, meu amor, miña fermosa, e ven. 2:14 Oh miña pomba, que estás nas fendas da rocha, nos lugares secretos de as escaleiras, déixame ver o teu rostro, déixame escoitar a túa voz; para doce é a túa voz, e o teu rostro é fermoso. 2:15 Tómanos os raposos, os raposos pequenos, que estragan as vides: polas nosas viñas. ter uvas tenras. 2:16 O meu amado é meu, e eu son del: el apacenta entre os lírios. 2:17 Ata que amanece o día, e as sombras foxen, volve, meu amado, e ti coma un corzo ou un cervo novo nas montañas de Beter.