Revelación 18:1 E despois destas cousas vin outro anxo baixar do ceo, tendo gran poder; e a terra foi iluminada coa súa gloria. 18:2 E berrou forte con voz forte, dicindo: Babilonia é grande caeu, caeu e converteuse na morada dos demos e na bodega de todo espírito sucio, e unha gaiola de todo paxaro impuro e odioso. 18:3 Porque todas as nacións beberon do viño da ira da súa fornicación, e os reis da terra fornicaron con ela, e o os comerciantes da terra enriquecéronse coa abundancia dela delicias. 18:4 E oín outra voz do ceo, que dicía: Saia dela, meu xente, para que non sexades partícipes dos seus pecados e non recibades as súas pragas. 18:5 Porque os seus pecados chegaron ata o ceo, e Deus lembrouse dela iniquidades. 18:6 Recompensádeo igual que ela a vós, e dobre ao dobre segundo as súas obras: no cáliz que ela encheu énchea dobre. 18:7 Canto se gloriou a si mesma e viviu deliciosamente tormento e tristeza dálle, porque ela di no seu corazón: Eu sento unha raíña, e non son viúva, nin verá tristeza. 18:8 Por iso virán as súas pragas nun día, a morte, o loito e fame; e será queimada por completo co lume, porque forte é a Señor Deus que a xulga. 18:9 E os reis da terra, que fornicaron e viviron deliciosamente con ela, chorarán dela e lamentarán por ela, cando eles verá o fume da súa queima, 18:10 Estando lonxe por temor ao seu tormento, dicindo: Ai, ai! gran cidade Babilonia, esa poderosa cidade! porque nunha hora será o teu xuízo veña. 18:11 E os comerciantes da terra chorarán e chorarán por ela; para ningún home merca máis a súa mercadoría: 18:12 A mercadoría de ouro, prata, pedras preciosas e perlas, e liño fino, púrpura, seda e escarlata e toda a túa madeira, e todo tipo de vasijas de marfil, e todo tipo de vasijas de máis precioso madeira, e de bronce, e ferro e mármore, 18:13 e canela, cheiros, ungüentos, incenso, viño e aceite, e fariña fina, e trigo, e bestas, e ovellas, e cabalos, e carros, escravos e almas dos homes. 18:14 E os froitos que desexaba a túa alma foron de ti, e todas as cousas que eran delicadas e bonitas foron de ti, e ti xa non os atopará en absoluto. 18:15 Os comerciantes destas cousas, que foron enriquecidos por ela, estarán en pé lonxe polo medo do seu tormento, chorando e lamentando, 18:16 E dicindo: "Ai, ai, a gran cidade, que estaba vestida de liño fino! e roxo e escarlata, e adornado con ouro e pedras preciosas e perlas! 18:17 Porque nunha hora tan grande riqueza quedou en nada. E cada capitán de barco, e toda a compañía en barcos, e mariñeiros, e cantos comercian por mar, quedou lonxe, 18:18 E choraron cando viron o fume da súa queimada, dicindo: Que cidade é como esta gran cidade! 18:19 E botaron po sobre as súas cabezas, chorando e chorando: dicindo: Ai, ai, aquela gran cidade na que se enriqueceu todo o que tiña barcos no mar por mor do seu custo! pois nunha hora está ela feito desolado. 18:20 Alegrate por ela, ceo, e santos apóstolos e profetas; para Deus vingoute dela. 18:21 E un anxo poderoso colleu unha pedra como unha gran pedra de muíño e botouna no mar, dicindo: Así será con violencia a gran cidade Babilonia ser derrubado e non se atopará máis. 18:22 E a voz dos arpistas, dos músicos, dos gaiteiros e dos trompetistas, non se oirá máis en ti; e ningún artesán, de nada oficio que sexa, xa se atopará en ti; e o son de a xa non se oirá en ti pedra de muíño; 18:23 E a luz dunha vela non brillará máis en ti; e o a voz do noivo e da noiva xa non se oirá en ti: pois os teus comerciantes eran os grandes homes da terra; pois polo teu as feiticerías foron todas as nacións enganadas. 18:24 E nela atopouse o sangue dos profetas, dos santos e de todos que foron mortos na terra.