Revelación
18:1 E despois destas cousas vin outro anxo baixar do ceo, tendo
gran poder; e a terra foi iluminada coa súa gloria.
18:2 E berrou forte con voz forte, dicindo: Babilonia é grande
caeu, caeu e converteuse na morada dos demos e na bodega
de todo espírito sucio, e unha gaiola de todo paxaro impuro e odioso.
18:3 Porque todas as nacións beberon do viño da ira da súa fornicación,
e os reis da terra fornicaron con ela, e o
os comerciantes da terra enriquecéronse coa abundancia dela
delicias.
18:4 E oín outra voz do ceo, que dicía: Saia dela, meu
xente, para que non sexades partícipes dos seus pecados e non recibades
as súas pragas.
18:5 Porque os seus pecados chegaron ata o ceo, e Deus lembrouse dela
iniquidades.
18:6 Recompensádeo igual que ela a vós, e dobre ao dobre
segundo as súas obras: no cáliz que ela encheu énchea
dobre.
18:7 Canto se gloriou a si mesma e viviu deliciosamente
tormento e tristeza dálle, porque ela di no seu corazón: Eu sento unha raíña,
e non son viúva, nin verá tristeza.
18:8 Por iso virán as súas pragas nun día, a morte, o loito e
fame; e será queimada por completo co lume, porque forte é a
Señor Deus que a xulga.
18:9 E os reis da terra, que fornicaron e viviron
deliciosamente con ela, chorarán dela e lamentarán por ela, cando eles
verá o fume da súa queima,
18:10 Estando lonxe por temor ao seu tormento, dicindo: Ai, ai!
gran cidade Babilonia, esa poderosa cidade! porque nunha hora será o teu xuízo
veña.
18:11 E os comerciantes da terra chorarán e chorarán por ela; para ningún home
merca máis a súa mercadoría:
18:12 A mercadoría de ouro, prata, pedras preciosas e perlas,
e liño fino, púrpura, seda e escarlata e toda a túa madeira,
e todo tipo de vasijas de marfil, e todo tipo de vasijas de máis precioso
madeira, e de bronce, e ferro e mármore,
18:13 e canela, cheiros, ungüentos, incenso, viño e
aceite, e fariña fina, e trigo, e bestas, e ovellas, e cabalos, e
carros, escravos e almas dos homes.
18:14 E os froitos que desexaba a túa alma foron de ti, e
todas as cousas que eran delicadas e bonitas foron de ti, e ti
xa non os atopará en absoluto.
18:15 Os comerciantes destas cousas, que foron enriquecidos por ela, estarán en pé
lonxe polo medo do seu tormento, chorando e lamentando,
18:16 E dicindo: "Ai, ai, a gran cidade, que estaba vestida de liño fino!
e roxo e escarlata, e adornado con ouro e pedras preciosas e
perlas!
18:17 Porque nunha hora tan grande riqueza quedou en nada. E cada capitán de barco,
e toda a compañía en barcos, e mariñeiros, e cantos comercian por mar,
quedou lonxe,
18:18 E choraron cando viron o fume da súa queimada, dicindo: Que cidade é
como esta gran cidade!
18:19 E botaron po sobre as súas cabezas, chorando e chorando:
dicindo: Ai, ai, aquela gran cidade na que se enriqueceu todo o que tiña
barcos no mar por mor do seu custo! pois nunha hora está ela
feito desolado.
18:20 Alegrate por ela, ceo, e santos apóstolos e profetas; para
Deus vingoute dela.
18:21 E un anxo poderoso colleu unha pedra como unha gran pedra de muíño e botouna
no mar, dicindo: Así será con violencia a gran cidade Babilonia
ser derrubado e non se atopará máis.
18:22 E a voz dos arpistas, dos músicos, dos gaiteiros e dos trompetistas,
non se oirá máis en ti; e ningún artesán, de nada
oficio que sexa, xa se atopará en ti; e o son de a
xa non se oirá en ti pedra de muíño;
18:23 E a luz dunha vela non brillará máis en ti; e o
a voz do noivo e da noiva xa non se oirá
en ti: pois os teus comerciantes eran os grandes homes da terra; pois polo teu
as feiticerías foron todas as nacións enganadas.
18:24 E nela atopouse o sangue dos profetas, dos santos e de todos
que foron mortos na terra.