Salmos 90:1 Señor, ti fuches a nosa morada en todas as xeracións. 90:2 Antes de que as montañas fosen creadas, ou de que ti formaras a terra e o mundo, desde sempre ata sempre, ti es Deus. 90:3 Convertes o home á destrución; e di: Voltade, fillos dos homes. 90:4 Porque mil anos son aos teus ollos como onte cando pasou, e como reloxo pola noite. 90:5 Ti as levas como un diluvio; son como un sono: no mañá son coma a herba que medra. 90:6 Pola mañá florece e medra; pola noite córtase abaixo, e marcha. 90:7 Porque somos consumidos pola túa ira, e pola túa ira estamos turbados. 90:8 Puxeches diante de ti as nosas iniquidades, os nosos pecados secretos na luz do teu rostro. 90:9 Porque todos os nosos días pasaron na túa ira: pasamos os nosos anos como a conto que se conta. 90:10 Os días dos nosos anos son sesenta anos e dez; e se por razón de forza son oitenta anos, aínda é a súa forza traballo e mágoa; pois axiña se corta, e fuximos voando. 90:11 Quen coñece o poder da túa ira? mesmo segundo o teu medo, así é a túa ira. 90:12 Ensínanos a contar os nosos días, para que poidamos aplicar o noso corazón sabedoría. 90:13 Volve, Señor, ata cando? e que te arrepinte do teu criados. 90:14 Sacia-nos cedo coa túa misericordia; para que nos alegramos e nos alegramos todos os nosos días. 90:15 Alégranos segundo os días nos que nos aflixiches, e os anos nos que vimos o mal. 90:16 Deixa que a túa obra apareza aos teus servos e a túa gloria aos seus nenos. 90:17 E que a beleza do Señor, o noso Deus, estea sobre nós, e afianza ti o traballo das nosas mans sobre nós; si, o traballo das nosas mans establece ti iso.