Salmos
90:1 Señor, ti fuches a nosa morada en todas as xeracións.
90:2 Antes de que as montañas fosen creadas, ou de que ti formaras
a terra e o mundo, desde sempre ata sempre, ti es Deus.
90:3 Convertes o home á destrución; e di: Voltade, fillos dos homes.
90:4 Porque mil anos son aos teus ollos como onte cando pasou,
e como reloxo pola noite.
90:5 Ti as levas como un diluvio; son como un sono: no
mañá son coma a herba que medra.
90:6 Pola mañá florece e medra; pola noite córtase
abaixo, e marcha.
90:7 Porque somos consumidos pola túa ira, e pola túa ira estamos turbados.
90:8 Puxeches diante de ti as nosas iniquidades, os nosos pecados secretos na luz
do teu rostro.
90:9 Porque todos os nosos días pasaron na túa ira: pasamos os nosos anos como a
conto que se conta.
90:10 Os días dos nosos anos son sesenta anos e dez; e se por razón de
forza son oitenta anos, aínda é a súa forza traballo e
mágoa; pois axiña se corta, e fuximos voando.
90:11 Quen coñece o poder da túa ira? mesmo segundo o teu medo, así é
a túa ira.
90:12 Ensínanos a contar os nosos días, para que poidamos aplicar o noso corazón
sabedoría.
90:13 Volve, Señor, ata cando? e que te arrepinte do teu
criados.
90:14 Sacia-nos cedo coa túa misericordia; para que nos alegramos e nos alegramos todos
os nosos días.
90:15 Alégranos segundo os días nos que nos aflixiches, e
os anos nos que vimos o mal.
90:16 Deixa que a túa obra apareza aos teus servos e a túa gloria aos seus
nenos.
90:17 E que a beleza do Señor, o noso Deus, estea sobre nós, e afianza ti
o traballo das nosas mans sobre nós; si, o traballo das nosas mans establece ti
iso.