Salmos 79:1 Deus, os pagáns entraron na túa herdanza; o teu santo templo ten contaminaron; puxeron Xerusalén en montes. 79:2 Os cadáveres dos teus servos déronlles para comer aves do ceo, a carne dos teus santos ata as bestas do terra. 79:3 Derramaron o seu sangue como auga arredor de Xerusalén; e alí non había ninguén para enterralos. 79:4 Convertémonos en oprobio para os nosos veciños, en escarnio e escarnio para eles que nos rodean. 79:5 Ata cando, Señor? estarás enfadado para sempre? arderán os teus celos como o lume? 79:6 Derrama a túa ira sobre os pagáns que non te coñeceron e sobre os reinos que non invocaron o teu nome. 79:7 Porque devoraron a Xacob e destruíron a súa morada. 79:8 Non te lembres contra nós das iniquidades anteriores: deixa as túas misericordias impídenos axiña: porque estamos moi baixos. 79:9 Axúdanos, Deus da nosa salvación, pola gloria do teu nome e líbranos nós, e purga os nosos pecados, polo teu nome. 79:10 Por que deben dicir os pagáns: Onde está o seu Deus? que sexa coñecido entre os pagáns á nosa vista pola vinganza do teu sangue servos que se derrama. 79:11 Que veña diante de ti o suspiro do prisioneiro; segundo o grandeza do teu poder garda aos que están destinados a morrer; 79:12 E dálle aos nosos veciños sete veces no seu seo reproche, o que che reprocharon, Señor. 79:13 Por iso, o teu pobo e as ovellas do teu pasto darémosche grazas sempre: amosaremos a túa loanza a todas as xeracións.