Salmos
79:1 Deus, os pagáns entraron na túa herdanza; o teu santo templo ten
contaminaron; puxeron Xerusalén en montes.
79:2 Os cadáveres dos teus servos déronlles para comer
aves do ceo, a carne dos teus santos ata as bestas do
terra.
79:3 Derramaron o seu sangue como auga arredor de Xerusalén; e alí
non había ninguén para enterralos.
79:4 Convertémonos en oprobio para os nosos veciños, en escarnio e escarnio para eles
que nos rodean.
79:5 Ata cando, Señor? estarás enfadado para sempre? arderán os teus celos
como o lume?
79:6 Derrama a túa ira sobre os pagáns que non te coñeceron e sobre
os reinos que non invocaron o teu nome.
79:7 Porque devoraron a Xacob e destruíron a súa morada.
79:8 Non te lembres contra nós das iniquidades anteriores: deixa as túas misericordias
impídenos axiña: porque estamos moi baixos.
79:9 Axúdanos, Deus da nosa salvación, pola gloria do teu nome e líbranos
nós, e purga os nosos pecados, polo teu nome.
79:10 Por que deben dicir os pagáns: Onde está o seu Deus? que sexa coñecido
entre os pagáns á nosa vista pola vinganza do teu sangue
servos que se derrama.
79:11 Que veña diante de ti o suspiro do prisioneiro; segundo o
grandeza do teu poder garda aos que están destinados a morrer;
79:12 E dálle aos nosos veciños sete veces no seu seo
reproche, o que che reprocharon, Señor.
79:13 Por iso, o teu pobo e as ovellas do teu pasto darémosche grazas
sempre: amosaremos a túa loanza a todas as xeracións.