Salmos 14:1 O tolo dixo no seu corazón: Non hai Deus. Son corruptos, eles fixestes obras abominables, non hai quen faga o ben. 14:2 O Señor mirou desde o ceo sobre os fillos dos homes, para ver se houbo quen entendía e buscaba a Deus. 14:3 Todos marcháronse, todos xuntos ensuciáronse: hai ningún que faga o ben, non, nin un. 14:4 Non saben todos os iniquidades? que comen á miña xente como comen pan e non invocan a Xehová. 14:5 Alí estaban con moito medo, porque Deus está na xeración do xustos. 14:6 Avergoñaches o consello dos pobres, porque o Señor é o seu refuxio. 14:7 ¡Oh, que de Sión saíse a salvación de Israel! cando o Señor trae de volta os cativos do seu pobo, Xacob alegrarase e Israel alegrarase.