Salmos
14:1 O tolo dixo no seu corazón: Non hai Deus. Son corruptos, eles
fixestes obras abominables, non hai quen faga o ben.
14:2 O Señor mirou desde o ceo sobre os fillos dos homes, para ver se
houbo quen entendía e buscaba a Deus.
14:3 Todos marcháronse, todos xuntos ensuciáronse: hai
ningún que faga o ben, non, nin un.
14:4 Non saben todos os iniquidades? que comen á miña xente como
comen pan e non invocan a Xehová.
14:5 Alí estaban con moito medo, porque Deus está na xeración do
xustos.
14:6 Avergoñaches o consello dos pobres, porque o Señor é o seu refuxio.
14:7 ¡Oh, que de Sión saíse a salvación de Israel! cando o Señor
trae de volta os cativos do seu pobo, Xacob alegrarase e
Israel alegrarase.