Salmos 2:1 Por que se enfurecen os pagáns e a xente imaxina unha cousa vana? 2:2 Os reis da terra ponse, e os gobernantes toman consello xuntos, contra o Señor e contra o seu unxido, dicindo: 2:3 Rompemos as súas ataduras, e tiremos de nós as súas cordas. 2:4 O que está sentado nos ceos rirá: o Señor os terá dentro escarnio. 2:5 Entón falaralles na súa ira, e molestalos na súa ferida descontento. 2:6 Porén, puxen ao meu rei no meu santo outeiro de Sión. 2:7 Vou declarar o decreto: o Señor díxome: Ti es o meu Fillo; este día eu te enxendrai. 2:8 Pídeme, e dareiche os pagáns en herdanza e os confins da terra para a túa posesión. 2:9 Romperasos cunha vara de ferro; destrozaras coma un vaso de oleiro. 2:10 Sede, pois, sabios, reis: instrúense, xuíces do terra. 2:11 Servide a Xehová con medo, e gozade con tremor. 2:12 Bica o Fillo, para que non se enfade e perezas do camiño, cando o seu a ira acéndese un pouco. Benaventurados todos os que poñen a súa confianza nel.