Salmos
2:1 Por que se enfurecen os pagáns e a xente imaxina unha cousa vana?
2:2 Os reis da terra ponse, e os gobernantes toman consello
xuntos, contra o Señor e contra o seu unxido, dicindo:
2:3 Rompemos as súas ataduras, e tiremos de nós as súas cordas.
2:4 O que está sentado nos ceos rirá: o Señor os terá dentro
escarnio.
2:5 Entón falaralles na súa ira, e molestalos na súa ferida
descontento.
2:6 Porén, puxen ao meu rei no meu santo outeiro de Sión.
2:7 Vou declarar o decreto: o Señor díxome: Ti es o meu Fillo;
este día eu te enxendrai.
2:8 Pídeme, e dareiche os pagáns en herdanza e
os confins da terra para a túa posesión.
2:9 Romperasos cunha vara de ferro; destrozaras
coma un vaso de oleiro.
2:10 Sede, pois, sabios, reis: instrúense, xuíces do
terra.
2:11 Servide a Xehová con medo, e gozade con tremor.
2:12 Bica o Fillo, para que non se enfade e perezas do camiño, cando o seu
a ira acéndese un pouco. Benaventurados todos os que poñen a súa confianza
nel.