Proverbios
12:1 Quen ama a instrucción ama o coñecemento, pero o que odia a reprensión si
bruto.
12:2 O home bo obtén o favor de Xehová, pero o home malvado
vai condenar.
12:3 O home non será afiado pola maldade, senón a raíz do
os xustos non se moverán.
12:4 A muller virtuosa é unha coroa para o seu marido, pero a que avergoña.
é como a podremia nos seus ósos.
12:5 Os pensamentos dos xustos son correctos, pero os consellos dos impíos
son enganos.
12:6 As palabras dos impíos son para acechar sangue, pero a boca de
os rectos libraranos.
12:7 Os impíos son derrubados, e non son, pero a casa dos xustos
quedará en pé.
12:8 Un home será eloxiado segundo a súa sabedoría, pero o que é de a
o corazón perverso será desprezado.
12:9 O que é desprezado e ten un servo é mellor que aquel
honra a si mesmo e falto de pan.
12:10 O home xusto mira a vida da súa besta, pero as misericordias
dos malvados son crueis.
12:11 O que labra a súa terra saciarase de pan, pero o que
segue aos vanidosos é sen entendemento.
12:12 O impío desexa a rede dos malos, pero a raíz dos xustos
dá froito.
12:13 O impío está atrapado pola transgresión dos seus beizos, pero o xusto
sairá de problemas.
12:14 O home saciarase de ben co froito da súa boca: e o
daráselle a compensación das mans dun home.
12:15 O camiño do necio é correcto aos seus ollos, pero o que escoita
o consello é sabio.
12:16 A ira do necio coñécese agora, pero o home prudente tapa a vergoña.
12:17 O que fala a verdade manifesta a xustiza, pero un testemuño falso
engano.
12:18 Hai quen fala coma as perforacións dunha espada, pero a lingua de
o sabio é a saúde.
12:19 O beizo da verdade será firme para sempre, pero a lingua mentira é
pero por un momento.
12:20 O engano está no corazón dos que imaxinan o mal, pero para os conselleiros
de paz é alegría.
12:21 Non lle sucederá ningún mal ao xusto, pero os impíos encheranse
con picardía.
12:22 Os beizos mentirosos son abominación para o Señor, pero os que tratan verdadeiramente son seus.
pracer.
12:23 O home prudente oculta o coñecemento, pero o corazón dos tolos proclama
tolemia.
12:24 A man dos diligentes gobernará, pero os preguiceiros serán
baixo homenaxe.
12:25 A pesadez no corazón do home faino caer, pero unha boa palabra faino
contento.
12:26 O xusto é máis excelente que o seu próximo, pero o camiño do
os malvados sedúceos.
12:27 O preguiceiro non asa o que tomaba na caza, senón o
a substancia dun home dilixente é preciosa.
12:28 No camiño da xustiza está a vida, e no seu camiño hai
sen morte.