Proverbios 12:1 Quen ama a instrucción ama o coñecemento, pero o que odia a reprensión si bruto. 12:2 O home bo obtén o favor de Xehová, pero o home malvado vai condenar. 12:3 O home non será afiado pola maldade, senón a raíz do os xustos non se moverán. 12:4 A muller virtuosa é unha coroa para o seu marido, pero a que avergoña. é como a podremia nos seus ósos. 12:5 Os pensamentos dos xustos son correctos, pero os consellos dos impíos son enganos. 12:6 As palabras dos impíos son para acechar sangue, pero a boca de os rectos libraranos. 12:7 Os impíos son derrubados, e non son, pero a casa dos xustos quedará en pé. 12:8 Un home será eloxiado segundo a súa sabedoría, pero o que é de a o corazón perverso será desprezado. 12:9 O que é desprezado e ten un servo é mellor que aquel honra a si mesmo e falto de pan. 12:10 O home xusto mira a vida da súa besta, pero as misericordias dos malvados son crueis. 12:11 O que labra a súa terra saciarase de pan, pero o que segue aos vanidosos é sen entendemento. 12:12 O impío desexa a rede dos malos, pero a raíz dos xustos dá froito. 12:13 O impío está atrapado pola transgresión dos seus beizos, pero o xusto sairá de problemas. 12:14 O home saciarase de ben co froito da súa boca: e o daráselle a compensación das mans dun home. 12:15 O camiño do necio é correcto aos seus ollos, pero o que escoita o consello é sabio. 12:16 A ira do necio coñécese agora, pero o home prudente tapa a vergoña. 12:17 O que fala a verdade manifesta a xustiza, pero un testemuño falso engano. 12:18 Hai quen fala coma as perforacións dunha espada, pero a lingua de o sabio é a saúde. 12:19 O beizo da verdade será firme para sempre, pero a lingua mentira é pero por un momento. 12:20 O engano está no corazón dos que imaxinan o mal, pero para os conselleiros de paz é alegría. 12:21 Non lle sucederá ningún mal ao xusto, pero os impíos encheranse con picardía. 12:22 Os beizos mentirosos son abominación para o Señor, pero os que tratan verdadeiramente son seus. pracer. 12:23 O home prudente oculta o coñecemento, pero o corazón dos tolos proclama tolemia. 12:24 A man dos diligentes gobernará, pero os preguiceiros serán baixo homenaxe. 12:25 A pesadez no corazón do home faino caer, pero unha boa palabra faino contento. 12:26 O xusto é máis excelente que o seu próximo, pero o camiño do os malvados sedúceos. 12:27 O preguiceiro non asa o que tomaba na caza, senón o a substancia dun home dilixente é preciosa. 12:28 No camiño da xustiza está a vida, e no seu camiño hai sen morte.