Proverbios 8:1 Non clama a sabedoría? e o entendemento puxo a súa voz? 8:2 Ela está no cumio dos lugares altos, no camiño nos lugares do camiños. 8:3 Ela clama ás portas, á entrada da cidade, á entrada as portas. 8:4 A vós, homes, chamo; e a miña voz é para os fillos do home. 8:5 Oh simples, entendedes a sabedoría; corazón. 8:6 Escoita; pois falarei de cousas excelentes; e a apertura dos meus beizos serán as cousas correctas. 8:7 Porque a miña boca dirá a verdade; e a maldade é unha abominación para o meu beizos. 8:8 Todas as palabras da miña boca son en xustiza; non hai nada malo ou perverso neles. 8:9 Todos son claros para o que entende, e correctos para os que atopar coñecemento. 8:10 Recibe a miña instrución, e non prata; e coñecemento máis que elección ouro. 8:11 Porque a sabedoría é mellor que os rubíes; e todas as cousas que se poidan desexar non se deben comparar con el. 8:12 Eu a sabedoría habito coa prudencia, e descubro coñecemento do enxeño inventos. 8:13 O temor de Xehová é odiar o mal: a soberbia, a soberbia e a maldade. camiño, e a boca frouxa, odio. 8:14 Meu é o consello e a boa sabedoría: son entendido; Teño forza. 8:15 Por min reinan os reis, e os príncipes decretan a xustiza. 8:16 Por min gobernan os príncipes, os nobres, todos os xuíces da terra. 8:17 Eu amo aos que me aman; e os que me buscan cedo atoparanme. 8:18 A riqueza e a honra están comigo; si, riquezas duradeiras e xustiza. 8:19 O meu froito é mellor que o ouro, si, que o ouro fino; e os meus ingresos que prata escolleita. 8:20 Levo no camiño da xustiza, no medio dos camiños de xuízo: 8:21 Para que faga herdar bens aos que me aman; e fareino enchen os seus tesouros. 8:22 O Señor posúeme no principio do seu camiño, antes das súas obras vello. 8:23 Eu fun establecido dende a eternidade, dende o principio, ou para sempre a terra foi. 8:24 Cando non había profundidades, fun traído; cando non había fontes cheas de auga. 8:25 Antes de que os montes fosen asentados, antes de que os outeiros fosen aparecidos. 8:26 Aínda que aínda non fixera a terra, nin os campos, nin o máis alto parte do po do mundo. 8:27 Cando el preparou os ceos, eu estaba alí, cando puxo unha brúxula a cara da profundidade: 8:28 Cando asentou as nubes arriba, cando fortaleceu as fontes das profundidades: 8:29 Cando deu ao mar o seu decreto, que as augas non pasasen da súa mandamento: cando puxo os cimentos da terra: 8:30 Entón eu estaba xunto a el, como un criado con el, e eu era cada día seu deleite, alegrando sempre diante del; 8:31 Alegrándose na parte habitable da súa terra; e as miñas delicias estaban con os fillos dos homes. 8:32 Agora, fillos, escoitade-me, pois benditos son os que mantén os meus camiños. 8:33 Escoita a instrución, e sé sabio, e non a rexeitas. 8:34 Benaventurado o home que me escoita, vixiando cada día nas miñas portas, esperando nos postos das miñas portas. 8:35 Porque quen me atopa, atopará a vida e conseguirá o favor do Señor. 8:36 Pero o que peca contra min fai mal á súa propia alma: todos os que odian amo a morte.