Proverbios
8:1 Non clama a sabedoría? e o entendemento puxo a súa voz?
8:2 Ela está no cumio dos lugares altos, no camiño nos lugares do
camiños.
8:3 Ela clama ás portas, á entrada da cidade, á entrada
as portas.
8:4 A vós, homes, chamo; e a miña voz é para os fillos do home.
8:5 Oh simples, entendedes a sabedoría;
corazón.
8:6 Escoita; pois falarei de cousas excelentes; e a apertura dos meus beizos
serán as cousas correctas.
8:7 Porque a miña boca dirá a verdade; e a maldade é unha abominación para o meu
beizos.
8:8 Todas as palabras da miña boca son en xustiza; non hai nada malo
ou perverso neles.
8:9 Todos son claros para o que entende, e correctos para os que
atopar coñecemento.
8:10 Recibe a miña instrución, e non prata; e coñecemento máis que elección
ouro.
8:11 Porque a sabedoría é mellor que os rubíes; e todas as cousas que se poidan desexar
non se deben comparar con el.
8:12 Eu a sabedoría habito coa prudencia, e descubro coñecemento do enxeño
inventos.
8:13 O temor de Xehová é odiar o mal: a soberbia, a soberbia e a maldade.
camiño, e a boca frouxa, odio.
8:14 Meu é o consello e a boa sabedoría: son entendido; Teño forza.
8:15 Por min reinan os reis, e os príncipes decretan a xustiza.
8:16 Por min gobernan os príncipes, os nobres, todos os xuíces da terra.
8:17 Eu amo aos que me aman; e os que me buscan cedo atoparanme.
8:18 A riqueza e a honra están comigo; si, riquezas duradeiras e xustiza.
8:19 O meu froito é mellor que o ouro, si, que o ouro fino; e os meus ingresos que
prata escolleita.
8:20 Levo no camiño da xustiza, no medio dos camiños de
xuízo:
8:21 Para que faga herdar bens aos que me aman; e fareino
enchen os seus tesouros.
8:22 O Señor posúeme no principio do seu camiño, antes das súas obras
vello.
8:23 Eu fun establecido dende a eternidade, dende o principio, ou para sempre a terra
foi.
8:24 Cando non había profundidades, fun traído; cando non había
fontes cheas de auga.
8:25 Antes de que os montes fosen asentados, antes de que os outeiros fosen aparecidos.
8:26 Aínda que aínda non fixera a terra, nin os campos, nin o máis alto
parte do po do mundo.
8:27 Cando el preparou os ceos, eu estaba alí, cando puxo unha brúxula
a cara da profundidade:
8:28 Cando asentou as nubes arriba, cando fortaleceu as fontes
das profundidades:
8:29 Cando deu ao mar o seu decreto, que as augas non pasasen da súa
mandamento: cando puxo os cimentos da terra:
8:30 Entón eu estaba xunto a el, como un criado con el, e eu era cada día seu
deleite, alegrando sempre diante del;
8:31 Alegrándose na parte habitable da súa terra; e as miñas delicias estaban con
os fillos dos homes.
8:32 Agora, fillos, escoitade-me, pois benditos son os que
mantén os meus camiños.
8:33 Escoita a instrución, e sé sabio, e non a rexeitas.
8:34 Benaventurado o home que me escoita, vixiando cada día nas miñas portas, esperando
nos postos das miñas portas.
8:35 Porque quen me atopa, atopará a vida e conseguirá o favor do Señor.
8:36 Pero o que peca contra min fai mal á súa propia alma: todos os que odian
amo a morte.