Proverbios
2:1 Meu fillo, se recibes as miñas palabras e escondes os meus mandamentos
ti;
2:2 Para que inclines o teu oído á sabedoría e apliques o teu corazón á
comprensión;
2:3 Si, se clamas en busca do coñecemento, e alzas a túa voz para
comprensión;
2:4 Se a buscas coma a prata, e a buscas coma se fose oculto
tesouros;
2:5 Entón entenderás o temor de Xehová e atoparás o coñecemento
de Deus.
2:6 Porque o Señor dá sabedoría: da súa boca sae coñecemento e
comprensión.
2:7 El acumula boa sabedoría para os xustos: é un escudo para eles
que camiñan erguidos.
2:8 El garda os camiños do xuízo, e preserva o camiño dos seus santos.
2:9 Entón entenderás a xustiza, o xuízo e a equidade; si,
todo bo camiño.
2:10 Cando a sabedoría entra no teu corazón e o coñecemento é agradable
a túa alma;
2:11 A discreción manterache, o entendemento manterache.
2:12 Para librarte do camiño do home malvado, do home que fala
cousas fracasas;
2:13 Que abandonan os camiños da rectitud, para camiñar polos camiños das tebras;
2:14 Que se alegran de facer o mal, e se deleitan na maldade dos impíos;
2:15 cuxos camiños están torcidos, e os seus camiños son malos:
2:16 Para librarte da muller estranxeira, incluso da estranxeira que
halaga coas súas palabras;
2:17 Que abandona o guía da súa mocidade e esquece o pacto de
o seu Deus.
2:18 Porque a súa casa inclínase cara á morte, e os seus camiños cara aos mortos.
2:19 Ninguén que vai a ela volve, nin se agarra dos camiños
da vida.
2:20 Para que camiñes no camiño dos homes bos e gardas os camiños dos
xustos.
2:21 Porque os íntegros habitarán na terra, e os perfectos permanecerán
iso.
2:22 Pero os impíos serán eliminados da terra e os transgresores
será eliminado dela.