Proverbios 2:1 Meu fillo, se recibes as miñas palabras e escondes os meus mandamentos ti; 2:2 Para que inclines o teu oído á sabedoría e apliques o teu corazón á comprensión; 2:3 Si, se clamas en busca do coñecemento, e alzas a túa voz para comprensión; 2:4 Se a buscas coma a prata, e a buscas coma se fose oculto tesouros; 2:5 Entón entenderás o temor de Xehová e atoparás o coñecemento de Deus. 2:6 Porque o Señor dá sabedoría: da súa boca sae coñecemento e comprensión. 2:7 El acumula boa sabedoría para os xustos: é un escudo para eles que camiñan erguidos. 2:8 El garda os camiños do xuízo, e preserva o camiño dos seus santos. 2:9 Entón entenderás a xustiza, o xuízo e a equidade; si, todo bo camiño. 2:10 Cando a sabedoría entra no teu corazón e o coñecemento é agradable a túa alma; 2:11 A discreción manterache, o entendemento manterache. 2:12 Para librarte do camiño do home malvado, do home que fala cousas fracasas; 2:13 Que abandonan os camiños da rectitud, para camiñar polos camiños das tebras; 2:14 Que se alegran de facer o mal, e se deleitan na maldade dos impíos; 2:15 cuxos camiños están torcidos, e os seus camiños son malos: 2:16 Para librarte da muller estranxeira, incluso da estranxeira que halaga coas súas palabras; 2:17 Que abandona o guía da súa mocidade e esquece o pacto de o seu Deus. 2:18 Porque a súa casa inclínase cara á morte, e os seus camiños cara aos mortos. 2:19 Ninguén que vai a ela volve, nin se agarra dos camiños da vida. 2:20 Para que camiñes no camiño dos homes bos e gardas os camiños dos xustos. 2:21 Porque os íntegros habitarán na terra, e os perfectos permanecerán iso. 2:22 Pero os impíos serán eliminados da terra e os transgresores será eliminado dela.