Proverbios 1:1 Os proverbios de Salomón, fillo de David, rei de Israel; 1:2 Para coñecer sabedoría e instrución; percibir as palabras do entendemento; 1:3 Para recibir a instrución de sabedoría, xustiza, xuízo e equidade; 1:4 Para dar astucia aos sinxelos, ao mozo coñecemento e discreción. 1:5 O home sabio escoitará, e aumentará a súa aprendizaxe; e un home de o entendemento chegará a sabios consellos: 1:6 Para entender un proverbio e a interpretación; as palabras dos sabios, e os seus refráns escuros. 1:7 O temor de Xehová é o principio do coñecemento, pero os necios desprezan sabedoría e instrución. 1:8 Meu fillo, escoita a instrución do teu pai e non abandones a lei a túa nai: 1:9 Porque serán un adorno de graza para a túa cabeza e unhas cadeas o teu pescozo. 1:10 Meu fillo, se os pecadores te enganan, non consintes. 1:11 Se din: "Ven connosco, agardemos o sangue, axexámonos". en segredo para os inocentes sen causa: 1:12 Tragámolos vivos coma o sepulcro; e enteiras, como as que van abaixo no pozo: 1:13 Atoparemos todas as substancias preciosas, encheremos as nosas casas estragar: 1:14 Bota a túa sorte entre nós; todos teñamos unha bolsa: 1:15 Meu fillo, non andes con eles polo camiño; abster o teu pé dos seus camiño: 1:16 Porque os seus pés corren ao mal, e apresuran a derramar sangue. 1:17 Seguramente en balde se estende a rede á vista de calquera paxaro. 1:18 E agardan polo seu propio sangue; axexan en segredo polos seus vidas. 1:19 Así son os camiños de todo aquel que é cobizoso de ganancias; que quita a vida dos propietarios dos mesmos. 1:20 A sabedoría clama fóra; ela pronuncia a súa voz nas rúas: 1:21 Ela clama no lugar principal do concurso, nas aberturas do portas: na cidade pronuncia as súas palabras, dicindo: 1:22 Ata cando, sinxelos, amaredes a sinxeleza? e os burladores deléitanse no seu desprezo, e os necios aborrecen o coñecemento? 1:23 Vólvete á miña reprensión: velaquí, derramarei o meu espírito sobre ti, eu daravos a coñecer as miñas palabras. 1:24 Porque chamei, e vós rexeitastes; Teño a man, e ningún home miraba; 1:25 Pero vós descartaches todos os meus consellos, e non quixeches nada do meu reproche. 1:26 Eu tamén me rirei da túa desgraza; mofarei cando chegue o teu medo; 1:27 Cando o teu medo veña como a desolación, e a túa destrución como a remuíño; cando a angustia e a angustia ven sobre ti. 1:28 Entón chamaránme, pero non responderei; buscaránme cedo, pero non me atoparán: 1:29 Porque aborrecían o coñecemento e non escolleron o temor de Xehová. 1:30 Non quixeron ningún dos meus consellos: desprezaron toda a miña reprensión. 1:31 Por iso, comerán do froito do seu propio camiño, e serán fartos cos seus propios dispositivos. 1:32 Porque o afastamento dos sinxelos matará, e a prosperidade dos tolos destruíranos. 1:33 Pero quen me escoita, habitará seguro, e estará tranquilo de medo ao mal.