Proverbios
1:1 Os proverbios de Salomón, fillo de David, rei de Israel;
1:2 Para coñecer sabedoría e instrución; percibir as palabras do entendemento;
1:3 Para recibir a instrución de sabedoría, xustiza, xuízo e equidade;
1:4 Para dar astucia aos sinxelos, ao mozo coñecemento e
discreción.
1:5 O home sabio escoitará, e aumentará a súa aprendizaxe; e un home de
o entendemento chegará a sabios consellos:
1:6 Para entender un proverbio e a interpretación; as palabras dos sabios,
e os seus refráns escuros.
1:7 O temor de Xehová é o principio do coñecemento, pero os necios desprezan
sabedoría e instrución.
1:8 Meu fillo, escoita a instrución do teu pai e non abandones a lei
a túa nai:
1:9 Porque serán un adorno de graza para a túa cabeza e unhas cadeas
o teu pescozo.
1:10 Meu fillo, se os pecadores te enganan, non consintes.
1:11 Se din: "Ven connosco, agardemos o sangue, axexámonos".
en segredo para os inocentes sen causa:
1:12 Tragámolos vivos coma o sepulcro; e enteiras, como as que van
abaixo no pozo:
1:13 Atoparemos todas as substancias preciosas, encheremos as nosas casas
estragar:
1:14 Bota a túa sorte entre nós; todos teñamos unha bolsa:
1:15 Meu fillo, non andes con eles polo camiño; abster o teu pé dos seus
camiño:
1:16 Porque os seus pés corren ao mal, e apresuran a derramar sangue.
1:17 Seguramente en balde se estende a rede á vista de calquera paxaro.
1:18 E agardan polo seu propio sangue; axexan en segredo polos seus
vidas.
1:19 Así son os camiños de todo aquel que é cobizoso de ganancias; que quita
a vida dos propietarios dos mesmos.
1:20 A sabedoría clama fóra; ela pronuncia a súa voz nas rúas:
1:21 Ela clama no lugar principal do concurso, nas aberturas do
portas: na cidade pronuncia as súas palabras, dicindo:
1:22 Ata cando, sinxelos, amaredes a sinxeleza? e os burladores
deléitanse no seu desprezo, e os necios aborrecen o coñecemento?
1:23 Vólvete á miña reprensión: velaquí, derramarei o meu espírito sobre ti, eu
daravos a coñecer as miñas palabras.
1:24 Porque chamei, e vós rexeitastes; Teño a man, e
ningún home miraba;
1:25 Pero vós descartaches todos os meus consellos, e non quixeches nada do meu reproche.
1:26 Eu tamén me rirei da túa desgraza; mofarei cando chegue o teu medo;
1:27 Cando o teu medo veña como a desolación, e a túa destrución como a
remuíño; cando a angustia e a angustia ven sobre ti.
1:28 Entón chamaránme, pero non responderei; buscaránme
cedo, pero non me atoparán:
1:29 Porque aborrecían o coñecemento e non escolleron o temor de Xehová.
1:30 Non quixeron ningún dos meus consellos: desprezaron toda a miña reprensión.
1:31 Por iso, comerán do froito do seu propio camiño, e serán fartos
cos seus propios dispositivos.
1:32 Porque o afastamento dos sinxelos matará, e a prosperidade
dos tolos destruíranos.
1:33 Pero quen me escoita, habitará seguro, e estará tranquilo de
medo ao mal.