Nehemías
1:1 Palabras de Nehemías, fillo de Hacalías. E aconteceu no
o mes de Quisleu, no ano vinte, estando eu no palacio de Suxán,
1:2 Que veu Hanani, un dos meus irmáns, el e algúns homes de Xudá; e
Pregunteille polos xudeus que fuxiran e que quedaron
o cativerio e sobre Xerusalén.
1:3 E dixéronme: "Os restos que quedan alí do cativerio".
na provincia están en gran aflicción e reproche: o muro de
Xerusalén tamén está derrubada, e as súas portas están queimadas
lume.
1:4 E aconteceu que, cando oín estas palabras, senteime e chorei:
e chorou algúns días, xaxunou e oraba ante o Deus de
o ceo,
1:5 E dixo: "Pégoche, Señor Deus do ceo, o grande e terrible.
Deus, que garda a alianza e a misericordia para os que o aman e observan
os seus mandamentos:
1:6 Que o teu oído estea agora atento e os teus ollos abertos, para que poidas
escoita a oración do teu servo, que eu rezo diante de ti agora, día e
noite, para os fillos de Israel, os teus servos, e confesa os pecados de
os fillos de Israel, que pecamos contra ti: eu e meus
a casa do pai pecou.
1:7 Nós cometemos moi corruptos contra ti, e non gardamos o
mandamentos, nin os estatutos, nin os xuízos, que ti
ordenoulle ao teu servo Moisés.
1:8 Lémbrate, suplícoche, da palabra que lle mandaches ao teu servo
Moisés, dicindo: Se transgredes, espallaréiches entre os
nacións:
1:9 Pero se vos volvédes a min e gardades os meus mandamentos e os facedes; aínda que
aínda houbo de vós expulsados ata o extremo do ceo
recollereinos de alí e levareios ao lugar que
Decidín poñer o meu nome alí.
1:10 Agora estes son os teus servos e o teu pobo polos que rescataste
o teu gran poder e pola túa man forte.
1:11 Pídoche, Señor, que o teu oído estea atento á oración de
o teu servo e á oración dos teus servos, que desexan temer
nome: e prospera, rógoche, o teu servo hoxe, e concédelle
misericordia á vista deste home. Porque eu era o copeiro do rei.