Miqueas
6:1 Escoitade agora o que di o Señor; Levántate, disputa diante do
montañas, e que os outeiros escoiten a túa voz.
6:2 Escoitade, montañas, a polémica de Xehová, e vós sólidos fundamentos
da terra: porque o Señor ten un litixio co seu pobo e el
suplicará a Israel.
6:3 O meu pobo, que che fixen? e en que me cansei
ti? testemuñar contra min.
6:4 Porque eu te saquei da terra de Exipto e te redimín
a casa dos criados; e mandei diante de ti a Moisés, a Aharón e a Miriam.
6:5 Pobo meu, lembra agora o que consultou Balac, rei de Moab, e que
Balaam, fillo de Beor, respondeulle desde Xitim ata Guilgal; que vós
que coñeza a xustiza do Señor.
6:6 Con que me presentarei diante do Señor e me inclinei ante o alto
Deus? irei diante del con holocaustos, con becerros dun ano
vello?
6:7 Agradarase Xehová os milleiros de carneiros ou dez mil
de ríos de petróleo? darei o meu primoxénito pola miña transgresión, o
froito do meu corpo polo pecado da miña alma?
6:8 El mostrouche, home, o que é bo; e que esixe o Señor
de ti, senón facer a xustiza, amar a misericordia e camiñar con humildade
o teu Deus?
6:9 A voz do Señor clama á cidade, e o home de sabedoría verá
o teu nome: escoitade a vara, e quen a designou.
6:10 ¿Hai aínda os tesouros da maldade na casa dos impíos?
e a escasa medida que é abominable?
6:11 Contareinos puros coas balanzas malvadas e coa bolsa de
pesos enganosos?
6:12 Porque os seus ricos están cheos de violencia, e os habitantes
deles falaron mentiras, e a súa lingua é enganosa na súa boca.
6:13 Por iso tamén te enfermarei ao golpearte, ao facerte
desolado polos teus pecados.
6:14 Comerás, pero non te saciarás; e o teu derrubamento será dentro
no medio de ti; e agarrarás, pero non librarás; e
o que ti entregas entregareino á espada.
6:15 Sementarás, pero non segarás; pisarás as olivas,
pero non te unxirás con aceite; e viño doce, pero non
beber viño.
6:16 Porque os estatutos de Omri son gardados, e todas as obras da casa de
Acab, e andades nos seus consellos; que che faga a
desolación, e os seus habitantes un asubío: por iso farédelo
soportar o oprobio do meu pobo.