Miqueas 6:1 Escoitade agora o que di o Señor; Levántate, disputa diante do montañas, e que os outeiros escoiten a túa voz. 6:2 Escoitade, montañas, a polémica de Xehová, e vós sólidos fundamentos da terra: porque o Señor ten un litixio co seu pobo e el suplicará a Israel. 6:3 O meu pobo, que che fixen? e en que me cansei ti? testemuñar contra min. 6:4 Porque eu te saquei da terra de Exipto e te redimín a casa dos criados; e mandei diante de ti a Moisés, a Aharón e a Miriam. 6:5 Pobo meu, lembra agora o que consultou Balac, rei de Moab, e que Balaam, fillo de Beor, respondeulle desde Xitim ata Guilgal; que vós que coñeza a xustiza do Señor. 6:6 Con que me presentarei diante do Señor e me inclinei ante o alto Deus? irei diante del con holocaustos, con becerros dun ano vello? 6:7 Agradarase Xehová os milleiros de carneiros ou dez mil de ríos de petróleo? darei o meu primoxénito pola miña transgresión, o froito do meu corpo polo pecado da miña alma? 6:8 El mostrouche, home, o que é bo; e que esixe o Señor de ti, senón facer a xustiza, amar a misericordia e camiñar con humildade o teu Deus? 6:9 A voz do Señor clama á cidade, e o home de sabedoría verá o teu nome: escoitade a vara, e quen a designou. 6:10 ¿Hai aínda os tesouros da maldade na casa dos impíos? e a escasa medida que é abominable? 6:11 Contareinos puros coas balanzas malvadas e coa bolsa de pesos enganosos? 6:12 Porque os seus ricos están cheos de violencia, e os habitantes deles falaron mentiras, e a súa lingua é enganosa na súa boca. 6:13 Por iso tamén te enfermarei ao golpearte, ao facerte desolado polos teus pecados. 6:14 Comerás, pero non te saciarás; e o teu derrubamento será dentro no medio de ti; e agarrarás, pero non librarás; e o que ti entregas entregareino á espada. 6:15 Sementarás, pero non segarás; pisarás as olivas, pero non te unxirás con aceite; e viño doce, pero non beber viño. 6:16 Porque os estatutos de Omri son gardados, e todas as obras da casa de Acab, e andades nos seus consellos; que che faga a desolación, e os seus habitantes un asubío: por iso farédelo soportar o oprobio do meu pobo.