Mateo
14:1 Naquel tempo o tetrarca Herodes soubo da fama de Xesús,
14:2 E díxolles aos seus servos: "Este é Xoán o Bautista; el resucitou de
os mortos; e polo tanto, as obras poderosas móstranse nel.
14:3 Porque Herodes prendera a Xoán, prenderao e metelo no cárcere
por Herodías, a muller do seu irmán Filipe.
14:4 Porque Xoán díxolle: "Non che é lícito tela.
14:5 E cando quixo matalo, temía a multitude,
porque o consideraban profeta.
14:6 Pero cando se cumpría o aniversario de Herodes, a filla de Herodías bailou
diante deles, e gustou a Herodes.
14:7 Entón prometeu con xuramento darlle todo o que ela pedise.
14:8 E ela, sendo instruída antes da súa nai, dixo: Dáme aquí Xoán
Cabeza de Bautista nun cargador.
14:9 E o rei estaba arrepentido; con todo, polo xuramento e os que
sentou con el á comida, mandou que lle deran.
14:10 E mandou decapitar a Xoán no cárcere.
14:11 E trouxéronlle a cabeza nun taboleiro e déronlle á moza, e ela
trouxollo á súa nai.
14:12 E chegaron os seus discípulos, levaron o corpo, enterrárono e foron
e díxolle a Xesús.
14:13 Cando Xesús soubo diso, marchou de alí en barco a un lugar deserto
á parte: e o pobo, cando o soubo, seguírono a pé
fóra das cidades.
14:14 E saíu Xesús, viu unha gran multitude, e emocionouse
compaixón cara a eles, e curou os seus enfermos.
14:15 E cando foi a noite, os seus discípulos achegáronse a el, dicíndolle: Este é un
lugar deserto, e o tempo xa pasou; despide a multitude, iso
poden ir ás aldeas e mercar alimentos.
14:16 Pero Xesús díxolles: "Non necesitan marchar; dádelles de comer.
14:17 E dixéronlle: "Non temos aquí máis que cinco pans e dous peixes".
14:18 El dixo: "Tráeme aquí".
14:19 E mandou á xente que se sentara na herba e colleu o
cinco pans e os dous peixes, e mirando cara ao ceo, bendiciu,
e partiu, e deu os pans aos seus discípulos, e os discípulos a
a multitude.
14:20 E todos comeron e quedaron fartos, e colleron dos anacos
que quedaron doce cestos cheos.
14:21 E os que comeran eran uns cinco mil homes, ademais de mulleres e
nenos.
14:22 E enseguida Xesús obrigou aos seus discípulos a subirse a un barco, e
para ir diante del para o outro lado, mentres el despediu á multitude.
14:23 E despois de despedir á xente, subiu á montaña
aparte para rezar: e cando chegou a noite, estaba alí só.
14:24 Pero o barco estaba agora no medio do mar, abatido polas ondas;
o vento era contrario.
14:25 E á cuarta vigilia da noite foi Xesús cara a eles, andando
o mar.
14:26 E cando os discípulos o viron camiñando sobre o mar, turáronse:
dicindo: É un espírito; e berraron de medo.
14:27 Pero enseguida faloulles Xesús, dicindo: Anímate; é
eu; non teñas medo.
14:28 E Pedro respondeulle: "Señor, se es ti, dime que veña
ti na auga.
14:29 E dixo: "Ven. E cando Pedro baixou do barco, el
camiñaba sobre a auga, para ir a Xesús.
14:30 Pero cando viu o vento forte, tivo medo; e comezando a
afundiuse, berrou, dicindo: Señor, sálvame.
14:31 E inmediatamente Xesús estendeu a man, colleuno e dixo:
a el: Ó de pouca fe, por que dubidaches?
14:32 E cando entraron no barco, cesou o vento.
14:33 Entón os que estaban no barco viñeron e adoraron a el, dicindo:
verdade, ti es o Fillo de Deus.
14:34 E cando pasaron, chegaron á terra de Genesaret.
14:35 E cando os homes daquel lugar souberon del, enviaron para fóra
toda aquela terra ao redor, e trouxolle todo o que había
enfermo;
14:36 E rogáronlle que só puidesen tocar o bordo da súa vestimenta: e
cantos se tocaron quedaron perfectamente enteiros.