Mateo 14:1 Naquel tempo o tetrarca Herodes soubo da fama de Xesús, 14:2 E díxolles aos seus servos: "Este é Xoán o Bautista; el resucitou de os mortos; e polo tanto, as obras poderosas móstranse nel. 14:3 Porque Herodes prendera a Xoán, prenderao e metelo no cárcere por Herodías, a muller do seu irmán Filipe. 14:4 Porque Xoán díxolle: "Non che é lícito tela. 14:5 E cando quixo matalo, temía a multitude, porque o consideraban profeta. 14:6 Pero cando se cumpría o aniversario de Herodes, a filla de Herodías bailou diante deles, e gustou a Herodes. 14:7 Entón prometeu con xuramento darlle todo o que ela pedise. 14:8 E ela, sendo instruída antes da súa nai, dixo: Dáme aquí Xoán Cabeza de Bautista nun cargador. 14:9 E o rei estaba arrepentido; con todo, polo xuramento e os que sentou con el á comida, mandou que lle deran. 14:10 E mandou decapitar a Xoán no cárcere. 14:11 E trouxéronlle a cabeza nun taboleiro e déronlle á moza, e ela trouxollo á súa nai. 14:12 E chegaron os seus discípulos, levaron o corpo, enterrárono e foron e díxolle a Xesús. 14:13 Cando Xesús soubo diso, marchou de alí en barco a un lugar deserto á parte: e o pobo, cando o soubo, seguírono a pé fóra das cidades. 14:14 E saíu Xesús, viu unha gran multitude, e emocionouse compaixón cara a eles, e curou os seus enfermos. 14:15 E cando foi a noite, os seus discípulos achegáronse a el, dicíndolle: Este é un lugar deserto, e o tempo xa pasou; despide a multitude, iso poden ir ás aldeas e mercar alimentos. 14:16 Pero Xesús díxolles: "Non necesitan marchar; dádelles de comer. 14:17 E dixéronlle: "Non temos aquí máis que cinco pans e dous peixes". 14:18 El dixo: "Tráeme aquí". 14:19 E mandou á xente que se sentara na herba e colleu o cinco pans e os dous peixes, e mirando cara ao ceo, bendiciu, e partiu, e deu os pans aos seus discípulos, e os discípulos a a multitude. 14:20 E todos comeron e quedaron fartos, e colleron dos anacos que quedaron doce cestos cheos. 14:21 E os que comeran eran uns cinco mil homes, ademais de mulleres e nenos. 14:22 E enseguida Xesús obrigou aos seus discípulos a subirse a un barco, e para ir diante del para o outro lado, mentres el despediu á multitude. 14:23 E despois de despedir á xente, subiu á montaña aparte para rezar: e cando chegou a noite, estaba alí só. 14:24 Pero o barco estaba agora no medio do mar, abatido polas ondas; o vento era contrario. 14:25 E á cuarta vigilia da noite foi Xesús cara a eles, andando o mar. 14:26 E cando os discípulos o viron camiñando sobre o mar, turáronse: dicindo: É un espírito; e berraron de medo. 14:27 Pero enseguida faloulles Xesús, dicindo: Anímate; é eu; non teñas medo. 14:28 E Pedro respondeulle: "Señor, se es ti, dime que veña ti na auga. 14:29 E dixo: "Ven. E cando Pedro baixou do barco, el camiñaba sobre a auga, para ir a Xesús. 14:30 Pero cando viu o vento forte, tivo medo; e comezando a afundiuse, berrou, dicindo: Señor, sálvame. 14:31 E inmediatamente Xesús estendeu a man, colleuno e dixo: a el: Ó de pouca fe, por que dubidaches? 14:32 E cando entraron no barco, cesou o vento. 14:33 Entón os que estaban no barco viñeron e adoraron a el, dicindo: verdade, ti es o Fillo de Deus. 14:34 E cando pasaron, chegaron á terra de Genesaret. 14:35 E cando os homes daquel lugar souberon del, enviaron para fóra toda aquela terra ao redor, e trouxolle todo o que había enfermo; 14:36 E rogáronlle que só puidesen tocar o bordo da súa vestimenta: e cantos se tocaron quedaron perfectamente enteiros.