Xosué
20:1 Tamén o Señor falou a Xosué, dicindo:
20:2 Fálalles aos fillos de Israel: Deseñadvos cidades de
refuxio, do que vos falei pola man de Moisés:
20:3 Para que o asasino que mate a alguén sen darse conta e sen querelo
fuxe alí: e eles serán o teu refuxio contra o vingador do sangue.
20:4 E cando o que foxe a unha desas cidades, estará no
entrando pola porta da cidade, e declarará a súa causa no
oídos dos anciáns daquela cidade, levarano á cidade
e dálle un lugar para que habite entre eles.
20:5 E se o vingador do sangue o persegue, non o farán
entrega o asasino na súa man; porque golpeou o seu veciño
sen querelo, e non o odiaba antes.
20:6 E habitará nesa cidade ata que se poña diante da congregación
para o xuízo, e ata a morte do sumo sacerdote que ha de estar
naqueles días: entón o asasino volverá e virá á súa propia cidade,
e á súa propia casa, á cidade da que fuxiu.
20:7 E designaron a Cedes en Galilea no monte de Neftalí, e a Xequem en
monte de Efraín e Quiriatarba, que é Hebrón, no monte de
Xudá.
20:8 E ao outro lado do Xordán, xunto a Iericó, cara ao leste, asignaron a Bezer
o deserto na chaira da tribo de Rubén, e Ramot dentro
Galaad da tribo de Gad, e Golán en Basán da tribo de
Manasés.
20:9 Estas foron as cidades designadas para todos os fillos de Israel e para
o forasteiro que habita entre eles, aquel que mata a alguén
a persoa sen darse conta pode fuxir alí e non morrer pola man do
vingador do sangue, ata que se presentou diante da congregación.