Xosué 20:1 Tamén o Señor falou a Xosué, dicindo: 20:2 Fálalles aos fillos de Israel: Deseñadvos cidades de refuxio, do que vos falei pola man de Moisés: 20:3 Para que o asasino que mate a alguén sen darse conta e sen querelo fuxe alí: e eles serán o teu refuxio contra o vingador do sangue. 20:4 E cando o que foxe a unha desas cidades, estará no entrando pola porta da cidade, e declarará a súa causa no oídos dos anciáns daquela cidade, levarano á cidade e dálle un lugar para que habite entre eles. 20:5 E se o vingador do sangue o persegue, non o farán entrega o asasino na súa man; porque golpeou o seu veciño sen querelo, e non o odiaba antes. 20:6 E habitará nesa cidade ata que se poña diante da congregación para o xuízo, e ata a morte do sumo sacerdote que ha de estar naqueles días: entón o asasino volverá e virá á súa propia cidade, e á súa propia casa, á cidade da que fuxiu. 20:7 E designaron a Cedes en Galilea no monte de Neftalí, e a Xequem en monte de Efraín e Quiriatarba, que é Hebrón, no monte de Xudá. 20:8 E ao outro lado do Xordán, xunto a Iericó, cara ao leste, asignaron a Bezer o deserto na chaira da tribo de Rubén, e Ramot dentro Galaad da tribo de Gad, e Golán en Basán da tribo de Manasés. 20:9 Estas foron as cidades designadas para todos os fillos de Israel e para o forasteiro que habita entre eles, aquel que mata a alguén a persoa sen darse conta pode fuxir alí e non morrer pola man do vingador do sangue, ata que se presentou diante da congregación.