Xosué 4:1 E aconteceu que cando todo o pobo estaba limpo pasou o Xordán, que o Señor falou a Xosué, dicindo: 4:2 Saca do pobo doce homes, de cada tribo un home. 4:3 E mandades, dicindo: Sacade de aquí do medio do Xordán. fóra do lugar onde os pés dos sacerdotes estaban firmes, doce pedras e levaredes convosco e deixalos no lugar de aloxamento, onde hospedarás esta noite. 4:4 Entón Xosué chamou aos doce homes que tiña preparados dos fillos de Israel, de cada tribo un home: 4:5 E Xosué díxolles: "Pasade diante da arca do Señor, o voso Deus". no medio do Xordán, e levade cada un de vós unha pedra sobre o seu ombreiro, segundo o número das tribos dos fillos de Israel: 4:6 Para que isto sexa un sinal entre vós, que cando os vosos fillos lle pidan os pais no futuro, dicindo: Que queredes dicir con estas pedras? 4:7 Entón responderedes: Que as augas do Xordán foron cortadas antes a arca da alianza do Señor; cando pasou sobre Xordania, o as augas do Xordán foron cortadas, e estas pedras serán como recordo para os fillos de Israel para sempre. 4:8 E os fillos de Israel fixeron así como mandou Xosué, e levaron doce pedras do medio do Xordán, como falou o Señor a Xosué, segundo o número das tribos dos fillos de Israel e levounos consigo ata o lugar onde se aloxaban e deitáronse eles alí abaixo. 4:9 E Xosué puxo doce pedras no medio do Xordán, no lugar onde estaban os pés dos sacerdotes que levaban a arca da alianza: e están alí ata hoxe. 4:10 Porque os sacerdotes que levaban a arca estaban de pé no medio do Xordán, ata rematou todo o que o Señor mandou a Xosué que lle falase pobo, segundo todo o que Moisés mandou a Xosué: e o pobo apresurado e pasou por riba. 4:11 E sucedeu que, cando todo o pobo estaba limpo, pasou pasaron a arca do Señor e os sacerdotes diante do persoas. 4:12 E os fillos de Rubén, os fillos de Gad e a metade da tribo de Manasés, pasou armado diante dos fillos de Israel, como Moisés faloulles: 4:13 Uns corenta mil preparados para a guerra pasaron diante do Señor batalla, ata as chairas de Xericó. 4:14 Naquel día o Señor engrandeceu a Xosué ante os ollos de todo Israel; e temíronlle, como temían a Moisés, todos os días da súa vida. 4:15 E o Señor falou a Xosué, dicindo: 4:16 Manda aos sacerdotes que levan a arca do testemuño que veñan fóra de Xordania. 4:17 Xa que logo, Xosué mandou aos sacerdotes: "Said Xordania. 4:18 E aconteceu, cando os sacerdotes que levaban a arca da alianza do Señor subiron de medio do Xordán, e as plantas de os pés dos sacerdotes foron elevados ata a terra seca, que as augas de O Xordán volveu ao seu lugar e fluíu por todas as súas beiras, coma eles fixera antes. 4:19 E o pobo saíu do Xordán o décimo día do primeiro mes, e acampou en Guilgal, no límite oriental de Xericó. 4:20 E as doce pedras que sacaron do Xordán, plantou Xosué en Gilgal. 4:21 E faloulles aos fillos de Israel: "Cando os vosos fillos". preguntarán aos seus pais no futuro, dicindo: Que significan estas pedras? 4:22 Entón farás saber aos teus fillos, dicindo: Israel pasou por isto Xordania en terra seca. 4:23 Porque o Señor, o teu Deus, secou diante de ti as augas do Xordán, ata que pasarades, como fixo o Señor, o voso Deus, co mar Vermello, que secou diante de nós, ata que pasamos: 4:24 Para que todos os pobos da terra coñezan a man do Señor, que é poderoso: para que teñades medo ao Señor, o voso Deus, para sempre.