Xosué
4:1 E aconteceu que cando todo o pobo estaba limpo pasou o Xordán,
que o Señor falou a Xosué, dicindo:
4:2 Saca do pobo doce homes, de cada tribo un home.
4:3 E mandades, dicindo: Sacade de aquí do medio do Xordán.
fóra do lugar onde os pés dos sacerdotes estaban firmes, doce pedras e
levaredes convosco e deixalos no lugar de aloxamento,
onde hospedarás esta noite.
4:4 Entón Xosué chamou aos doce homes que tiña preparados dos fillos
de Israel, de cada tribo un home:
4:5 E Xosué díxolles: "Pasade diante da arca do Señor, o voso Deus".
no medio do Xordán, e levade cada un de vós unha pedra sobre
o seu ombreiro, segundo o número das tribos dos fillos de
Israel:
4:6 Para que isto sexa un sinal entre vós, que cando os vosos fillos lle pidan
os pais no futuro, dicindo: Que queredes dicir con estas pedras?
4:7 Entón responderedes: Que as augas do Xordán foron cortadas antes
a arca da alianza do Señor; cando pasou sobre Xordania, o
as augas do Xordán foron cortadas, e estas pedras serán como recordo
para os fillos de Israel para sempre.
4:8 E os fillos de Israel fixeron así como mandou Xosué, e levaron
doce pedras do medio do Xordán, como falou o Señor a Xosué,
segundo o número das tribos dos fillos de Israel e
levounos consigo ata o lugar onde se aloxaban e deitáronse
eles alí abaixo.
4:9 E Xosué puxo doce pedras no medio do Xordán, no lugar
onde estaban os pés dos sacerdotes que levaban a arca da alianza:
e están alí ata hoxe.
4:10 Porque os sacerdotes que levaban a arca estaban de pé no medio do Xordán, ata
rematou todo o que o Señor mandou a Xosué que lle falase
pobo, segundo todo o que Moisés mandou a Xosué: e o pobo
apresurado e pasou por riba.
4:11 E sucedeu que, cando todo o pobo estaba limpo, pasou
pasaron a arca do Señor e os sacerdotes diante do
persoas.
4:12 E os fillos de Rubén, os fillos de Gad e a metade da tribo
de Manasés, pasou armado diante dos fillos de Israel, como Moisés
faloulles:
4:13 Uns corenta mil preparados para a guerra pasaron diante do Señor
batalla, ata as chairas de Xericó.
4:14 Naquel día o Señor engrandeceu a Xosué ante os ollos de todo Israel; e
temíronlle, como temían a Moisés, todos os días da súa vida.
4:15 E o Señor falou a Xosué, dicindo:
4:16 Manda aos sacerdotes que levan a arca do testemuño que veñan
fóra de Xordania.
4:17 Xa que logo, Xosué mandou aos sacerdotes: "Said
Xordania.
4:18 E aconteceu, cando os sacerdotes que levaban a arca da alianza
do Señor subiron de medio do Xordán, e as plantas de
os pés dos sacerdotes foron elevados ata a terra seca, que as augas de
O Xordán volveu ao seu lugar e fluíu por todas as súas beiras, coma eles
fixera antes.
4:19 E o pobo saíu do Xordán o décimo día do primeiro
mes, e acampou en Guilgal, no límite oriental de Xericó.
4:20 E as doce pedras que sacaron do Xordán, plantou Xosué
en Gilgal.
4:21 E faloulles aos fillos de Israel: "Cando os vosos fillos".
preguntarán aos seus pais no futuro, dicindo: Que significan estas pedras?
4:22 Entón farás saber aos teus fillos, dicindo: Israel pasou por isto
Xordania en terra seca.
4:23 Porque o Señor, o teu Deus, secou diante de ti as augas do Xordán,
ata que pasarades, como fixo o Señor, o voso Deus, co mar Vermello,
que secou diante de nós, ata que pasamos:
4:24 Para que todos os pobos da terra coñezan a man do Señor, que
é poderoso: para que teñades medo ao Señor, o voso Deus, para sempre.