Xonás 1:1 A palabra do Señor foi a Xonás, fillo de Amitai, dicindo: 1:2 Levántate, vai a Nínive, esa gran cidade, e clama contra ela; para os seus a maldade xurdiu diante de min. 1:3 Pero Xonás levantouse para fuxir a Tarsis da presenza do Señor. e baixou a Iope; e atopou un barco que ía a Tarsis: así el pagou a súa tarifa e baixou nela para ir con eles Tarsis da presenza do Señor. 1:4 Pero o Señor lanzou un gran vento no mar, e houbo un poderoso tempestade no mar, de xeito que o barco estaba coma se rompese. 1:5 Entón os mariñeiros tiveron medo, e cada un clamaba ao seu deus, e botaba ao mar as mercadorías que había na nave para alixeirala deles. Pero Jonás descendeu aos costados do barco; e deitado, e estaba profundamente durmido. 1:6 Entón o xefe do barco achegouse a el e díxolle: "Que queres dicir, oh ¿durmiente? Levántate, chama ao teu Deus, se é que Deus pensa en nós, que non perecemos. 1:7 E dixéronlle cada un ao seu compañeiro: "Ven, tiramos a sorte podemos saber por cuxa causa este mal está sobre nós. Así que sortearon, e a sorte recaeu sobre Jonás. 1:8 Entón eles dixéronlle: Díganos, rogámosche, por cuxa causa este o mal está sobre nós; Cal é a túa ocupación? e ti de onde ven? que é o teu país? e ti de que xente es? 1:9 E díxolles: "Eu son hebreo; e temo ao Señor, o Deus de o ceo, que fixo o mar e a terra seca. 1:10 Entón os homes tiveron moito medo e dixéronlle: "Por que tes feito isto? Porque os homes sabían que fuxía da presenza do Señor, porque lles dixera. 1:11 Entón dixéronlle: Que che faremos para que o mar sexa tranquilos para nós? pois o mar traballaba, e era tempestuoso. 1:12 E díxolles: Levádeme e bótame ao mar. así calmaravos o mar, porque sei que por min é grande tempestade está sobre ti. 1:13 Con todo, os homes remaron duro para traelo á terra; pero podían non: porque o mar traballou, e foi tempestuoso contra eles. 1:14 Por iso clamaron a Xehová e dixéronche: "Señor, rogámosche. rogámosche, non perezamos pola vida deste home, e non nos deitemos nós sangue inocente: porque ti, Señor, fixeches o que che apetecía. 1:15 Así que levaron a Xonás e arroxárono ao mar e ao mar cesou da súa furia. 1:16 Entón os homes temían moito ao Señor e ofreceron un sacrificio o Señor e fixo votos. 1:17 Xa o Señor tiña preparado un gran peixe para tragar a Xonás. E Jonás estivo no ventre do peixe tres días e tres noites.