Xonás
1:1 A palabra do Señor foi a Xonás, fillo de Amitai, dicindo:
1:2 Levántate, vai a Nínive, esa gran cidade, e clama contra ela; para os seus
a maldade xurdiu diante de min.
1:3 Pero Xonás levantouse para fuxir a Tarsis da presenza do Señor.
e baixou a Iope; e atopou un barco que ía a Tarsis: así el
pagou a súa tarifa e baixou nela para ir con eles
Tarsis da presenza do Señor.
1:4 Pero o Señor lanzou un gran vento no mar, e houbo un poderoso
tempestade no mar, de xeito que o barco estaba coma se rompese.
1:5 Entón os mariñeiros tiveron medo, e cada un clamaba ao seu deus, e
botaba ao mar as mercadorías que había na nave para alixeirala
deles. Pero Jonás descendeu aos costados do barco; e deitado,
e estaba profundamente durmido.
1:6 Entón o xefe do barco achegouse a el e díxolle: "Que queres dicir, oh
¿durmiente? Levántate, chama ao teu Deus, se é que Deus pensa en nós,
que non perecemos.
1:7 E dixéronlle cada un ao seu compañeiro: "Ven, tiramos a sorte
podemos saber por cuxa causa este mal está sobre nós. Así que sortearon, e
a sorte recaeu sobre Jonás.
1:8 Entón eles dixéronlle: Díganos, rogámosche, por cuxa causa este
o mal está sobre nós; Cal é a túa ocupación? e ti de onde ven? que
é o teu país? e ti de que xente es?
1:9 E díxolles: "Eu son hebreo; e temo ao Señor, o Deus de
o ceo, que fixo o mar e a terra seca.
1:10 Entón os homes tiveron moito medo e dixéronlle: "Por que tes
feito isto? Porque os homes sabían que fuxía da presenza do Señor,
porque lles dixera.
1:11 Entón dixéronlle: Que che faremos para que o mar sexa
tranquilos para nós? pois o mar traballaba, e era tempestuoso.
1:12 E díxolles: Levádeme e bótame ao mar. así
calmaravos o mar, porque sei que por min é grande
tempestade está sobre ti.
1:13 Con todo, os homes remaron duro para traelo á terra; pero podían
non: porque o mar traballou, e foi tempestuoso contra eles.
1:14 Por iso clamaron a Xehová e dixéronche: "Señor, rogámosche.
rogámosche, non perezamos pola vida deste home, e non nos deitemos
nós sangue inocente: porque ti, Señor, fixeches o que che apetecía.
1:15 Así que levaron a Xonás e arroxárono ao mar e ao mar
cesou da súa furia.
1:16 Entón os homes temían moito ao Señor e ofreceron un sacrificio
o Señor e fixo votos.
1:17 Xa o Señor tiña preparado un gran peixe para tragar a Xonás. E Jonás
estivo no ventre do peixe tres días e tres noites.