Xeremías
16:1 Tamén me veu a palabra do Señor, dicindo:
16:2 Non te tomarás muller, nin terás fillos nin
fillas neste lugar.
16:3 Porque así di o Señor sobre os fillos e as fillas
que nacen neste lugar, e sobre as súas nais que pariron
eles, e sobre os seus pais que os xeraron nesta terra;
16:4 Morrerán de mortes graves; non serán lamentados; nin
serán enterrados; pero serán como esterco sobre a cara do
terra: e serán consumidos pola espada e pola fame; e os seus
os cadáveres serán carne para as aves do ceo e para as bestas de
a terra.
16:5 Porque así di o Señor: Non entres tampouco na casa do loito
vaite a lamentalos nin a lamentalos: porque disto quitei a miña paz
pobo, di o Señor, mesmo a bondade e a misericordia.
16:6 Tanto os grandes como os pequenos morrerán nesta terra: non existirán
enterrados, nin os homes se lamentarán por eles, nin se cortarán nin se farán
calvos para eles:
16:7 Tampouco os homes se rasgarán por eles de loito, para consolalos
para os mortos; nin os homes lles darán a copa do consolo
beber para o seu pai ou para a súa nai.
16:8 Tampouco entrarás na casa do banquete para sentarte con eles
comer e beber.
16:9 Porque así di o Señor dos exércitos, o Deus de Israel: Velaquí, vou
fai que cese deste lugar aos teus ollos, e nos teus días, o
voz de alegría e voz de alegría, voz do noivo,
e a voz da noiva.
16:10 E acontecerá que cando lle mostres a este pobo todo isto
palabras, e diránche: Por que dixo o Señor
todo este gran mal contra nós? ou cal é a nosa iniquidade? ou cal é o noso
pecado que cometemos contra o Señor, noso Deus?
16:11 Entón diráslles: Porque vosos pais me abandonaron.
di o Señor, e seguiron detrás doutros deuses e servironlles.
e adoréronme, e abandonáronme e non gardaron o meu
lei;
16:12 E fixeches peor que os teus pais; pois, velaquí, andades todos
segundo a imaxinación do seu mal corazón, para que non fagan caso
eu:
16:13 Por iso, vouvos botar desta terra a unha terra que non coñecedes.
nin vós nin os vosos pais; e alí serviredes a outros deuses día e
noite; onde non che farei favor.
16:14 Por iso, velaquí, veñen días, di o Señor, en que xa non haberá
dise: Vive o Señor, que sacou de Israel aos fillos de Israel
a terra de Exipto;
16:15 Pero: Vive o Señor, que fixo subir aos fillos de Israel da terra
terra do norte e de todas as terras a onde os expulsara:
e traereinos de novo á súa terra que lles dei
pais.
16:16 Velaquí, vou mandar buscar moitos pescadores, di o Señor, e eles
pescalos; e despois mandarei buscar moitos cazadores, e eles cazarán
de todos os montes, de todos os outeiros e dos buratos de
as rochas.
16:17 Porque os meus ollos están postos en todos os seus camiños: non están escondidos do meu rostro,
nin a súa iniquidade está oculta dos meus ollos.
16:18 E primeiro pagarei o dobre da súa iniquidade e do seu pecado; porque
contaminaron a miña terra, encheron coa miña herdanza
cadáveres das súas cousas detestables e abominables.
16:19 Señor, a miña fortaleza, a miña fortaleza e o meu refuxio no día de
aflición, os xentís virán a ti dende os extremos do
terra, e dirá: "Certamente os nosos pais herdaron a mentira, a vaidade,
e cousas nas que non hai lucro.
16:20 ¿Faríase un home deuses a si mesmo e non son deuses?
16:21 Polo tanto, velaquí, farei que saiban esta vez, vou facer
que coñezan a miña man e a miña forza; e saberán que o meu nome é
O SEÑOR.