Xeremías 16:1 Tamén me veu a palabra do Señor, dicindo: 16:2 Non te tomarás muller, nin terás fillos nin fillas neste lugar. 16:3 Porque así di o Señor sobre os fillos e as fillas que nacen neste lugar, e sobre as súas nais que pariron eles, e sobre os seus pais que os xeraron nesta terra; 16:4 Morrerán de mortes graves; non serán lamentados; nin serán enterrados; pero serán como esterco sobre a cara do terra: e serán consumidos pola espada e pola fame; e os seus os cadáveres serán carne para as aves do ceo e para as bestas de a terra. 16:5 Porque así di o Señor: Non entres tampouco na casa do loito vaite a lamentalos nin a lamentalos: porque disto quitei a miña paz pobo, di o Señor, mesmo a bondade e a misericordia. 16:6 Tanto os grandes como os pequenos morrerán nesta terra: non existirán enterrados, nin os homes se lamentarán por eles, nin se cortarán nin se farán calvos para eles: 16:7 Tampouco os homes se rasgarán por eles de loito, para consolalos para os mortos; nin os homes lles darán a copa do consolo beber para o seu pai ou para a súa nai. 16:8 Tampouco entrarás na casa do banquete para sentarte con eles comer e beber. 16:9 Porque así di o Señor dos exércitos, o Deus de Israel: Velaquí, vou fai que cese deste lugar aos teus ollos, e nos teus días, o voz de alegría e voz de alegría, voz do noivo, e a voz da noiva. 16:10 E acontecerá que cando lle mostres a este pobo todo isto palabras, e diránche: Por que dixo o Señor todo este gran mal contra nós? ou cal é a nosa iniquidade? ou cal é o noso pecado que cometemos contra o Señor, noso Deus? 16:11 Entón diráslles: Porque vosos pais me abandonaron. di o Señor, e seguiron detrás doutros deuses e servironlles. e adoréronme, e abandonáronme e non gardaron o meu lei; 16:12 E fixeches peor que os teus pais; pois, velaquí, andades todos segundo a imaxinación do seu mal corazón, para que non fagan caso eu: 16:13 Por iso, vouvos botar desta terra a unha terra que non coñecedes. nin vós nin os vosos pais; e alí serviredes a outros deuses día e noite; onde non che farei favor. 16:14 Por iso, velaquí, veñen días, di o Señor, en que xa non haberá dise: Vive o Señor, que sacou de Israel aos fillos de Israel a terra de Exipto; 16:15 Pero: Vive o Señor, que fixo subir aos fillos de Israel da terra terra do norte e de todas as terras a onde os expulsara: e traereinos de novo á súa terra que lles dei pais. 16:16 Velaquí, vou mandar buscar moitos pescadores, di o Señor, e eles pescalos; e despois mandarei buscar moitos cazadores, e eles cazarán de todos os montes, de todos os outeiros e dos buratos de as rochas. 16:17 Porque os meus ollos están postos en todos os seus camiños: non están escondidos do meu rostro, nin a súa iniquidade está oculta dos meus ollos. 16:18 E primeiro pagarei o dobre da súa iniquidade e do seu pecado; porque contaminaron a miña terra, encheron coa miña herdanza cadáveres das súas cousas detestables e abominables. 16:19 Señor, a miña fortaleza, a miña fortaleza e o meu refuxio no día de aflición, os xentís virán a ti dende os extremos do terra, e dirá: "Certamente os nosos pais herdaron a mentira, a vaidade, e cousas nas que non hai lucro. 16:20 ¿Faríase un home deuses a si mesmo e non son deuses? 16:21 Polo tanto, velaquí, farei que saiban esta vez, vou facer que coñezan a miña man e a miña forza; e saberán que o meu nome é O SEÑOR.