Xeremías 13:1 Así me díxome o Señor: Vai e colle un cinto de liño e pono. sobre os teus lombos e non o metes na auga. 13:2 Entón collín un cinto segundo a palabra de Xehová, e puxenme lombos. 13:3 E a palabra do Señor veume por segunda vez, dicindo: 13:4 Colle o cinto que tes, que está sobre os teus lombos, e érguese. vai ao Éufrates e escóndeo alí nun burato da rocha. 13:5 Entón fun e escondeino á beira do Éufrates, como o Señor me mandou. 13:6 Despois de moitos días, o Señor díxome: Levántate. vai ao Éufrates e toma de alí o cinto que che mandei para esconderse alí. 13:7 Entón fun ata o Éufrates, cavei e colleu o cinto do lugar. onde o agochara: e, velaquí, o cinto estaba estropeado, era rendible para nada. 13:8 Entón a palabra do Señor veu a min, dicindo: 13:9 Así di Xehová: Deste xeito estropearei o orgullo de Xudá. e o gran orgullo de Xerusalén. 13:10 Este pobo malvado, que se nega a escoitar as miñas palabras, que anda no imaxinación do seu corazón, e andar detrás doutros deuses, para servilos, e adoralos, será como este cinto, que é bo para nada. 13:11 Porque como o cinto se pega aos lombos dun home, así fixen únete a min toda a casa de Israel e toda a casa de Xudá, di o Señor; para que fosen para min un pobo e un nome, e por eloxio e por gloria, pero non quixeron escoitar. 13:12 Por iso falaráslles esta palabra; Así di o Señor Deus de Israel: Toda botella encherase de viño, e dirán a ti: Non sabemos con certeza que toda botella se encherá con viño? 13:13 Entón diráslles: Así di o Señor: Velaquí, vou encher todos os habitantes desta terra, ata os reis que se sentan sobre a de David trono, e os sacerdotes, e os profetas, e todos os habitantes de Xerusalén, con borracheira. 13:14 E batereinos uns contra outros, ata os pais e os fillos xuntos, di o Señor: Non me compadecerei, nin perdonarei nin terei misericordia, pero destrúeos. 13:15 Escoitade e prestade oído; non te enorgulleces, porque o Señor falou. 13:16 Dá gloria ao Señor, o teu Deus, antes de que cause as tebras e antes os teus pés tropezan coas montañas escuras e, mentres buscas a luz, convérteo na sombra da morte, e converteo na escuridade. 13:17 Pero se non o escoitades, a miña alma chorará polo voso en lugares secretos orgullo; e o meu ollo chorará e chorará con bágoas, porque o rabaño do Señor é levado cativo. 13:18 Dille ao rei e á raíña: Humillade, sentádevos, porque descenderán os teus principados, ata a coroa da túa gloria. 13:19 As cidades do sur estarán pechadas, e ninguén as abrirá. Xudá será levado todo cativo, será todo levado cativo. 13:20 Levanta os teus ollos e mira os que veñen do norte: onde está o rabaño que che foi dado, o teu fermoso rabaño? 13:21 Que dirás cando te castigue? pois ti lles ensinaches para ser capitáns e como xefe de vós: non vos tomarán as tristezas, como unha muller de parto? 13:22 E se dis no teu corazón: Por que me veñen estas cousas? Para a grandeza da túa iniquidade son descubertas as túas saias e os teus tacóns feito espido. 13:23 Poderá o etíope cambiar a súa pel, ou o leopardo as súas manchas? entón podes tamén fagan o ben, que están afeitos a facer o mal. 13:24 Por iso, esparexeinos coma o restrollo que pasa pola beira vento do deserto. 13:25 Esta é a túa sorte, a parte das túas medidas de min, di o Señor; porque esqueciches de min e confiaste na mentira. 13:26 Por iso descubrirei as túas saias sobre o teu rostro, para que a túa vergoña poida aparecer. 13:27 Vin os teus adulterios e os teus relinchos, a lascivia dos teus prostitución e as túas abominacións nos montes do campo. Ai de ti, Xerusalén! non serás limpo? cando será unha vez?