Xeremías
13:1 Así me díxome o Señor: Vai e colle un cinto de liño e pono.
sobre os teus lombos e non o metes na auga.
13:2 Entón collín un cinto segundo a palabra de Xehová, e puxenme
lombos.
13:3 E a palabra do Señor veume por segunda vez, dicindo:
13:4 Colle o cinto que tes, que está sobre os teus lombos, e érguese.
vai ao Éufrates e escóndeo alí nun burato da rocha.
13:5 Entón fun e escondeino á beira do Éufrates, como o Señor me mandou.
13:6 Despois de moitos días, o Señor díxome: Levántate.
vai ao Éufrates e toma de alí o cinto que che mandei
para esconderse alí.
13:7 Entón fun ata o Éufrates, cavei e colleu o cinto do lugar.
onde o agochara: e, velaquí, o cinto estaba estropeado, era
rendible para nada.
13:8 Entón a palabra do Señor veu a min, dicindo:
13:9 Así di Xehová: Deste xeito estropearei o orgullo de Xudá.
e o gran orgullo de Xerusalén.
13:10 Este pobo malvado, que se nega a escoitar as miñas palabras, que anda no
imaxinación do seu corazón, e andar detrás doutros deuses, para servilos,
e adoralos, será como este cinto, que é bo para
nada.
13:11 Porque como o cinto se pega aos lombos dun home, así fixen
únete a min toda a casa de Israel e toda a casa de Xudá,
di o Señor; para que fosen para min un pobo e un nome,
e por eloxio e por gloria, pero non quixeron escoitar.
13:12 Por iso falaráslles esta palabra; Así di o Señor Deus
de Israel: Toda botella encherase de viño, e dirán
a ti: Non sabemos con certeza que toda botella se encherá
con viño?
13:13 Entón diráslles: Así di o Señor: Velaquí, vou encher
todos os habitantes desta terra, ata os reis que se sentan sobre a de David
trono, e os sacerdotes, e os profetas, e todos os habitantes de
Xerusalén, con borracheira.
13:14 E batereinos uns contra outros, ata os pais e os fillos
xuntos, di o Señor: Non me compadecerei, nin perdonarei nin terei misericordia,
pero destrúeos.
13:15 Escoitade e prestade oído; non te enorgulleces, porque o Señor falou.
13:16 Dá gloria ao Señor, o teu Deus, antes de que cause as tebras e antes
os teus pés tropezan coas montañas escuras e, mentres buscas a luz,
convérteo na sombra da morte, e converteo na escuridade.
13:17 Pero se non o escoitades, a miña alma chorará polo voso en lugares secretos
orgullo; e o meu ollo chorará e chorará con bágoas, porque
o rabaño do Señor é levado cativo.
13:18 Dille ao rei e á raíña: Humillade, sentádevos, porque
descenderán os teus principados, ata a coroa da túa gloria.
13:19 As cidades do sur estarán pechadas, e ninguén as abrirá.
Xudá será levado todo cativo, será todo
levado cativo.
13:20 Levanta os teus ollos e mira os que veñen do norte: onde está
o rabaño que che foi dado, o teu fermoso rabaño?
13:21 Que dirás cando te castigue? pois ti lles ensinaches
para ser capitáns e como xefe de vós: non vos tomarán as tristezas, como
unha muller de parto?
13:22 E se dis no teu corazón: Por que me veñen estas cousas? Para
a grandeza da túa iniquidade son descubertas as túas saias e os teus tacóns
feito espido.
13:23 Poderá o etíope cambiar a súa pel, ou o leopardo as súas manchas? entón podes
tamén fagan o ben, que están afeitos a facer o mal.
13:24 Por iso, esparexeinos coma o restrollo que pasa pola beira
vento do deserto.
13:25 Esta é a túa sorte, a parte das túas medidas de min, di o Señor;
porque esqueciches de min e confiaste na mentira.
13:26 Por iso descubrirei as túas saias sobre o teu rostro, para que a túa vergoña poida
aparecer.
13:27 Vin os teus adulterios e os teus relinchos, a lascivia dos teus
prostitución e as túas abominacións nos montes do campo. Ai de
ti, Xerusalén! non serás limpo? cando será unha vez?