Judith
3:1 Enviáronlle embaixadores para tratar de paz, dicindo:
3:2 Velaquí, nós, os servos de Nabucodonosor, o gran rei, deitamos diante
ti; úsanos como sexa ben aos teus ollos.
3:3 Velaquí as nosas casas, e todos os nosos lugares, e todos os nosos campos de trigo e
rabaños e gandos e todas as pousas das nosas tendas están diante da túa cara;
úsaos como che guste.
3:4 Velaquí, as nosas cidades e os seus habitantes son os teus servos;
ven e trata con eles como che pareza.
3:5 Entón os homes chegaron a Holofernes, e declaráronlle así.
3:6 Entón baixou cara á costa do mar, tanto el como o seu exército, e púxose
guarnicións nas cidades altas, e sacaron delas homes escollidos para axudalos.
3:7 Entón, eles e toda a contorna da contorna recibíronos con guirnaldas,
con bailes e con tambores.
3:8 Con todo, derrubou as súas fronteiras e talou as súas silveiras, porque el
decretara destruír a todos os deuses da terra, para que todas as nacións o fixeran
adorar só a Nabucodonosor, e que todas as linguas e tribos deberían chamar
sobre el como deus.
3:9 Tamén veu fronte a Esdraelón, preto de Xudea, fronte á
gran estreito de Xudea.
3:10 E acampou entre Geba e Escitópole, e alí quedou a
mes enteiro, para reunir todos os seus carros
exército.