Judith 3:1 Enviáronlle embaixadores para tratar de paz, dicindo: 3:2 Velaquí, nós, os servos de Nabucodonosor, o gran rei, deitamos diante ti; úsanos como sexa ben aos teus ollos. 3:3 Velaquí as nosas casas, e todos os nosos lugares, e todos os nosos campos de trigo e rabaños e gandos e todas as pousas das nosas tendas están diante da túa cara; úsaos como che guste. 3:4 Velaquí, as nosas cidades e os seus habitantes son os teus servos; ven e trata con eles como che pareza. 3:5 Entón os homes chegaron a Holofernes, e declaráronlle así. 3:6 Entón baixou cara á costa do mar, tanto el como o seu exército, e púxose guarnicións nas cidades altas, e sacaron delas homes escollidos para axudalos. 3:7 Entón, eles e toda a contorna da contorna recibíronos con guirnaldas, con bailes e con tambores. 3:8 Con todo, derrubou as súas fronteiras e talou as súas silveiras, porque el decretara destruír a todos os deuses da terra, para que todas as nacións o fixeran adorar só a Nabucodonosor, e que todas as linguas e tribos deberían chamar sobre el como deus. 3:9 Tamén veu fronte a Esdraelón, preto de Xudea, fronte á gran estreito de Xudea. 3:10 E acampou entre Geba e Escitópole, e alí quedou a mes enteiro, para reunir todos os seus carros exército.