Xuíces 17:1 Había un home do monte de Efraím, que se chamaba Miqueas. 17:2 E díxolle á súa nai: "Os mil centos siclos de prata foron quitados de ti, dos que maldiciches, e dos que falaches tamén os meus oídos, velaquí, a prata está comigo; Eu tomeino. E a súa nai dixo: Bendito sexas de Xehová, meu fillo. 17:3 E cando lle devolveu os milcentos siclos de prata nai, dixo a súa nai, a prata dediquei enteiramente ao Señor da miña man para o meu fillo, para facer unha imaxe gravada e unha imaxe fundida: agora polo tanto, vouche devolver. 17:4 Con todo, devolveulle o diñeiro á súa nai; e a súa nai levou dous cen siclos de prata, e deullos ao fundador, que fixo dela unha imaxe gravada e unha imaxe fundida: e estaban na casa de Miqueas. 17:5 E o home Miqueas tiña unha casa de deuses e fixo un efod e terafim. e consagrou un dos seus fillos, que chegou a ser o seu sacerdote. 17:6 Naqueles días non había rei en Israel, pero cada un facía o que tiña razón aos seus propios ollos. 17:7 E había un mozo de Belén de Xudá, da familia de Xudá, que era levita, e alí residía. 17:8 E o home saíu da cidade de Belén de Xudá para morar onde puido atopar un lugar: e chegou ao monte de Efraím á casa de Miqueas, mentres viaxaba. 17:9 E Miqueas díxolle: -"De onde viches? E el díxolle: Eu son un levita de Belén de Xudá, e vou vivir onde atope a lugar. 17:10 E Miqueas díxolle: "Queda comigo e sé para min un pai e un sacerdote, e dareiche dez siclos de prata ao ano, e a traxe de vestimenta e as túas víveres. Entón entrou o levita. 17:11 E o levita contentouse con morar co home; e o mozo estaba a el como un dos seus fillos. 17:12 E Miqueas consagrou o levita; e o mozo fíxose o seu sacerdote, e estivo na casa de Miqueas. 17:13 Entón Miqueas dixo: "Agora sei que o Señor me fará ben, xa que teño un levita ao meu sacerdote.