Xuíces
17:1 Había un home do monte de Efraím, que se chamaba Miqueas.
17:2 E díxolle á súa nai: "Os mil centos siclos de prata
foron quitados de ti, dos que maldiciches, e dos que falaches tamén
os meus oídos, velaquí, a prata está comigo; Eu tomeino. E a súa nai
dixo: Bendito sexas de Xehová, meu fillo.
17:3 E cando lle devolveu os milcentos siclos de prata
nai, dixo a súa nai, a prata dediquei enteiramente ao Señor
da miña man para o meu fillo, para facer unha imaxe gravada e unha imaxe fundida: agora
polo tanto, vouche devolver.
17:4 Con todo, devolveulle o diñeiro á súa nai; e a súa nai levou dous
cen siclos de prata, e deullos ao fundador, que fixo
dela unha imaxe gravada e unha imaxe fundida: e estaban na casa de
Miqueas.
17:5 E o home Miqueas tiña unha casa de deuses e fixo un efod e terafim.
e consagrou un dos seus fillos, que chegou a ser o seu sacerdote.
17:6 Naqueles días non había rei en Israel, pero cada un facía o que
tiña razón aos seus propios ollos.
17:7 E había un mozo de Belén de Xudá, da familia de Xudá,
que era levita, e alí residía.
17:8 E o home saíu da cidade de Belén de Xudá para morar
onde puido atopar un lugar: e chegou ao monte de Efraím á casa
de Miqueas, mentres viaxaba.
17:9 E Miqueas díxolle: -"De onde viches? E el díxolle: Eu son
un levita de Belén de Xudá, e vou vivir onde atope a
lugar.
17:10 E Miqueas díxolle: "Queda comigo e sé para min un pai e un
sacerdote, e dareiche dez siclos de prata ao ano, e a
traxe de vestimenta e as túas víveres. Entón entrou o levita.
17:11 E o levita contentouse con morar co home; e o mozo estaba
a el como un dos seus fillos.
17:12 E Miqueas consagrou o levita; e o mozo fíxose o seu sacerdote,
e estivo na casa de Miqueas.
17:13 Entón Miqueas dixo: "Agora sei que o Señor me fará ben, xa que teño
un levita ao meu sacerdote.