Xuíces 5:1 Entón Débora e Barac, fillo de Abinoam, cantaron aquel día, dicindo: 5:2 Louvade o Señor pola vinganza de Israel, cando o pobo está de vontade ofrecéronse. 5:3 Escoitade, reis; escoitade, príncipes; Eu, mesmo eu, lle cantarei SEÑOR; Cantarei loanza ao Señor Deus de Israel. 5:4 Señor, cando saías de Seir, cando saías do campo de Edom, a terra tremía, e os ceos caeron, as nubes tamén caeu auga. 5:5 Os montes derretéronse ante o Señor, o Sinaí desde antes o Señor Deus de Israel. 5:6 Nos tempos de Xamgar, fillo de Anat, nos tempos de Iael, o as estradas estaban desocupadas e os viaxeiros percorrían camiños secundarios. 5:7 Os habitantes das aldeas cesaron, cesaron en Israel, ata que que xurdín eu Débora, que xurdín nai en Israel. 5:8 Elixiron novos deuses; entón foi a guerra nas portas: había un escudo ou lanza vista entre corenta mil en Israel? 5:9 O meu corazón está cara aos gobernadores de Israel, que se ofreceron de boa gana entre a xente. Bendiga o Señor. 5:10 Fala, vós que montades sobre asnos brancos, vós que sentades no xuízo e andades por alí o camiño. 5:11 Os que son librados do ruído dos arqueiros nos lugares de tirando auga, alí ensaiarán os actos xustos do Señor, mesmo os xustos actúan cos habitantes das súas aldeas en Israel: entón o pobo do Señor baixará ás portas. 5:12 Desperta, esperta, Débora: esperta, esperta, pronuncia unha canción: érguese, Barac, e fai cativo o teu cativerio, fillo de Abinoam. 5:13 Entón fixo que o que quedase dominase sobre os nobres entre os pobo: o Señor fíxome dominar sobre os poderosos. 5:14 De Efraím había unha raíz contra Amalec; despois de ti, Benxamín, entre o teu pobo; de Maquir baixaron gobernadores, e saíron de Zabulón os que manexan a pluma do escritor. 5:15 E os príncipes de Isacar estaban con Débora; mesmo Isacar, e tamén Barac: foi enviado a pé ao val. Para as divisións de Rubén había grandes pensamentos de corazón. 5:16 Por que te quedas entre os arabaos, para escoitar os berros dos rabaños? Para as divisións de Rubén houbo grandes procuras corazón. 5:17 Galaad residía alén do Xordán: e por que Dan quedou nos barcos? Asher continuou na beira do mar, e quedou nas súas brechas. 5:18 Zabulón e Neftalí eran un pobo que puxo en perigo as súas vidas morte nos lugares altos do campo. 5:19 Os reis viñeron e loitaron, logo loitaron contra os reis de Canaán en Taanac por as augas de Meguido; non sacaron ganancias de diñeiro. 5:20 Loitaron dende o ceo; as estrelas nos seus rumbos loitaron contra Sísera. 5:21 O río de Quixón arrastrounos, aquel río antigo, o río Kishon. Ó miña alma, pisabas forzas. 5:22 Entón romperon as pezuñas dos cabalos por medio dos pransings, o pransings dos seus poderosos. 5:23 Maldice a Meroz, dixo o anxo do Señor, maldice amargamente o habitantes da mesma; porque non acudiron en auxilio do Señor, para a axuda do Señor contra os poderosos. 5:24 Bendita entre as mulleres será Iael, a muller de Heber o ceneo, bendita. estará por riba das mulleres na tenda. 5:25 El pediu auga, e ela deulle leite; ela sacou manteiga nun prato señorial. 5:26 Ela puxo a man no cravo, e a man dereita na dos obreiros martelo; e co martelo golpeou a Sísera, destrozoulle a cabeza, cando ela atravesara e atravesara as súas tempas. 5:27 Inclinouse aos seus pés, caeu, deitouse; aos seus pés inclinouse, caeu: onde se inclinou, alí caeu morto. 5:28 A nai de Sísara mirou para unha fiestra e chorou pola celosía, Por que tarda tanto en chegar o seu carro? por que demorar as rodas de os seus carros? 5:29 As súas sabias damas responderon a ela, si, ela respondeu para si mesma, 5:30 Non aceleraron? non dividiron a presa; a cada home a damisela ou dúas; a Sísera unha presa de varias cores, unha presa de mergulladores cores de costura, de varias cores de costura por ambos lados, atoparse para o pescozo dos que levan o botín? 5:31 Que perezcan, Señor, todos os teus inimigos, pero os que o aman. como o sol cando sae na súa forza. E a terra descansou corenta anos.