Xuíces
5:1 Entón Débora e Barac, fillo de Abinoam, cantaron aquel día, dicindo:
5:2 Louvade o Señor pola vinganza de Israel, cando o pobo está de vontade
ofrecéronse.
5:3 Escoitade, reis; escoitade, príncipes; Eu, mesmo eu, lle cantarei
SEÑOR; Cantarei loanza ao Señor Deus de Israel.
5:4 Señor, cando saías de Seir, cando saías do
campo de Edom, a terra tremía, e os ceos caeron, as nubes
tamén caeu auga.
5:5 Os montes derretéronse ante o Señor, o Sinaí desde antes
o Señor Deus de Israel.
5:6 Nos tempos de Xamgar, fillo de Anat, nos tempos de Iael, o
as estradas estaban desocupadas e os viaxeiros percorrían camiños secundarios.
5:7 Os habitantes das aldeas cesaron, cesaron en Israel, ata que
que xurdín eu Débora, que xurdín nai en Israel.
5:8 Elixiron novos deuses; entón foi a guerra nas portas: había un escudo ou
lanza vista entre corenta mil en Israel?
5:9 O meu corazón está cara aos gobernadores de Israel, que se ofreceron
de boa gana entre a xente. Bendiga o Señor.
5:10 Fala, vós que montades sobre asnos brancos, vós que sentades no xuízo e andades por alí
o camiño.
5:11 Os que son librados do ruído dos arqueiros nos lugares de
tirando auga, alí ensaiarán os actos xustos do Señor,
mesmo os xustos actúan cos habitantes das súas aldeas en
Israel: entón o pobo do Señor baixará ás portas.
5:12 Desperta, esperta, Débora: esperta, esperta, pronuncia unha canción: érguese, Barac, e
fai cativo o teu cativerio, fillo de Abinoam.
5:13 Entón fixo que o que quedase dominase sobre os nobres entre os
pobo: o Señor fíxome dominar sobre os poderosos.
5:14 De Efraím había unha raíz contra Amalec; despois de ti,
Benxamín, entre o teu pobo; de Maquir baixaron gobernadores, e saíron
de Zabulón os que manexan a pluma do escritor.
5:15 E os príncipes de Isacar estaban con Débora; mesmo Isacar, e tamén
Barac: foi enviado a pé ao val. Para as divisións de Rubén
había grandes pensamentos de corazón.
5:16 Por que te quedas entre os arabaos, para escoitar os berros dos
rabaños? Para as divisións de Rubén houbo grandes procuras
corazón.
5:17 Galaad residía alén do Xordán: e por que Dan quedou nos barcos? Asher
continuou na beira do mar, e quedou nas súas brechas.
5:18 Zabulón e Neftalí eran un pobo que puxo en perigo as súas vidas
morte nos lugares altos do campo.
5:19 Os reis viñeron e loitaron, logo loitaron contra os reis de Canaán en Taanac por
as augas de Meguido; non sacaron ganancias de diñeiro.
5:20 Loitaron dende o ceo; as estrelas nos seus rumbos loitaron contra
Sísera.
5:21 O río de Quixón arrastrounos, aquel río antigo, o río
Kishon. Ó miña alma, pisabas forzas.
5:22 Entón romperon as pezuñas dos cabalos por medio dos pransings, o
pransings dos seus poderosos.
5:23 Maldice a Meroz, dixo o anxo do Señor, maldice amargamente o
habitantes da mesma; porque non acudiron en auxilio do Señor, para
a axuda do Señor contra os poderosos.
5:24 Bendita entre as mulleres será Iael, a muller de Heber o ceneo, bendita.
estará por riba das mulleres na tenda.
5:25 El pediu auga, e ela deulle leite; ela sacou manteiga nun
prato señorial.
5:26 Ela puxo a man no cravo, e a man dereita na dos obreiros
martelo; e co martelo golpeou a Sísera, destrozoulle a cabeza,
cando ela atravesara e atravesara as súas tempas.
5:27 Inclinouse aos seus pés, caeu, deitouse; aos seus pés inclinouse,
caeu: onde se inclinou, alí caeu morto.
5:28 A nai de Sísara mirou para unha fiestra e chorou pola
celosía, Por que tarda tanto en chegar o seu carro? por que demorar as rodas de
os seus carros?
5:29 As súas sabias damas responderon a ela, si, ela respondeu para si mesma,
5:30 Non aceleraron? non dividiron a presa; a cada home a
damisela ou dúas; a Sísera unha presa de varias cores, unha presa de mergulladores
cores de costura, de varias cores de costura por ambos lados,
atoparse para o pescozo dos que levan o botín?
5:31 Que perezcan, Señor, todos os teus inimigos, pero os que o aman.
como o sol cando sae na súa forza. E a terra descansou corenta
anos.