Isaías 45:1 Así di o Señor ao seu unxido, a Ciro, cuxa man dereita teño holden, para someter as nacións diante del; e soltarei os lombos de reis, para abrir ante el as dúas portas deixadas; e as portas non estar pechado; 45:2 Irei diante de ti, e endereitarei os lugares tortuosos: fareino romper as portas de bronce e cortar as barras de ferro: 45:3 E dareiche os tesouros das tebras e as riquezas ocultas de lugares secretos, para que saibas que eu, o Señor, quen te chamo polo teu nome, son o Deus de Israel. 45:4 Por amor de Xacob, o meu servo e Israel, o meu elixido, chamei ti polo teu nome: puxenche apelido, aínda que non me coñeces. 45:5 Eu son o Señor, e non hai outro, non hai Deus fóra de min. cinguite, aínda que non me coñeces: 45:6 Para que saiban dende o nacer do sol e dende o oeste, que non hai ninguén ao meu lado. Eu son o Señor, e non hai outro. 45:7 Formo a luz e creo as tebras: fago a paz e creo o mal: eu o Señor faga todas estas cousas. 45:8 Derriba, ceos, dende arriba, e deixa que os ceos derramen xustiza: que se abra a terra e que produzan a salvación, e que a xustiza xurda xuntos; Eu, o Señor, creeino. 45:9 Ai do que loita co seu Creador! Deixa que o frasco se esforce os anacos da terra. Dirá o barro ao que modela iso, que fai ti? ou o teu traballo: non ten mans? 45:10 Ai do que lle di a seu pai: "Que enxendras?" ou ao muller, que sacaches? 45:11 Así di o Señor, o Santo de Israel e o seu creador: Pregúntame cousas por vir sobre os meus fillos e sobre a obra das miñas mans mandame. 45:12 Eu fixen a terra e creei o home sobre ela: eu, as miñas mans, teño estendeu os ceos, e ordenei todo o seu exército. 45:13 Resuciteino en xustiza, e dirixirei todos os seus camiños. edificará a miña cidade, e deixará ir aos meus cativos, non por prezo nin recompensa, di o Señor dos exércitos. 45:14 Así fala o Señor: O traballo de Exipto e as mercadorías de Etiopía e dos sabeos, homes de estatura, virán ata ti, e eles serán teus: virán detrás de ti; en cadeas virán e caerán ante ti, suplicarán a ti, dicindo: Certamente Deus está en ti; e non hai outra, alí non hai Deus. 45:15 De verdade ti es un Deus que te escondes, Deus de Israel, o Salvador. 45:16 Serán avergoñados e confundidos todos eles: irán para confundir xuntos que son creadores de ídolos. 45:17 Pero Israel salvarase no Señor cunha salvación eterna: vós non terás vergoña nin confundido mundo sen fin. 45:18 Porque así di o Señor que creou os ceos: Deus mesmo iso formou a terra e fíxoa; el estableceuno, non o creou en balde, fíxoo para que fose habitado: Eu son o Señor; e non hai ningunha outra cousa. 45:19 Non falei en segredo, nun lugar escuro da terra: non dixen á descendencia de Xacob: Buscame en balde: Eu, o Señor, falo xustiza, declaro as cousas que son correctas. 45:20 Reunídevos e vinde; achégate xuntos, os que fuxides as nacións: non teñen coñecemento que fixen a madeira dos seus esculpidos imaxe e reza a un deus que non pode salvar. 45:21 Dídevos e achegádeos; si, que se aconsellen xuntos: quen declarou isto dende antigo? quen o dixo daquela? Non son eu o Señor? e non hai outro Deus ademais de min; un Deus xusto e un Salvador; non hai ninguén ao meu lado. 45:22 Mirade para min, e sálvase todos os confíns da terra, porque eu son Deus. e non hai outra. 45:23 Xurei por min mesmo, a palabra saíu da miña boca en xustiza, e non volverá, que ante min todo xeonllo se dobrará, toda lingua xurará. 45:24 Certamente, dirá alguén, no Señor teño xustiza e forza: ata a el virán os homes; e todos os que están indignados contra el farano avergoñarse. 45:25 No Señor toda a descendencia de Israel será xustificada e gloriarase.