Isaías
45:1 Así di o Señor ao seu unxido, a Ciro, cuxa man dereita teño
holden, para someter as nacións diante del; e soltarei os lombos de
reis, para abrir ante el as dúas portas deixadas; e as portas non
estar pechado;
45:2 Irei diante de ti, e endereitarei os lugares tortuosos: fareino
romper as portas de bronce e cortar as barras de ferro:
45:3 E dareiche os tesouros das tebras e as riquezas ocultas de
lugares secretos, para que saibas que eu, o Señor, quen te chamo
polo teu nome, son o Deus de Israel.
45:4 Por amor de Xacob, o meu servo e Israel, o meu elixido, chamei
ti polo teu nome: puxenche apelido, aínda que non me coñeces.
45:5 Eu son o Señor, e non hai outro, non hai Deus fóra de min.
cinguite, aínda que non me coñeces:
45:6 Para que saiban dende o nacer do sol e dende o oeste, que
non hai ninguén ao meu lado. Eu son o Señor, e non hai outro.
45:7 Formo a luz e creo as tebras: fago a paz e creo o mal: eu
o Señor faga todas estas cousas.
45:8 Derriba, ceos, dende arriba, e deixa que os ceos derramen
xustiza: que se abra a terra e que produzan a salvación,
e que a xustiza xurda xuntos; Eu, o Señor, creeino.
45:9 Ai do que loita co seu Creador! Deixa que o frasco se esforce
os anacos da terra. Dirá o barro ao que modela
iso, que fai ti? ou o teu traballo: non ten mans?
45:10 Ai do que lle di a seu pai: "Que enxendras?" ou ao
muller, que sacaches?
45:11 Así di o Señor, o Santo de Israel e o seu creador: Pregúntame
cousas por vir sobre os meus fillos e sobre a obra das miñas mans
mandame.
45:12 Eu fixen a terra e creei o home sobre ela: eu, as miñas mans, teño
estendeu os ceos, e ordenei todo o seu exército.
45:13 Resuciteino en xustiza, e dirixirei todos os seus camiños.
edificará a miña cidade, e deixará ir aos meus cativos, non por prezo
nin recompensa, di o Señor dos exércitos.
45:14 Así fala o Señor: O traballo de Exipto e as mercadorías de Etiopía
e dos sabeos, homes de estatura, virán ata ti, e eles
serán teus: virán detrás de ti; en cadeas virán
e caerán ante ti, suplicarán
a ti, dicindo: Certamente Deus está en ti; e non hai outra, alí
non hai Deus.
45:15 De verdade ti es un Deus que te escondes, Deus de Israel, o Salvador.
45:16 Serán avergoñados e confundidos todos eles: irán
para confundir xuntos que son creadores de ídolos.
45:17 Pero Israel salvarase no Señor cunha salvación eterna: vós
non terás vergoña nin confundido mundo sen fin.
45:18 Porque así di o Señor que creou os ceos: Deus mesmo iso
formou a terra e fíxoa; el estableceuno, non o creou
en balde, fíxoo para que fose habitado: Eu son o Señor; e non hai ningunha
outra cousa.
45:19 Non falei en segredo, nun lugar escuro da terra: non dixen
á descendencia de Xacob: Buscame en balde: Eu, o Señor, falo
xustiza, declaro as cousas que son correctas.
45:20 Reunídevos e vinde; achégate xuntos, os que fuxides
as nacións: non teñen coñecemento que fixen a madeira dos seus esculpidos
imaxe e reza a un deus que non pode salvar.
45:21 Dídevos e achegádeos; si, que se aconsellen xuntos: quen
declarou isto dende antigo? quen o dixo daquela?
Non son eu o Señor? e non hai outro Deus ademais de min; un Deus xusto e
un Salvador; non hai ninguén ao meu lado.
45:22 Mirade para min, e sálvase todos os confíns da terra, porque eu son Deus.
e non hai outra.
45:23 Xurei por min mesmo, a palabra saíu da miña boca en
xustiza, e non volverá, que ante min todo xeonllo se dobrará,
toda lingua xurará.
45:24 Certamente, dirá alguén, no Señor teño xustiza e forza:
ata a el virán os homes; e todos os que están indignados contra el farano
avergoñarse.
45:25 No Señor toda a descendencia de Israel será xustificada e gloriarase.