Isaías 30:1 Ai dos fillos rebeldes, di o Señor, que toman consello, pero non de min; e esa cuberta cunha cuberta, pero non do meu espírito, que poden engadir pecado ao pecado: 30:2 Que ando para baixar a Exipto, e non pedín da miña boca; a fortalecerse na forza do Faraón, e confiar no sombra de Exipto! 30:3 Polo tanto, a forza do Faraón será a túa vergoña e a túa confianza a sombra de Exipto a túa confusión. 30:4 Porque os seus príncipes estaban en Zoán, e os seus embaixadores chegaron a Hanes. 30:5 Todos estaban avergoñados dun pobo que non lles podía servir nin ser un axuda nin beneficio, pero unha vergoña, e tamén un reproche. 30:6 A carga das bestas do sur: á terra de angustia e angustia, de onde veñen o león novo e vello, a víbora e ardente serpe voadora, levarán as súas riquezas sobre os ombreiros dos mozos burros, e os seus tesouros sobre os acios de camelos, a un pobo que non lles servirá. 30:7 Porque os exipcios axudarán en balde e sen ningún propósito; Eu chorei respecto diso: A súa forza é quedar sentados. 30:8 Agora vai, escríbeo diante deles nunha táboa, e anota-lo nun libro, que iso pode ser o tempo que vén para sempre e para sempre: 30:9 Que este é un pobo rebelde, nenos mentirosos, nenos que non o farán escoita a lei do Señor: 30:10 que din aos videntes: Non vexades; e aos profetas: Non profeticedes fáganos cousas ben, fálanos cousas suaves, profetiza enganos: 30:11 Saca-te do camiño, desvíate do camiño, fai que o Santo de Israel para cesar diante de nós. 30:12 Por iso así di o Santo de Israel: Porque desprezades isto palabra, e confía na opresión e na perversidade, e permanece nela: 30:13 Polo tanto, esta iniquidade será para vós coma unha brecha a punto de caer, inchando nun muro alto, cuxa ruptura chega de súpeto a un instantánea. 30:14 E romperao como romper o vaso dos oleiros roto en anacos; non aforrará: para que non se atope no estourido dela un rabaño para sacar lume da lareira, ou para coller auga fóra do pozo. 30:15 Porque así di o Señor Deus, o Santo de Israel: En volver e descansaredes salvos; en silencio e en confianza será o teu forza: e non queredes. 30:16 Pero vós dixeches: Non; pois fuxiremos sobre cabalos; pois fuxiredes: e: Montaremos sobre os rápidos; por iso os que te perseguen ser rápido. 30:17 Mil fuxirán ante a reprensión dun; á reprimenda de cinco fuxiredes, ata que vos quede coma un faro no cumio dunha montaña, e como bandeira nun outeiro. 30:18 E, polo tanto, o Señor agardará para que teña misericordia de vós, e por iso será exaltado, para que teña misericordia de ti: pois o O Señor é un Deus de xustiza: benditos todos os que esperan nel. 30:19 Porque o pobo habitará en Sión en Xerusalén: non chorarás máis: será moi clemente contigo á voz do teu berro; cando el oirá, responderache. 30:20 E aínda que o Señor che dea o pan da adversidade e a auga de aflición, pero os teus mestres non serán levados a ningún recuncho máis, pero os teus ollos verán aos teus mestres: 30:21 E os teus oídos escoitarán unha palabra detrás de ti, dicindo: Este é o camiño. andade por el, cando vos virades á dereita e cando vos volvédes á esquerda. 30:22 Mancillaredes tamén a cuberta das vosas imaxes de prata, e o adorno das túas imaxes fundidas de ouro: botaraas fóra coma un pano menstrual; diráslle: Vaite de aquí. 30:23 Entón dará a choiva da túa semente, para que sementes a terra. con todo; e pan do cultivo da terra, e será gordo e abundante: nese día o teu gando alimentará en grandes pastos. 30:24 Tamén comerán os bois e os burros que escoitan a terra forramento limpo, que foi aventado coa pa e coa ventilador. 30:25 E haberá sobre todo monte alto e sobre todo outeiro alto, ríos e regatos de augas no día da gran matanza, cando o caen torres. 30:26 Ademais a luz da lúa será como a luz do sol, e o a luz do sol será sete veces, como a luz de sete días, no día en que o Señor cubra a brecha do seu pobo e sane golpe da súa ferida. 30:27 Velaquí, o nome de Xehová vén de lonxe, ardendo coa súa ira, e a súa carga é pesada: os seus beizos están cheos de indignación e a súa lingua coma un lume devorador: 30:28 E o seu alento, como un regato rebordante, chegará ata o medio o pescozo, para peneirar as nacións coa peneira da vanidade: e haberá ser un freno nas mandíbulas do pobo, facendo que se equivoquen. 30:29 Teredes un canto, como na noite na que se celebra a santa solemnidade; e alegría do corazón, como cando se vai cunha pipa para entrar monte do Señor, ao poderoso de Israel. 30:30 E o Señor fará escoitar a súa voz gloriosa e manifestaraa a iluminación do seu brazo, coa indignación da súa ira, e coa chama dun lume devorador, con dispersión, e tempestade, e pedras de sarabia. 30:31 Porque pola voz do Señor será derrotado o asirio, que golpeaba cunha vara. 30:32 E en todo lugar onde pasará o bastón de terra, que o Señor poñerá sobre el, será con tambores e arpas, e nas batallas de tremer vai loitar con el. 30:33 Porque Tofet foi ordenado dende antigo; si, para o rei prepárase; el ten fíxoo profundo e grande: o seu montón é lume e moita madeira; o o alento de Xehová, como un regueiro de xofre, acendeo.