Isaías
30:1 Ai dos fillos rebeldes, di o Señor, que toman consello, pero
non de min; e esa cuberta cunha cuberta, pero non do meu espírito, que
poden engadir pecado ao pecado:
30:2 Que ando para baixar a Exipto, e non pedín da miña boca; a
fortalecerse na forza do Faraón, e confiar no
sombra de Exipto!
30:3 Polo tanto, a forza do Faraón será a túa vergoña e a túa confianza
a sombra de Exipto a túa confusión.
30:4 Porque os seus príncipes estaban en Zoán, e os seus embaixadores chegaron a Hanes.
30:5 Todos estaban avergoñados dun pobo que non lles podía servir nin ser un
axuda nin beneficio, pero unha vergoña, e tamén un reproche.
30:6 A carga das bestas do sur: á terra de angustia e
angustia, de onde veñen o león novo e vello, a víbora e ardente
serpe voadora, levarán as súas riquezas sobre os ombreiros dos mozos
burros, e os seus tesouros sobre os acios de camelos, a un pobo que
non lles servirá.
30:7 Porque os exipcios axudarán en balde e sen ningún propósito;
Eu chorei respecto diso: A súa forza é quedar sentados.
30:8 Agora vai, escríbeo diante deles nunha táboa, e anota-lo nun libro, que iso
pode ser o tempo que vén para sempre e para sempre:
30:9 Que este é un pobo rebelde, nenos mentirosos, nenos que non o farán
escoita a lei do Señor:
30:10 que din aos videntes: Non vexades; e aos profetas: Non profeticedes
fáganos cousas ben, fálanos cousas suaves, profetiza enganos:
30:11 Saca-te do camiño, desvíate do camiño, fai que o Santo
de Israel para cesar diante de nós.
30:12 Por iso así di o Santo de Israel: Porque desprezades isto
palabra, e confía na opresión e na perversidade, e permanece nela:
30:13 Polo tanto, esta iniquidade será para vós coma unha brecha a punto de caer,
inchando nun muro alto, cuxa ruptura chega de súpeto a un
instantánea.
30:14 E romperao como romper o vaso dos oleiros
roto en anacos; non aforrará: para que non se atope
no estourido dela un rabaño para sacar lume da lareira, ou para coller
auga fóra do pozo.
30:15 Porque así di o Señor Deus, o Santo de Israel: En volver e
descansaredes salvos; en silencio e en confianza será o teu
forza: e non queredes.
30:16 Pero vós dixeches: Non; pois fuxiremos sobre cabalos; pois fuxiredes:
e: Montaremos sobre os rápidos; por iso os que te perseguen
ser rápido.
30:17 Mil fuxirán ante a reprensión dun; á reprimenda de cinco
fuxiredes, ata que vos quede coma un faro no cumio dunha montaña,
e como bandeira nun outeiro.
30:18 E, polo tanto, o Señor agardará para que teña misericordia de vós, e
por iso será exaltado, para que teña misericordia de ti: pois o
O Señor é un Deus de xustiza: benditos todos os que esperan nel.
30:19 Porque o pobo habitará en Sión en Xerusalén: non chorarás
máis: será moi clemente contigo á voz do teu berro; cando
el oirá, responderache.
30:20 E aínda que o Señor che dea o pan da adversidade e a auga de
aflición, pero os teus mestres non serán levados a ningún recuncho
máis, pero os teus ollos verán aos teus mestres:
30:21 E os teus oídos escoitarán unha palabra detrás de ti, dicindo: Este é o camiño.
andade por el, cando vos virades á dereita e cando vos volvédes á
esquerda.
30:22 Mancillaredes tamén a cuberta das vosas imaxes de prata, e
o adorno das túas imaxes fundidas de ouro: botaraas fóra coma
un pano menstrual; diráslle: Vaite de aquí.
30:23 Entón dará a choiva da túa semente, para que sementes a terra.
con todo; e pan do cultivo da terra, e será gordo e
abundante: nese día o teu gando alimentará en grandes pastos.
30:24 Tamén comerán os bois e os burros que escoitan a terra
forramento limpo, que foi aventado coa pa e coa
ventilador.
30:25 E haberá sobre todo monte alto e sobre todo outeiro alto,
ríos e regatos de augas no día da gran matanza, cando o
caen torres.
30:26 Ademais a luz da lúa será como a luz do sol, e o
a luz do sol será sete veces, como a luz de sete días, no
día en que o Señor cubra a brecha do seu pobo e sane
golpe da súa ferida.
30:27 Velaquí, o nome de Xehová vén de lonxe, ardendo coa súa ira,
e a súa carga é pesada: os seus beizos están cheos de indignación e
a súa lingua coma un lume devorador:
30:28 E o seu alento, como un regato rebordante, chegará ata o medio
o pescozo, para peneirar as nacións coa peneira da vanidade: e haberá
ser un freno nas mandíbulas do pobo, facendo que se equivoquen.
30:29 Teredes un canto, como na noite na que se celebra a santa solemnidade; e
alegría do corazón, como cando se vai cunha pipa para entrar
monte do Señor, ao poderoso de Israel.
30:30 E o Señor fará escoitar a súa voz gloriosa e manifestaraa
a iluminación do seu brazo, coa indignación da súa ira, e
coa chama dun lume devorador, con dispersión, e tempestade, e
pedras de sarabia.
30:31 Porque pola voz do Señor será derrotado o asirio,
que golpeaba cunha vara.
30:32 E en todo lugar onde pasará o bastón de terra, que o Señor
poñerá sobre el, será con tambores e arpas, e nas batallas
de tremer vai loitar con el.
30:33 Porque Tofet foi ordenado dende antigo; si, para o rei prepárase; el ten
fíxoo profundo e grande: o seu montón é lume e moita madeira; o
o alento de Xehová, como un regueiro de xofre, acendeo.