Isaías
29:1 Ai de Ariel, de Ariel, a cidade onde habitou David! engade ano a ano;
deixalos matar sacrificios.
29:2 Con todo, eu angustiarei a Ariel, e haberá tristeza e tristeza.
será para min coma Ariel.
29:3 E acamparei contra ti ao redor e asediarei
ti cun monte, e levantarei fortes contra ti.
29:4 E serás derrubado, e falarás desde a terra, e
a túa fala será baixa do po, e a túa voz será como de
un que ten un espírito familiar, fóra da terra, e a túa fala será
murmurar fóra do po.
29:5 Ademais, a multitude dos teus estranxeiros será como pequeno po, e
a multitude dos terribles será como palla que pasa:
si, será nun instante de súpeto.
29:6 Serás visitado polo Señor dos exércitos con tronos e con
terremoto, e gran ruído, con tormenta e tempestade, e a chama de
lume devorador.
29:7 E a multitude de todas as nacións que loitan contra Ariel, todas
que loitan contra ela e contra a súa munición, e que a angustian, serán
como un soño dunha visión nocturna.
29:8 Será como cando un home con fame soña e velaí que come;
pero esperta e a súa alma está baleira: ou coma cando un home sedento
soña e velaquí bebe; pero el esperta e velaquí que está
esmorece, e a súa alma ten apetito: así será a multitude de todos
sexan as nacións que loitan contra o monte Sión.
29:9 Estade vós mesmos e marabillate; clamade e chorade: están borrachos, pero
non con viño; cambalean, pero non con bebida forte.
29:10 Porque o Señor derramou sobre vós o espírito de sono profundo e ten
pechaches os ollos: os profetas e os teus gobernantes, os videntes
cuberto.
29:11 E a visión de todos volveuse a vós como as palabras dun libro que existe
selado, que os homes entregan a un sabio, dicindo: Le isto, eu
rógache: e el díxolle: Non podo; pois está selado:
29:12 E o libro entrégaselle ao non erudito, dicindo: Le isto.
Pógoche, e el di: Non son docto.
29:13 Por iso dixo o Señor: "Porque este pobo se achega a min
a súa boca, e cos seus beizos honranme, pero quitaron os seus
corazón lonxe de min, e o seu medo cara a min é ensinado polo precepto de
homes:
29:14 Por iso, velaquí, vou facer unha obra marabillosa entre estes
persoas, mesmo unha obra marabillosa e unha marabilla: pola sabedoría dos seus
os sabios perecerán e o entendemento dos seus prudentes perecerá
estar escondido.
29:15 Ai dos que procuran esconder o seu consello do Señor, e
as súas obras están na escuridade, e din: Quen nos ve? e quen sabe
nós?
29:16 Seguramente o teu cambio de cousas será considerado como o
barro de oleiro: porque a obra dirá do que o fixo: El fíxome
non? ou a cousa enmarcada dirá do que a marcou: Non tiña
entendemento?
29:17 Non será aínda moi pouco tempo, e o Líbano será convertido en a
campo fecundo, e o campo frutífero será considerado como un bosque?
29:18 E nese día os xordos escoitarán as palabras do libro e os ollos
dos cegos verán dende a escuridade e dende a escuridade.
29:19 Os mansos tamén aumentarán o seu gozo no Señor, e os pobres entre eles
os homes alegraranse no Santo de Israel.
29:20 Porque o terrible é eliminado, e o escarnecedor é consumido.
e todos os que velan pola iniquidade son exterminados:
29:21 Que converten a un home en delincuente por unha palabra, e poñen un lazo ao que
reprende na porta e desvía o xusto por algo de nada.
29:22 Polo tanto, así di o Señor, quen redimín a Abraham, sobre o
casa de Xacob, Xacob xa non se avergonzará, nin o seu rostro
agora pálida.
29:23 Pero cando ve os seus fillos, obra das miñas mans, no medio
el, santificarán o meu nome e santificarán ao Santo de Xacob,
e temerá o Deus de Israel.
29:24 Tamén os que erraron no espírito chegarán ao entendemento, e eles
que murmurou aprenderá doutrina.