Isaías 29:1 Ai de Ariel, de Ariel, a cidade onde habitou David! engade ano a ano; deixalos matar sacrificios. 29:2 Con todo, eu angustiarei a Ariel, e haberá tristeza e tristeza. será para min coma Ariel. 29:3 E acamparei contra ti ao redor e asediarei ti cun monte, e levantarei fortes contra ti. 29:4 E serás derrubado, e falarás desde a terra, e a túa fala será baixa do po, e a túa voz será como de un que ten un espírito familiar, fóra da terra, e a túa fala será murmurar fóra do po. 29:5 Ademais, a multitude dos teus estranxeiros será como pequeno po, e a multitude dos terribles será como palla que pasa: si, será nun instante de súpeto. 29:6 Serás visitado polo Señor dos exércitos con tronos e con terremoto, e gran ruído, con tormenta e tempestade, e a chama de lume devorador. 29:7 E a multitude de todas as nacións que loitan contra Ariel, todas que loitan contra ela e contra a súa munición, e que a angustian, serán como un soño dunha visión nocturna. 29:8 Será como cando un home con fame soña e velaí que come; pero esperta e a súa alma está baleira: ou coma cando un home sedento soña e velaquí bebe; pero el esperta e velaquí que está esmorece, e a súa alma ten apetito: así será a multitude de todos sexan as nacións que loitan contra o monte Sión. 29:9 Estade vós mesmos e marabillate; clamade e chorade: están borrachos, pero non con viño; cambalean, pero non con bebida forte. 29:10 Porque o Señor derramou sobre vós o espírito de sono profundo e ten pechaches os ollos: os profetas e os teus gobernantes, os videntes cuberto. 29:11 E a visión de todos volveuse a vós como as palabras dun libro que existe selado, que os homes entregan a un sabio, dicindo: Le isto, eu rógache: e el díxolle: Non podo; pois está selado: 29:12 E o libro entrégaselle ao non erudito, dicindo: Le isto. Pógoche, e el di: Non son docto. 29:13 Por iso dixo o Señor: "Porque este pobo se achega a min a súa boca, e cos seus beizos honranme, pero quitaron os seus corazón lonxe de min, e o seu medo cara a min é ensinado polo precepto de homes: 29:14 Por iso, velaquí, vou facer unha obra marabillosa entre estes persoas, mesmo unha obra marabillosa e unha marabilla: pola sabedoría dos seus os sabios perecerán e o entendemento dos seus prudentes perecerá estar escondido. 29:15 Ai dos que procuran esconder o seu consello do Señor, e as súas obras están na escuridade, e din: Quen nos ve? e quen sabe nós? 29:16 Seguramente o teu cambio de cousas será considerado como o barro de oleiro: porque a obra dirá do que o fixo: El fíxome non? ou a cousa enmarcada dirá do que a marcou: Non tiña entendemento? 29:17 Non será aínda moi pouco tempo, e o Líbano será convertido en a campo fecundo, e o campo frutífero será considerado como un bosque? 29:18 E nese día os xordos escoitarán as palabras do libro e os ollos dos cegos verán dende a escuridade e dende a escuridade. 29:19 Os mansos tamén aumentarán o seu gozo no Señor, e os pobres entre eles os homes alegraranse no Santo de Israel. 29:20 Porque o terrible é eliminado, e o escarnecedor é consumido. e todos os que velan pola iniquidade son exterminados: 29:21 Que converten a un home en delincuente por unha palabra, e poñen un lazo ao que reprende na porta e desvía o xusto por algo de nada. 29:22 Polo tanto, así di o Señor, quen redimín a Abraham, sobre o casa de Xacob, Xacob xa non se avergonzará, nin o seu rostro agora pálida. 29:23 Pero cando ve os seus fillos, obra das miñas mans, no medio el, santificarán o meu nome e santificarán ao Santo de Xacob, e temerá o Deus de Israel. 29:24 Tamén os que erraron no espírito chegarán ao entendemento, e eles que murmurou aprenderá doutrina.