Isaías 25:1 Señor, ti es o meu Deus; Exaltareite, loubarei o teu nome; para fixeches cousas marabillosas; os teus consellos de sempre son a fidelidade e verdade. 25:2 Porque fixeches a cidade un monte; dunha cidade defendida unha ruína: a palacio dos estraños non ser cidade; nunca se construirá. 25:3 Por iso os pobos fortes te glorificarán, a cidade dos terribles as nacións te temerán. 25:4 Porque fuches unha fortaleza para o pobre, unha fortaleza para o necesitado a súa angustia, un refuxio da tormenta, unha sombra da calor, cando o a explosión dos terribles é como unha tormenta contra a parede. 25:5 Rebaixarás o ruído dos estranxeiros, como a calor nun seco lugar; ata a calor coa sombra dunha nube: a rama do os terribles serán reducidos. 25:6 E neste monte o Señor dos exércitos fará a todos os pobos a festa de cousas gordas, festa de viños sobre lías, de cousas gordas cheas de medula, de viños sobre lías ben refinados. 25:7 E destruirá neste monte a cara da cuberta derruída todos os pobos, e o veo que se estende sobre todas as nacións. 25:8 Engulirá a morte na vitoria; e o Señor Deus limpará bágoas de todas as caras; e tomará a reprensión do seu pobo lonxe de toda a terra, porque o falou o Señor. 25:9 E será dito naquel día: Velaquí, este é o noso Deus; agardamos por el, e salvaranos: este é o Señor; agardamos por el, alegrarémonos e alegrarémonos da súa salvación. 25:10 Porque neste monte descansará a man do Señor, e Moab estará pisado debaixo del, como se pisa a palla para o esterco. 25:11 E estenderá as mans no medio deles, como aquel nada estende as mans para nadar, e derrubara o seu orgullo xunto co botín das súas mans. 25:12 E a fortaleza da fortaleza alta dos teus muros derrubara, deitará baixo, e traer ao chan, ata o po.