Isaías
25:1 Señor, ti es o meu Deus; Exaltareite, loubarei o teu nome; para
fixeches cousas marabillosas; os teus consellos de sempre son a fidelidade
e verdade.
25:2 Porque fixeches a cidade un monte; dunha cidade defendida unha ruína: a
palacio dos estraños non ser cidade; nunca se construirá.
25:3 Por iso os pobos fortes te glorificarán, a cidade dos terribles
as nacións te temerán.
25:4 Porque fuches unha fortaleza para o pobre, unha fortaleza para o necesitado
a súa angustia, un refuxio da tormenta, unha sombra da calor, cando o
a explosión dos terribles é como unha tormenta contra a parede.
25:5 Rebaixarás o ruído dos estranxeiros, como a calor nun seco
lugar; ata a calor coa sombra dunha nube: a rama do
os terribles serán reducidos.
25:6 E neste monte o Señor dos exércitos fará a todos os pobos a
festa de cousas gordas, festa de viños sobre lías, de cousas gordas cheas de
medula, de viños sobre lías ben refinados.
25:7 E destruirá neste monte a cara da cuberta derruída
todos os pobos, e o veo que se estende sobre todas as nacións.
25:8 Engulirá a morte na vitoria; e o Señor Deus limpará
bágoas de todas as caras; e tomará a reprensión do seu pobo
lonxe de toda a terra, porque o falou o Señor.
25:9 E será dito naquel día: Velaquí, este é o noso Deus; agardamos
por el, e salvaranos: este é o Señor; agardamos por el,
alegrarémonos e alegrarémonos da súa salvación.
25:10 Porque neste monte descansará a man do Señor, e Moab estará
pisado debaixo del, como se pisa a palla para o esterco.
25:11 E estenderá as mans no medio deles, como aquel
nada estende as mans para nadar, e derrubara
o seu orgullo xunto co botín das súas mans.
25:12 E a fortaleza da fortaleza alta dos teus muros derrubara, deitará
baixo, e traer ao chan, ata o po.