Isaías
7:1 E aconteceu en tempos de Acaz, fillo de Iotam, fillo de
Ozías, rei de Xudá, ese Rezín, rei de Siria, e o fillo Pecah
de Remalías, rei de Israel, subiu a Xerusalén para loitar contra ela,
pero non puido prevalecer contra ela.
7:2 E foi informado á casa de David, dicindo: Siria está unida
Efraín. E o seu corazón conmoveuse, e o corazón do seu pobo, como o
árbores da madeira móvense co vento.
7:3 Entón o Señor díxolle a Isaías: "Vai ao encontro de Acaz e ti.
Shearjashub o teu fillo, ao final do conduto da piscina superior no
estrada do campo do batán;
7:4 E dille: "Coidado e cala". non teñas medo, nin sexas
descorazonado polos dous rabos destes afumadores de lume, para o
a ira feroz de Rezín contra Siria e do fillo de Remalías.
7:5 Porque Siria, Efraím e o fillo de Remalías tomaron malos consellos
contra ti, dicindo:
7:6 Subimos contra Xudá e aflixámolo, e fagamos unha brecha nela
para nós, e puxo no medio un rei, o fillo de Tabeal.
7:7 Así di o Señor Deus: Non se manterá nin chegará
pasar.
7:8 Porque a cabeza de Siria é Damasco, e a cabeza de Damasco é Rezín;
e dentro de sesenta e cinco anos será quebrado Efraím, así será
non un pobo.
7:9 E a cabeza de Efraín é Samaria, e a cabeza de Samaria é
fillo de Remaliah. Se non creredes, certamente non o seredes
establecido.
7:10 Ademais, o Señor volveu falar a Acaz, dicindo:
7:11 Pídeche un sinal do Señor, o teu Deus; pregúntao ben en profundidade ou dentro
a altura superior.
7:12 Pero Acaz dixo: "Non pedirei, nin tentarei ao Señor".
7:13 E dixo: "Escoitade agora, casa de David; É unha pequena cousa para ti
para cansar os homes, pero cansarádes tamén ao meu Deus?
7:14 Polo tanto, o propio Señor darache un sinal; Velaquí, unha virxe terá
concibe e dá a luz un fillo e chamaralle Emanuel.
7:15 Comerá manteiga e mel, para que saiba rexeitar o mal, e
escolle o bo.
7:16 Porque antes de que o neno saiba rexeitar o mal e escoller o ben,
a terra que aborreces será abandonada dos seus dous reis.
7:17 O Señor traerá sobre ti, sobre o teu pobo e sobre o teu
casa paterna, días que non chegaron, dende o día que Efraín
partiu de Xudá; mesmo o rei de Asiria.
7:18 E acontecerá nese día que o Señor asubiara
mosca que está no extremo dos ríos de Exipto, e para o
abella que está na terra de Asiria.
7:19 E virán e descansarán todos nos vales desolados.
e nos buratos das pedras, e sobre todos os espiños e sobre todos os arbustos.
7:20 Nese mesmo día o Señor afeitarase cunha navalla de aluguer, é dicir:
por eles alén do río, polo rei de Asiria, a cabeza e os cabelos
dos pés: e tamén consumirá a barba.
7:21 E acontecerá nese día, que un home alimentará a un novo
vaca, e dúas ovellas;
7:22 E sucederá, pola abundancia de leite que terán
dálle comerá manteiga: pois manteiga e mel comerán todos iso
queda na terra.
7:23 E acontecerá nese día, que todo lugar, onde
había mil cepas a mil monedas de prata, ata será
para cardos e espiños.
7:24 Con frechas e arcos chegarán alí os homes; porque toda a terra
converteranse en cardos e espiños.
7:25 E en todos os outeiros que serán cavados coa matoira, non haberá
veña alí o medo dos cardos e dos espiños: pero será para o
envío de bois e para pisar gando menor.