Isaías 7:1 E aconteceu en tempos de Acaz, fillo de Iotam, fillo de Ozías, rei de Xudá, ese Rezín, rei de Siria, e o fillo Pecah de Remalías, rei de Israel, subiu a Xerusalén para loitar contra ela, pero non puido prevalecer contra ela. 7:2 E foi informado á casa de David, dicindo: Siria está unida Efraín. E o seu corazón conmoveuse, e o corazón do seu pobo, como o árbores da madeira móvense co vento. 7:3 Entón o Señor díxolle a Isaías: "Vai ao encontro de Acaz e ti. Shearjashub o teu fillo, ao final do conduto da piscina superior no estrada do campo do batán; 7:4 E dille: "Coidado e cala". non teñas medo, nin sexas descorazonado polos dous rabos destes afumadores de lume, para o a ira feroz de Rezín contra Siria e do fillo de Remalías. 7:5 Porque Siria, Efraím e o fillo de Remalías tomaron malos consellos contra ti, dicindo: 7:6 Subimos contra Xudá e aflixámolo, e fagamos unha brecha nela para nós, e puxo no medio un rei, o fillo de Tabeal. 7:7 Así di o Señor Deus: Non se manterá nin chegará pasar. 7:8 Porque a cabeza de Siria é Damasco, e a cabeza de Damasco é Rezín; e dentro de sesenta e cinco anos será quebrado Efraím, así será non un pobo. 7:9 E a cabeza de Efraín é Samaria, e a cabeza de Samaria é fillo de Remaliah. Se non creredes, certamente non o seredes establecido. 7:10 Ademais, o Señor volveu falar a Acaz, dicindo: 7:11 Pídeche un sinal do Señor, o teu Deus; pregúntao ben en profundidade ou dentro a altura superior. 7:12 Pero Acaz dixo: "Non pedirei, nin tentarei ao Señor". 7:13 E dixo: "Escoitade agora, casa de David; É unha pequena cousa para ti para cansar os homes, pero cansarádes tamén ao meu Deus? 7:14 Polo tanto, o propio Señor darache un sinal; Velaquí, unha virxe terá concibe e dá a luz un fillo e chamaralle Emanuel. 7:15 Comerá manteiga e mel, para que saiba rexeitar o mal, e escolle o bo. 7:16 Porque antes de que o neno saiba rexeitar o mal e escoller o ben, a terra que aborreces será abandonada dos seus dous reis. 7:17 O Señor traerá sobre ti, sobre o teu pobo e sobre o teu casa paterna, días que non chegaron, dende o día que Efraín partiu de Xudá; mesmo o rei de Asiria. 7:18 E acontecerá nese día que o Señor asubiara mosca que está no extremo dos ríos de Exipto, e para o abella que está na terra de Asiria. 7:19 E virán e descansarán todos nos vales desolados. e nos buratos das pedras, e sobre todos os espiños e sobre todos os arbustos. 7:20 Nese mesmo día o Señor afeitarase cunha navalla de aluguer, é dicir: por eles alén do río, polo rei de Asiria, a cabeza e os cabelos dos pés: e tamén consumirá a barba. 7:21 E acontecerá nese día, que un home alimentará a un novo vaca, e dúas ovellas; 7:22 E sucederá, pola abundancia de leite que terán dálle comerá manteiga: pois manteiga e mel comerán todos iso queda na terra. 7:23 E acontecerá nese día, que todo lugar, onde había mil cepas a mil monedas de prata, ata será para cardos e espiños. 7:24 Con frechas e arcos chegarán alí os homes; porque toda a terra converteranse en cardos e espiños. 7:25 E en todos os outeiros que serán cavados coa matoira, non haberá veña alí o medo dos cardos e dos espiños: pero será para o envío de bois e para pisar gando menor.