Hageo
2:1 No sétimo mes, o día vinte e un do mes, chegou
palabra do Señor polo profeta Haxeo, dicindo:
2:2 Fala agora a Zorobabel, fillo de Xaaltiel, gobernador de Xudá, e a
Xosué, fillo de Iosedec, o sumo sacerdote, e ao resto do
xente, dicindo,
2:3 Quen queda entre vós que viu esta casa na súa primeira gloria? e como facelo
ves agora? non é aos teus ollos en comparación con el como nada?
2:4 Pero agora, Zorobabel, forte, di o Señor; e sé forte, O
Xosué, fillo de Iosedec, o sumo sacerdote; e seedes fortes, todos os pobos
da terra, di o Señor, e traballa, porque eu estou contigo, di o Señor
de anfitrións:
2:5 Segundo a palabra que fixen contigo cando saíches
Exipto, así o meu espírito permanece entre vós: non temedes.
2:6 Porque así di o Señor dos exércitos: Con todo, unha vez, é un pouco, e eu
abalará os ceos, a terra, o mar e a terra seca;
2:7 E sacuderei todas as nacións, e chegará o desexo de todas as nacións.
e encherei de gloria esta casa, di o Señor dos exércitos.
2:8 A prata é miña e o ouro é meu, di o Señor dos exércitos.
2:9 A gloria desta última casa será maior que da primeira,
di o Señor dos exércitos: e neste lugar darei a paz, di o
SEÑOR dos exércitos.
2:10 No día vinte e catro do noveno mes, no segundo ano de
Darío, veu a palabra do Señor polo profeta Hageo, dicindo:
2:11 Así fala o Señor dos exércitos: Pregúntalles agora aos sacerdotes pola lei,
dicindo,
2:12 Se alguén leva carne santa na falda da súa vestimenta e coa súa falda
toca pan, ou potaxe, ou viño, ou aceite, ou calquera carne, será
santo? E os sacerdotes responderon: Non.
2:13 Entón Ageo dixo: "Se un que está impuro por un cadáver toca algún
estes, será impuro? E responderon os sacerdotes e dixeron: Así será
ser impuro.
2:14 Entón Haxeo respondeu: -"Así é este pobo e esta nación.
diante de min, di o Señor; e así é cada obra das súas mans; e iso
que alí ofrecen é impuro.
2:15 E agora, pídoche, considerade desde este día en diante, desde antes a
Púxose pedra sobre pedra no templo do Señor:
2:16 Dende aqueles días, cando un chegaba a un montón de vinte medidas,
non había máis que dez: cando un chegou á prensa para sacar cincuenta
buques saídos da prensa, só había vinte.
2:17 Eu batín-te con explosión e mofo e con sarabia en todos os
traballos das túas mans; aínda non vos volvéches a min, di o Señor.
2:18 Considera agora desde este día para arriba, dende o día vinte e catro
do noveno mes, desde o día en que se fundou o fundamento do Señor
templo foi colocado, considérao.
2:19 A semente está aínda no hórreo? si, aínda a vide, e a figueira e
a granada nin a oliveira non deron a luz: disto
día te bendicirei.
2:20 E de novo a palabra de Xehová foi a Hageo en catro e
día vinte do mes, dicindo:
2:21 Fala con Zorobabel, gobernador de Xudá, dicíndolle: Vou abalar o ceo.
e a terra;
2:22 E derrocarei o trono dos reinos, e destruirei o
forza dos reinos dos pagáns; e vou derrubar o
carros e os que van neles; e os cabalos e os seus xinetes
descenderá cada un pola espada do seu irmán.
2:23 Nese día, di o Señor dos exércitos, tomareiche, Zorobabel, meu
criado, fillo de Xealtiel, di o Señor, e facerte como a
selo: porque eu te escollín, di o Señor dos exércitos.