Hageo 2:1 No sétimo mes, o día vinte e un do mes, chegou palabra do Señor polo profeta Haxeo, dicindo: 2:2 Fala agora a Zorobabel, fillo de Xaaltiel, gobernador de Xudá, e a Xosué, fillo de Iosedec, o sumo sacerdote, e ao resto do xente, dicindo, 2:3 Quen queda entre vós que viu esta casa na súa primeira gloria? e como facelo ves agora? non é aos teus ollos en comparación con el como nada? 2:4 Pero agora, Zorobabel, forte, di o Señor; e sé forte, O Xosué, fillo de Iosedec, o sumo sacerdote; e seedes fortes, todos os pobos da terra, di o Señor, e traballa, porque eu estou contigo, di o Señor de anfitrións: 2:5 Segundo a palabra que fixen contigo cando saíches Exipto, así o meu espírito permanece entre vós: non temedes. 2:6 Porque así di o Señor dos exércitos: Con todo, unha vez, é un pouco, e eu abalará os ceos, a terra, o mar e a terra seca; 2:7 E sacuderei todas as nacións, e chegará o desexo de todas as nacións. e encherei de gloria esta casa, di o Señor dos exércitos. 2:8 A prata é miña e o ouro é meu, di o Señor dos exércitos. 2:9 A gloria desta última casa será maior que da primeira, di o Señor dos exércitos: e neste lugar darei a paz, di o SEÑOR dos exércitos. 2:10 No día vinte e catro do noveno mes, no segundo ano de Darío, veu a palabra do Señor polo profeta Hageo, dicindo: 2:11 Así fala o Señor dos exércitos: Pregúntalles agora aos sacerdotes pola lei, dicindo, 2:12 Se alguén leva carne santa na falda da súa vestimenta e coa súa falda toca pan, ou potaxe, ou viño, ou aceite, ou calquera carne, será santo? E os sacerdotes responderon: Non. 2:13 Entón Ageo dixo: "Se un que está impuro por un cadáver toca algún estes, será impuro? E responderon os sacerdotes e dixeron: Así será ser impuro. 2:14 Entón Haxeo respondeu: -"Así é este pobo e esta nación. diante de min, di o Señor; e así é cada obra das súas mans; e iso que alí ofrecen é impuro. 2:15 E agora, pídoche, considerade desde este día en diante, desde antes a Púxose pedra sobre pedra no templo do Señor: 2:16 Dende aqueles días, cando un chegaba a un montón de vinte medidas, non había máis que dez: cando un chegou á prensa para sacar cincuenta buques saídos da prensa, só había vinte. 2:17 Eu batín-te con explosión e mofo e con sarabia en todos os traballos das túas mans; aínda non vos volvéches a min, di o Señor. 2:18 Considera agora desde este día para arriba, dende o día vinte e catro do noveno mes, desde o día en que se fundou o fundamento do Señor templo foi colocado, considérao. 2:19 A semente está aínda no hórreo? si, aínda a vide, e a figueira e a granada nin a oliveira non deron a luz: disto día te bendicirei. 2:20 E de novo a palabra de Xehová foi a Hageo en catro e día vinte do mes, dicindo: 2:21 Fala con Zorobabel, gobernador de Xudá, dicíndolle: Vou abalar o ceo. e a terra; 2:22 E derrocarei o trono dos reinos, e destruirei o forza dos reinos dos pagáns; e vou derrubar o carros e os que van neles; e os cabalos e os seus xinetes descenderá cada un pola espada do seu irmán. 2:23 Nese día, di o Señor dos exércitos, tomareiche, Zorobabel, meu criado, fillo de Xealtiel, di o Señor, e facerte como a selo: porque eu te escollín, di o Señor dos exércitos.