Xénese
50:1 E Xosé botouse sobre a cara de seu pai, chorou sobre el e bicou
el.
50:2 E Xosé mandou aos seus criados aos médicos que embalsamaran ao seu pai:
e os médicos embalsamaron a Israel.
50:3 E cumpríronlle corenta días; pois así se cumpren os días de
os que están embalsamados: e os exipcios choraban por el sesenta
e dez días.
50:4 E cando pasaron os días do seu loito, Xosé falou á casa
do Faraón, dicindo: "Se agora atopei graza nos teus ollos, fala eu
rógache a oídos do faraón, dicindo:
50:5 Meu pai fíxome xurar, dicindo: Velaquí, morro na miña tumba que teño
cavado para min na terra de Canaán, alí me enterrarás. Agora
por iso déixame subir, pídoche, e enterrar a meu pai, e vou vir
de novo.
50:6 E o faraón díxolle: "Sube e enterra a teu pai como te fixo.
xurar.
50:7 E subiu Xosé para enterrar ao seu pai, e con el subiron todos
servos do Faraón, os anciáns da súa casa e todos os anciáns do
terra de Exipto,
50:8 E toda a casa de Xosé, os seus irmáns e a casa de seu pai.
só deixaron os seus pequenos, os seus rabaños e os seus rabaños
a terra de Goshen.
50:9 E subiron con el carros e cabaleiros: e foi moi
gran compañía.
50:10 E chegaron á eira de Atad, que está alén do Xordán, e
alí choraban cun gran e moi dorido lamento: e fixo un
loito polo seu pai sete días.
50:11 E cando os habitantes da terra, os cananeos, viron o loito
no chan de Atad, dixeron: Este é un loito grave para o
Exipcios: polo que o nome foi Abelmizraim, que é
máis aló de Xordania.
50:12 E os seus fillos fixeron con el segundo lles mandou:
50:13 Porque os seus fillos levárono á terra de Canaán, e enterraronno
cova do campo de Macpela, que Abraham comprou co campo
unha posesión dun enterramento de Efrón o hitita, antes de Mamre.
50:14 E Xosé volveu a Exipto, el e os seus irmáns, e todos os que ían
arriba con el para enterrar ao seu pai, despois de que este enterrara ao seu pai.
50:15 E cando os irmáns de Xosé viron que o seu pai morrera, dixeron:
José quizais nos odiará, e seguramente nos pagará a todos
o mal que lle fixemos.
50:16 E enviaron un mensaxeiro a Xosé, dicindo: "O teu pai mandou".
antes de morrer, dicindo:
50:17 Así lle dirás a Xosé: "Perdoa, pídoche agora, a falta de
os teus irmáns e o seu pecado; porque che fixeron o mal: e agora, nós
rógache, perdoa a ofensa dos servos do teu Deus
pai. E Xosé chorou cando lle falaron.
50:18 E tamén foron os seus irmáns e botáronse diante del; e dixeron:
Velaquí, somos os teus servos.
50:19 E Xosé díxolles: "Non temáis, porque estou no lugar de Deus?
50:20 Pero en canto a vós, pensastes mal contra min; pero Deus quixo ben,
para levar a cabo, como é este día, para salvar a moita xente viva.
50:21 Agora ben, non teñades medo: eu vos nutrirei a vós e aos vosos pequenos. E
consolounos e faloulles amablemente.
50:22 E Xosé viviu en Exipto, el e a casa de seu pai
cento dez anos.
50:23 E Xosé viu os fillos de Efraín da terceira xeración: os fillos
tamén de Maquir, fillo de Manaxés, criáronse sobre os xeonllos de Xosé.
50:24 E Xosé díxolles aos seus irmáns: "Morro; e Deus vai visitarvos".
e sacarvos desta terra á terra que lle xurou a Abraham,
a Isaac e a Xacob.
50:25 E Xosé xurou aos fillos de Israel, dicindo: Deus quere
visítate, e levaredes os meus ósos de aquí.
50:26 Entón morreu Xosé, cando tiña cento dez anos, e embalsamaron
el, e meteuno nun cadaleito en Exipto.