Xénese 50:1 E Xosé botouse sobre a cara de seu pai, chorou sobre el e bicou el. 50:2 E Xosé mandou aos seus criados aos médicos que embalsamaran ao seu pai: e os médicos embalsamaron a Israel. 50:3 E cumpríronlle corenta días; pois así se cumpren os días de os que están embalsamados: e os exipcios choraban por el sesenta e dez días. 50:4 E cando pasaron os días do seu loito, Xosé falou á casa do Faraón, dicindo: "Se agora atopei graza nos teus ollos, fala eu rógache a oídos do faraón, dicindo: 50:5 Meu pai fíxome xurar, dicindo: Velaquí, morro na miña tumba que teño cavado para min na terra de Canaán, alí me enterrarás. Agora por iso déixame subir, pídoche, e enterrar a meu pai, e vou vir de novo. 50:6 E o faraón díxolle: "Sube e enterra a teu pai como te fixo. xurar. 50:7 E subiu Xosé para enterrar ao seu pai, e con el subiron todos servos do Faraón, os anciáns da súa casa e todos os anciáns do terra de Exipto, 50:8 E toda a casa de Xosé, os seus irmáns e a casa de seu pai. só deixaron os seus pequenos, os seus rabaños e os seus rabaños a terra de Goshen. 50:9 E subiron con el carros e cabaleiros: e foi moi gran compañía. 50:10 E chegaron á eira de Atad, que está alén do Xordán, e alí choraban cun gran e moi dorido lamento: e fixo un loito polo seu pai sete días. 50:11 E cando os habitantes da terra, os cananeos, viron o loito no chan de Atad, dixeron: Este é un loito grave para o Exipcios: polo que o nome foi Abelmizraim, que é máis aló de Xordania. 50:12 E os seus fillos fixeron con el segundo lles mandou: 50:13 Porque os seus fillos levárono á terra de Canaán, e enterraronno cova do campo de Macpela, que Abraham comprou co campo unha posesión dun enterramento de Efrón o hitita, antes de Mamre. 50:14 E Xosé volveu a Exipto, el e os seus irmáns, e todos os que ían arriba con el para enterrar ao seu pai, despois de que este enterrara ao seu pai. 50:15 E cando os irmáns de Xosé viron que o seu pai morrera, dixeron: José quizais nos odiará, e seguramente nos pagará a todos o mal que lle fixemos. 50:16 E enviaron un mensaxeiro a Xosé, dicindo: "O teu pai mandou". antes de morrer, dicindo: 50:17 Así lle dirás a Xosé: "Perdoa, pídoche agora, a falta de os teus irmáns e o seu pecado; porque che fixeron o mal: e agora, nós rógache, perdoa a ofensa dos servos do teu Deus pai. E Xosé chorou cando lle falaron. 50:18 E tamén foron os seus irmáns e botáronse diante del; e dixeron: Velaquí, somos os teus servos. 50:19 E Xosé díxolles: "Non temáis, porque estou no lugar de Deus? 50:20 Pero en canto a vós, pensastes mal contra min; pero Deus quixo ben, para levar a cabo, como é este día, para salvar a moita xente viva. 50:21 Agora ben, non teñades medo: eu vos nutrirei a vós e aos vosos pequenos. E consolounos e faloulles amablemente. 50:22 E Xosé viviu en Exipto, el e a casa de seu pai cento dez anos. 50:23 E Xosé viu os fillos de Efraín da terceira xeración: os fillos tamén de Maquir, fillo de Manaxés, criáronse sobre os xeonllos de Xosé. 50:24 E Xosé díxolles aos seus irmáns: "Morro; e Deus vai visitarvos". e sacarvos desta terra á terra que lle xurou a Abraham, a Isaac e a Xacob. 50:25 E Xosé xurou aos fillos de Israel, dicindo: Deus quere visítate, e levaredes os meus ósos de aquí. 50:26 Entón morreu Xosé, cando tiña cento dez anos, e embalsamaron el, e meteuno nun cadaleito en Exipto.