Xénese 37:1 E Xacob morou na terra na que o seu pai era estranxeiro, na terra de Canaán. 37:2 Estas son as xeracións de Xacob. Xosé, tendo dezasete anos, estaba apacentando o rabaño cos seus irmáns; e o rapaz estaba cos fillos de Bilha, e cos fillos de Zilpa, mulleres de seu pai, e Xosé trouxo a seu pai o seu mal informe. 37:3 Israel amaba a Xosé máis que a todos os seus fillos, porque era el fillo da súa vellez: e fíxolle un abrigo de moitas cores. 37:4 E cando os seus irmáns viron que o seu pai o amaba máis que a todos os seus irmáns, odiaban e non podían falarlle pacíficamente. 37:5 E Xosé soñou un soño, e contouno aos seus irmáns, e odiaron el aínda máis. 37:6 E díxolles: "Escoitade este soño que teño". soñou: 37:7 Pois velaquí, estabamos atando gavillas no campo, e velaquí a miña gavilla ergueuse, e tamén se ergueu; e velaquí, as túas gavillas quedaron arredor sobre e fixo unha reverencia á miña gavilla. 37:8 E os seus irmáns dixéronlle: "Reinarás ti sobre nós?" ou shalt de verdade tes dominio sobre nós? E aínda o odiaban máis os seus soños, e polas súas palabras. 37:9 E soñou outro soño e contouno aos seus irmáns e dixo: Velaquí, eu soñei un soño máis; e, velaquí, o sol e a lúa e as once estrelas fixéronseme reverencia. 37:10 E contoullo ao seu pai e aos seus irmáns e ao seu pai increpouno e díxolle: -¿Que é este soño que tes? soñou? Será que eu, a túa nai e os teus irmáns viñeremos a inclinarnos nós mesmos para ti á terra? 37:11 E os seus irmáns envexárono; pero o seu pai observou o dito. 37:12 E os seus irmáns foron para apacentar o rabaño do seu pai a Siquem. 37:13 Israel díxolle a Xosé: "Non apacenten os teus irmáns o rabaño". Shequem? ven, e enviareiche a eles. E díxolle: Aquí son eu. 37:14 E díxolle: "Vai a ver se che vai ben. irmáns, e ben cos rabaños; e devolverme a palabra. Entón mandou saíu do val de Hebrón e chegou a Siquem. 37:15 E atopouno un home, e velaquí que andaba vagando polo campo. e o home preguntoulle, dicindo: Que buscas? 37:16 E dixo: "Busco aos meus irmáns; dime onde se alimentan. os seus rabaños. 37:17 E o home dixo: "Marcháronse de aquí". pois oínlles dicir: Imos ir a Dothan. E Xosé foi detrás dos seus irmáns e atopounos Dothan. 37:18 E cando o viron de lonxe, antes de que se achegase a eles, eles conspirou contra el para matalo. 37:19 E dixéronse uns a outros: "Velaí que vén este soñador". 37:20 Veña, pois, matámolo e botámolo nun pozo, e diremos: Algunha besta malvada devorouno; e veremos que converterase nos seus soños. 37:21 Rubén escoitouno e liberouno das súas mans; e dixo: Non o matemos. 37:22 E Rubén díxolles: "Non derrames sangue, pero bótao nesta fosa". que está no deserto, e non lle poña man sobre el; para que se librase que o fose das súas mans, para entregalo de novo ao seu pai. 37:23 E aconteceu que, cando Xosé chegou aos seus irmáns, eles quitoulle a Xosé o seu abrigo, o seu abrigo de moitas cores que tiña encima; 37:24 E colleronno e botárono nunha fosa, e alí estaba baleira non había auga nel. 37:25 E sentáronse a comer pan, e levantaron os ollos e mirou, e velaquí, un grupo de ishmeelitas viña de Galaad con os seus camelos levando especias, bálsamo e mirra, van baixalo a Exipto. 37:26 E Xudá díxolles aos seus irmáns: "Que proveito nos servirá se matamos aos nosos". irmán, e ocultar o seu sangue? 37:27 Veña e vendémolo aos ismaelitas, e non deixemos que a nosa man sobre el; porque é o noso irmán e a nosa carne. E os seus irmáns estaban contido. 37:28 Entón pasaron os comerciantes madianitas; e debuxaron e levantaron Xosé saíu do pozo e vendeu a Xosé aos ismaelitas por vinte pezas de prata: e levaron a Xosé a Exipto. 37:29 E Rubén volveu á fosa; e velaquí, Xosé non estaba no pozo; e alugou a roupa. 37:30 E volveu onda os seus irmáns e dixo: "O neno non está; e máis eu, onde vou ir? 37:31 E colleron a túnica de Xosé, mataron un cabrito e mollaron o pelaje no sangue; 37:32 E enviaron o abrigo de moitas cores, e trouxérono aos seus pai; e dixo: "Isto o atopamos; sabe agora se é do teu fillo". abrigo ou non. 37:33 El sabíao e dixo: "É o abrigo do meu fillo; ten unha besta malvada devorouno; Joseph está sen dúbida alugado en anacos. 37:34 Xacob rasgou as súas roupas e púxolle un saco nos lombos chorou moitos días polo seu fillo. 37:35 E todos os seus fillos e todas as súas fillas levantáronse para consolalo; pero el negouse a ser consolado; e dixo: "Porque vou baixar ao sepulcro ao meu fillo chorando. Así choraba por el o seu pai. 37:36 E os madianitas vendérono a Exipto a Potifar, un oficial de do faraón e capitán da garda.