Xénese
37:1 E Xacob morou na terra na que o seu pai era estranxeiro, na
terra de Canaán.
37:2 Estas son as xeracións de Xacob. Xosé, tendo dezasete anos,
estaba apacentando o rabaño cos seus irmáns; e o rapaz estaba cos fillos
de Bilha, e cos fillos de Zilpa, mulleres de seu pai, e Xosé
trouxo a seu pai o seu mal informe.
37:3 Israel amaba a Xosé máis que a todos os seus fillos, porque era el
fillo da súa vellez: e fíxolle un abrigo de moitas cores.
37:4 E cando os seus irmáns viron que o seu pai o amaba máis que a todos os seus
irmáns, odiaban e non podían falarlle pacíficamente.
37:5 E Xosé soñou un soño, e contouno aos seus irmáns, e odiaron
el aínda máis.
37:6 E díxolles: "Escoitade este soño que teño".
soñou:
37:7 Pois velaquí, estabamos atando gavillas no campo, e velaquí a miña gavilla
ergueuse, e tamén se ergueu; e velaquí, as túas gavillas quedaron arredor
sobre e fixo unha reverencia á miña gavilla.
37:8 E os seus irmáns dixéronlle: "Reinarás ti sobre nós?" ou shalt
de verdade tes dominio sobre nós? E aínda o odiaban máis
os seus soños, e polas súas palabras.
37:9 E soñou outro soño e contouno aos seus irmáns e dixo:
Velaquí, eu soñei un soño máis; e, velaquí, o sol e a lúa
e as once estrelas fixéronseme reverencia.
37:10 E contoullo ao seu pai e aos seus irmáns e ao seu pai
increpouno e díxolle: -¿Que é este soño que tes?
soñou? Será que eu, a túa nai e os teus irmáns viñeremos a inclinarnos
nós mesmos para ti á terra?
37:11 E os seus irmáns envexárono; pero o seu pai observou o dito.
37:12 E os seus irmáns foron para apacentar o rabaño do seu pai a Siquem.
37:13 Israel díxolle a Xosé: "Non apacenten os teus irmáns o rabaño".
Shequem? ven, e enviareiche a eles. E díxolle: Aquí
son eu.
37:14 E díxolle: "Vai a ver se che vai ben.
irmáns, e ben cos rabaños; e devolverme a palabra. Entón mandou
saíu do val de Hebrón e chegou a Siquem.
37:15 E atopouno un home, e velaquí que andaba vagando polo campo.
e o home preguntoulle, dicindo: Que buscas?
37:16 E dixo: "Busco aos meus irmáns; dime onde se alimentan.
os seus rabaños.
37:17 E o home dixo: "Marcháronse de aquí". pois oínlles dicir: Imos
ir a Dothan. E Xosé foi detrás dos seus irmáns e atopounos
Dothan.
37:18 E cando o viron de lonxe, antes de que se achegase a eles, eles
conspirou contra el para matalo.
37:19 E dixéronse uns a outros: "Velaí que vén este soñador".
37:20 Veña, pois, matámolo e botámolo nun pozo, e
diremos: Algunha besta malvada devorouno; e veremos que
converterase nos seus soños.
37:21 Rubén escoitouno e liberouno das súas mans; e dixo:
Non o matemos.
37:22 E Rubén díxolles: "Non derrames sangue, pero bótao nesta fosa".
que está no deserto, e non lle poña man sobre el; para que se librase
que o fose das súas mans, para entregalo de novo ao seu pai.
37:23 E aconteceu que, cando Xosé chegou aos seus irmáns, eles
quitoulle a Xosé o seu abrigo, o seu abrigo de moitas cores que tiña encima;
37:24 E colleronno e botárono nunha fosa, e alí estaba baleira
non había auga nel.
37:25 E sentáronse a comer pan, e levantaron os ollos e
mirou, e velaquí, un grupo de ishmeelitas viña de Galaad con
os seus camelos levando especias, bálsamo e mirra, van baixalo
a Exipto.
37:26 E Xudá díxolles aos seus irmáns: "Que proveito nos servirá se matamos aos nosos".
irmán, e ocultar o seu sangue?
37:27 Veña e vendémolo aos ismaelitas, e non deixemos que a nosa man
sobre el; porque é o noso irmán e a nosa carne. E os seus irmáns estaban
contido.
37:28 Entón pasaron os comerciantes madianitas; e debuxaron e levantaron
Xosé saíu do pozo e vendeu a Xosé aos ismaelitas por vinte
pezas de prata: e levaron a Xosé a Exipto.
37:29 E Rubén volveu á fosa; e velaquí, Xosé non estaba no
pozo; e alugou a roupa.
37:30 E volveu onda os seus irmáns e dixo: "O neno non está; e máis eu,
onde vou ir?
37:31 E colleron a túnica de Xosé, mataron un cabrito e mollaron
o pelaje no sangue;
37:32 E enviaron o abrigo de moitas cores, e trouxérono aos seus
pai; e dixo: "Isto o atopamos; sabe agora se é do teu fillo".
abrigo ou non.
37:33 El sabíao e dixo: "É o abrigo do meu fillo; ten unha besta malvada
devorouno; Joseph está sen dúbida alugado en anacos.
37:34 Xacob rasgou as súas roupas e púxolle un saco nos lombos
chorou moitos días polo seu fillo.
37:35 E todos os seus fillos e todas as súas fillas levantáronse para consolalo; pero el
negouse a ser consolado; e dixo: "Porque vou baixar ao sepulcro
ao meu fillo chorando. Así choraba por el o seu pai.
37:36 E os madianitas vendérono a Exipto a Potifar, un oficial de
do faraón e capitán da garda.