Xénese
18:1 E apareceulle o Señor nas chairas de Mamre, e sentouse no
porta da tenda na calor do día;
18:2 E levantou os ollos e mirou, e velaquí, tres homes estaban xunto a el.
cando os viu, correu ao seu encontro dende a porta da tenda e inclinouse
el mesmo cara ao chan,
18:3 E dixo: "Meu Señor, se agora atopei gracia aos teus ollos, non pases".
rógoche, lonxe do teu servo:
18:4 Que se traia un pouco de auga, lave os pés e descanse.
vós mesmos baixo a árbore:
18:5 E buscarei un anaco de pan e reconfortarei os vosos corazóns; despois
que pasarás, pois xa viñeches ao teu servo. E
Eles dixeron: "Fai así, como ti dixeches".
18:6 E Abraham entrou apresuradamente na tenda cara a Sara e díxolle: "Prepárate".
rapidamente tres medidas de fariña fina, amasar e facer bolos sobre o
lareira.
18:7 E Abraham correu á manada e colleu un becerro tenro e bo, e
deullo a un mozo; e apresurouse a vestilo.
18:8 E colleu manteiga, leite e o becerro que tiña preparado, e púxoo
diante deles; e púxose xunto a eles debaixo da árbore, e comeron.
18:9 E eles dixéronlle: "Onde está Sara, a túa muller? E dixo: Velaquí, dentro
a tenda.
18:10 E dixo: "De certo volverei a ti segundo o tempo de".
vida; e velaquí, Sara, a túa muller, terá un fillo. E Sarah escoitouno dentro
a porta da tenda, que estaba detrás del.
18:11 Agora Abraham e Sara eran vellos e envellecidos; e cesou
estar con Sara ao xeito das mulleres.
18:12 Por iso Sara riu dentro de si mesma, dicindo: "Despois de que me faga vello".
terei pracer, sendo o meu señor vello tamén?
18:13 E o Señor díxolle a Abraham: "Por que riu Sara, dicindo:
Eu de seguro parto un fillo, cal son vello?
18:14 ¿Hai algo moi difícil para o Señor? Á hora sinalada volverei
a ti, segundo o tempo da vida, e Sara terá un fillo.
18:15 Entón Sara negou, dicindo: Non me ri; pois tiña medo. E el
dixo: Non; pero ti rías.
18:16 E levantáronse de alí os homes e miraron a Sodoma e a Abraham
foi con eles para traelos no camiño.
18:17 E dixo Xehová: "¿Esconderei a Abraham o que fago?
18:18 Vendo que Abraham seguramente se converterá nunha nación grande e poderosa, e
todas as nacións da terra serán bendicidas nel?
18:19 Porque coñezo que mandará aos seus fillos e á súa casa
despois del, e seguirán o camiño do Señor, para facer xustiza e
xuízo; para que o Señor faga chegar sobre Abraham o que falou
del.
18:20 E dixo o Señor: "Porque o berro de Sodoma e Gomorra é grande, e
porque o seu pecado é moi grave;
18:21 Vou baixar agora a ver se o fixeron
ao berro dela, que chegou ata min; e se non, saberino.
18:22 E os homes volveron a cara de alí e foron cara a Sodoma, pero
Abraham estaba aínda diante do Señor.
18:23 E Abraham achegouse e díxolle: "Tamén ti destruiras aos xustos".
cos malvados?
18:24 Quizais haxa cincuenta xustos dentro da cidade: queres ti tamén
destruír e non aforrar o lugar para os cincuenta xustos que hai
alí?
18:25 Iso está lonxe de ti facer así, para matar os xustos
cos malvados: e para que o xusto sexa coma o malvado
lonxe de ti: ¿Non fará ben o Xuíz de toda a terra?
18:26 E dixo Xehová: "Se eu atopo en Sodoma cincuenta xustos na cidade,
entón aforrarei todo o lugar por eles.
18:27 E Abraham respondeu e dixo: "Velaí, encargueime de falar".
ao Señor, que non son máis que po e cinza:
18:28 Quizais falten cinco dos cincuenta xustos: queres
destruír toda a cidade a falta de cinco? E el dixo: Se atopo alí
corenta e cinco, non o vou destruír.
18:29 E volveu falar con el, e dixo: Quizais haberá
corenta atopados alí. E dixo: Non o farei por mor dos corenta.
18:30 E el díxolle: "Non se enfade o Señor, e falarei.
Quizais se atopen alí trinta. E el dixo: Non o vou
faino, se atopo alí trinta.
18:31 E dixo: "Velaí, encargueime de falar co Señor.
Quizais se atopen alí vinte. E el dixo: Non o vou
destrúeo por vinte.
18:32 E dixo: "¡Oh, que o Señor non se irrite!
unha vez: Quizais se atopen alí dez. E el dixo: Non o vou
destrúeo por dez.
18:33 E o Señor foi o seu camiño, logo que deixou de falar con el
Abraham: e Abraham volveu ao seu lugar.