Xénese 18:1 E apareceulle o Señor nas chairas de Mamre, e sentouse no porta da tenda na calor do día; 18:2 E levantou os ollos e mirou, e velaquí, tres homes estaban xunto a el. cando os viu, correu ao seu encontro dende a porta da tenda e inclinouse el mesmo cara ao chan, 18:3 E dixo: "Meu Señor, se agora atopei gracia aos teus ollos, non pases". rógoche, lonxe do teu servo: 18:4 Que se traia un pouco de auga, lave os pés e descanse. vós mesmos baixo a árbore: 18:5 E buscarei un anaco de pan e reconfortarei os vosos corazóns; despois que pasarás, pois xa viñeches ao teu servo. E Eles dixeron: "Fai así, como ti dixeches". 18:6 E Abraham entrou apresuradamente na tenda cara a Sara e díxolle: "Prepárate". rapidamente tres medidas de fariña fina, amasar e facer bolos sobre o lareira. 18:7 E Abraham correu á manada e colleu un becerro tenro e bo, e deullo a un mozo; e apresurouse a vestilo. 18:8 E colleu manteiga, leite e o becerro que tiña preparado, e púxoo diante deles; e púxose xunto a eles debaixo da árbore, e comeron. 18:9 E eles dixéronlle: "Onde está Sara, a túa muller? E dixo: Velaquí, dentro a tenda. 18:10 E dixo: "De certo volverei a ti segundo o tempo de". vida; e velaquí, Sara, a túa muller, terá un fillo. E Sarah escoitouno dentro a porta da tenda, que estaba detrás del. 18:11 Agora Abraham e Sara eran vellos e envellecidos; e cesou estar con Sara ao xeito das mulleres. 18:12 Por iso Sara riu dentro de si mesma, dicindo: "Despois de que me faga vello". terei pracer, sendo o meu señor vello tamén? 18:13 E o Señor díxolle a Abraham: "Por que riu Sara, dicindo: Eu de seguro parto un fillo, cal son vello? 18:14 ¿Hai algo moi difícil para o Señor? Á hora sinalada volverei a ti, segundo o tempo da vida, e Sara terá un fillo. 18:15 Entón Sara negou, dicindo: Non me ri; pois tiña medo. E el dixo: Non; pero ti rías. 18:16 E levantáronse de alí os homes e miraron a Sodoma e a Abraham foi con eles para traelos no camiño. 18:17 E dixo Xehová: "¿Esconderei a Abraham o que fago? 18:18 Vendo que Abraham seguramente se converterá nunha nación grande e poderosa, e todas as nacións da terra serán bendicidas nel? 18:19 Porque coñezo que mandará aos seus fillos e á súa casa despois del, e seguirán o camiño do Señor, para facer xustiza e xuízo; para que o Señor faga chegar sobre Abraham o que falou del. 18:20 E dixo o Señor: "Porque o berro de Sodoma e Gomorra é grande, e porque o seu pecado é moi grave; 18:21 Vou baixar agora a ver se o fixeron ao berro dela, que chegou ata min; e se non, saberino. 18:22 E os homes volveron a cara de alí e foron cara a Sodoma, pero Abraham estaba aínda diante do Señor. 18:23 E Abraham achegouse e díxolle: "Tamén ti destruiras aos xustos". cos malvados? 18:24 Quizais haxa cincuenta xustos dentro da cidade: queres ti tamén destruír e non aforrar o lugar para os cincuenta xustos que hai alí? 18:25 Iso está lonxe de ti facer así, para matar os xustos cos malvados: e para que o xusto sexa coma o malvado lonxe de ti: ¿Non fará ben o Xuíz de toda a terra? 18:26 E dixo Xehová: "Se eu atopo en Sodoma cincuenta xustos na cidade, entón aforrarei todo o lugar por eles. 18:27 E Abraham respondeu e dixo: "Velaí, encargueime de falar". ao Señor, que non son máis que po e cinza: 18:28 Quizais falten cinco dos cincuenta xustos: queres destruír toda a cidade a falta de cinco? E el dixo: Se atopo alí corenta e cinco, non o vou destruír. 18:29 E volveu falar con el, e dixo: Quizais haberá corenta atopados alí. E dixo: Non o farei por mor dos corenta. 18:30 E el díxolle: "Non se enfade o Señor, e falarei. Quizais se atopen alí trinta. E el dixo: Non o vou faino, se atopo alí trinta. 18:31 E dixo: "Velaí, encargueime de falar co Señor. Quizais se atopen alí vinte. E el dixo: Non o vou destrúeo por vinte. 18:32 E dixo: "¡Oh, que o Señor non se irrite! unha vez: Quizais se atopen alí dez. E el dixo: Non o vou destrúeo por dez. 18:33 E o Señor foi o seu camiño, logo que deixou de falar con el Abraham: e Abraham volveu ao seu lugar.