Xénese
3:1 Agora a serpe era máis astuta que calquera besta do campo que o
Xehová Deus fixera. E díxolle á muller: "Si, Deus dixo: vós".
non comerás de todas as árbores do xardín?
3:2 E a muller díxolle á serpe: "Podemos comer do froito do
árbores do xardín:
3:3 Pero do froito da árbore que está no medio do xardín, Deus
dixo: Non comeredes del, nin o tocaredes, para que non sexa
morrer.
3:4 E a serpe díxolle á muller: Non morrerás.
3:5 Porque Deus sabe que o día que comedes del, os vosos ollos
ábrete, e seredes coma deuses, coñecendo o ben e o mal.
3:6 E cando a muller viu que a árbore era boa para comer e que era
agradable para os ollos, e unha árbore de desexar para facer sabio, ela
colleu do seu froito, comeu e deulle tamén ao seu home
con ela; e comeu.
3:7 E os ollos dos dous abríronse, e souberon que eran
espido; e cosíronse follas de figueira e facíanse mandil.
3:8 E escoitaron a voz do Señor Deus camiñando no xardín do
fresco do día: e Adán e a súa muller escondéronse da presenza
do Señor Deus entre as árbores do xardín.
3:9 E o Señor Deus chamou a Adán e díxolle: Onde estás?
3:10 E dixo: "Oín a túa voz no xardín, e tiven medo, porque".
estaba espido; e escondeime.
3:11 E dixo: Quen che dixo que estabas espido? Xa comeches do
árbore, de cal che ordenei que non comas?
3:12 E o home dixo: "A muller que ti deches para estar comigo, ela deume
da árbore, e comín.
3:13 E o Señor Deus díxolle á muller: "Que é isto que fixeches?
E a muller dixo: "A serpe enganoume, e comín".
3:14 E o Señor Deus díxolle á serpe: "Porque fixeches isto.
maldito estás por enriba de todo gando e de toda besta do campo;
sobre o teu ventre irás, e po comerás todos os días de
a túa vida:
3:15 E poñerei inimizade entre ti e a muller e entre a túa descendencia
e a súa semente; ferache a cabeza, e ti ferás o seu talón.
3:16 Díxolle á muller: Multiplicarei moito a túa mágoa e a túa
concepción; con tristeza darás a luz fillos; e o teu desexo
será para o teu marido, e el gobernará sobre ti.
3:17 E díxolle a Adán: "Porque escoitaches a voz do teu
muller, e comeches da árbore da que che ordenei, dicindo:
Non comerás dela: maldita sexa a terra por ti; en pena
comerás dela todos os días da túa vida;
3:18 Tamén che sairá espiños e cardos; e ti terás
come a herba do campo;
3:19 Co suor do teu rostro comerás pan ata que volvas ao
chan; porque del fuches tirado: porque es po e para po
volverás.
3:20 E Adán chamou a súa muller Eva; porque era a nai de todos
vivindo.
3:21 Tamén a Adán e á súa muller o Señor Deus fíxolle túnicas de pel
vestiunos.
3:22 E o Señor Deus dixo: "Velaí, o home quedou como un de nós para saber".
ben e mal: e agora, non sexa que estenda a man e tome tamén do
árbore da vida, e come e vive para sempre:
3:23 Polo tanto, o Señor Deus enviouno do xardín do Edén para a labrar
o terreo de onde foi sacado.
3:24 Entón expulsou o home; e colocou ao leste do xardín do Edén
Querubíns, e unha espada en chamas que viraba por todos os lados, para manter o camiño
da árbore da vida.