Xénese 3:1 Agora a serpe era máis astuta que calquera besta do campo que o Xehová Deus fixera. E díxolle á muller: "Si, Deus dixo: vós". non comerás de todas as árbores do xardín? 3:2 E a muller díxolle á serpe: "Podemos comer do froito do árbores do xardín: 3:3 Pero do froito da árbore que está no medio do xardín, Deus dixo: Non comeredes del, nin o tocaredes, para que non sexa morrer. 3:4 E a serpe díxolle á muller: Non morrerás. 3:5 Porque Deus sabe que o día que comedes del, os vosos ollos ábrete, e seredes coma deuses, coñecendo o ben e o mal. 3:6 E cando a muller viu que a árbore era boa para comer e que era agradable para os ollos, e unha árbore de desexar para facer sabio, ela colleu do seu froito, comeu e deulle tamén ao seu home con ela; e comeu. 3:7 E os ollos dos dous abríronse, e souberon que eran espido; e cosíronse follas de figueira e facíanse mandil. 3:8 E escoitaron a voz do Señor Deus camiñando no xardín do fresco do día: e Adán e a súa muller escondéronse da presenza do Señor Deus entre as árbores do xardín. 3:9 E o Señor Deus chamou a Adán e díxolle: Onde estás? 3:10 E dixo: "Oín a túa voz no xardín, e tiven medo, porque". estaba espido; e escondeime. 3:11 E dixo: Quen che dixo que estabas espido? Xa comeches do árbore, de cal che ordenei que non comas? 3:12 E o home dixo: "A muller que ti deches para estar comigo, ela deume da árbore, e comín. 3:13 E o Señor Deus díxolle á muller: "Que é isto que fixeches? E a muller dixo: "A serpe enganoume, e comín". 3:14 E o Señor Deus díxolle á serpe: "Porque fixeches isto. maldito estás por enriba de todo gando e de toda besta do campo; sobre o teu ventre irás, e po comerás todos os días de a túa vida: 3:15 E poñerei inimizade entre ti e a muller e entre a túa descendencia e a súa semente; ferache a cabeza, e ti ferás o seu talón. 3:16 Díxolle á muller: Multiplicarei moito a túa mágoa e a túa concepción; con tristeza darás a luz fillos; e o teu desexo será para o teu marido, e el gobernará sobre ti. 3:17 E díxolle a Adán: "Porque escoitaches a voz do teu muller, e comeches da árbore da que che ordenei, dicindo: Non comerás dela: maldita sexa a terra por ti; en pena comerás dela todos os días da túa vida; 3:18 Tamén che sairá espiños e cardos; e ti terás come a herba do campo; 3:19 Co suor do teu rostro comerás pan ata que volvas ao chan; porque del fuches tirado: porque es po e para po volverás. 3:20 E Adán chamou a súa muller Eva; porque era a nai de todos vivindo. 3:21 Tamén a Adán e á súa muller o Señor Deus fíxolle túnicas de pel vestiunos. 3:22 E o Señor Deus dixo: "Velaí, o home quedou como un de nós para saber". ben e mal: e agora, non sexa que estenda a man e tome tamén do árbore da vida, e come e vive para sempre: 3:23 Polo tanto, o Señor Deus enviouno do xardín do Edén para a labrar o terreo de onde foi sacado. 3:24 Entón expulsou o home; e colocou ao leste do xardín do Edén Querubíns, e unha espada en chamas que viraba por todos os lados, para manter o camiño da árbore da vida.